Aposteljeschicht

2 Nu wia daut de Dach fa daut Pinjstfast un see wieren aula toop opp eene Städ. 2 Un met eemol plazlich wia doa een Jeruzh vom Himmel soo aus von eenen stoakjen Wint. Un aulawäajen en daut Hus, wua se sauten, wia dit Jeruzh to hieren. 3 Un doa wieren Tungen soo aus von Fia fa äant to seenen un de Tungen vedeelden sikj; opp jieda eenem wia eene. 4 Un dee worden dan aula voll heiljen Jeist un fungen aun, opp veschiedne Sproaken* to räden, krakjt soo aus de Jeist äant daut mäajlich muak.

5 To dee Tiet wieren doa gottesferchtje Juden von jieda Launt unjarem Himmel, waut en Jeru̱salem bleewen. 6 Aus daut Jelud to hieren wia, kjeem doa eene Häad Menschen toop un dee wieren vewundat, wiels jieda eena hieed de Jinja opp siene Sproak räden. 7 Dee wieren werkjlich sea vewundat un säden: “Kjikjt mol no aul dise, waut doa räden! Sent daut nich aules Galilä̱a? 8 Woo kaun daut dan sennen, daut jieda eena von ons hia dee opp onse ieejne Sproak* hieet? 9 Wie sent von Pa̱rtien; Me̱dien un E̱lam; von Mesopota̱mien; Judä̱a; Kapado̱zien; Po̱ntus un von de Prowins A̱sien; 10 von Friegien; Pamfielien; Ägi̱pten un von de Li̱bien-Jäajenden dicht bie Kiereen; Jast von de Staut Room, waut Juden sent; un soone, waut dän Judengloowen aunjenomen haben; 11 von Kreet un Ara̱bien. Wie aula haben dee opp onse Sproaken hieet von Gott siene butajeweenelje Woakjen räden.” 12 Jo, dee wieren aula sea vewundat un wisten nich, waut see denkjen sullen, un säden eena toom aundren: “Waut haft dit to bedieden?” 13 Oba aundre hauden sikj domm äwa dee un säden: “Dee haben sikj aula voll seeten Wien* jedrunken.”

14 Oba Petrus stunt met de 11 toop opp un räd lud to dee un säd: “Mana von Judä̱a un aul dee, waut en Jeru̱salem wonen: Dit sell jie weeten un horcht oppmoakjsom, no waut ekj saj. 15 Dise Menschen sent verheipts nich bedrunken, soo aus jie jleewen, wiels dauts noch mau de dredde Stund* em Dach. 16 Enne Städ daut erfelt sikj aun dee daut, waut de Profeet Jo̱el säd. Hee säd: 17 ‘“Un en de latste Tiet,” sajcht Gott, “woa ekj waut von mienen Jeist opp aule Sorten Menschen* jeeten un diene Säns un Dajchta woaren profezeien un june junge Mana woaren Wisionen seenen un june elre Mana woaren Dreem haben. 18 Un mau rajcht opp miene Sklowen un miene Sklowenmejalen woa ekj en dee Tiet waut von mienen Jeist jeeten un dee woaren profezeien. 19 Un aum Himmel woa ekj Wunda* wiesen un oppe Ieed Tieekjens: aulsoo Bloot, Fia un Ruakwolkjen. 20 De Sonn woat diesta woaren un de Mon woat to Bloot woaren, ea Jehowa* sien groota un harlicha Dach kjemt. 21 Un jieda eena, dee dän Nomen Jehowa* aunroopt, dee woat jerat woaren.”’

22 Mana von I̱srael, horcht no dit: Jesus, de Nazare̱na, wia een Maun, dän Gott ver aulem wees derch groote Woakjen un Wunda* un Tieekjens, waut Gott derch am mank junt deed, soo aus jie daut selfst weeten. 23 Gott wist em Verut, daut Jesus wudd faustjenomen woaren, un daut wia uk soo, aus hee sikj daut väajenomen haud. Jie haben dän loten aum Pol noaglen un dootmoaken derch Menschen, dee nich mol weeten, waut een Jesaz es. 24 Oba Gott wuak am opp un muak am soo vom Doot* frie, wiels daut wia nich mäajlich, daut de Doot am fausthoolen kunn. 25 Wiels David sajcht von am: ‘Ekj hab Jehowa* emma ver mie*, wiels hee es bie mie aun miene rajchte Sied, soo daut ekj niemols mucht jescheddat* woaren. 26 Doawäajen woat mien Hoat froo sennen un miene Tung freit sikj sea un ekj* woa en Hopninj läwen. 27 Wiels du woascht mie* nich em GRAUF* loten un woascht daut uk nich tooloten, daut dien trua Deena woat motten vewäsen. 28 Du hast mie dän Läweswajch weeten loten. Dicht bie die* to sennen, moakt mie voll groote Freid.’

29 Mana, Breeda, ekj hab de Frieheit, to junt gaunz frie von onsen Staumvoda David to räden, daut hee storf un begroft wort. Un sien Grauf es noch bat vondoag dän Dach hia bie ons. 30 Hee wia een Profeet un wist, daut Gott am met een iernstet Vespräakjen jeschwuaren haud, daut Gott eenen von siene Nokomen* wudd opp sienen Troon saten. 31 Doawäajen sach hee Christus sien Oppstonen aul em Verut un säd uk, daut dee nich wudd em GRAUF* bliewen un daut dän sien Kjarpa nich wudd motten vewäsen*. 32 Gott haft disen Jesus vom Doot oppjewakjt un wie aula sent Zeijen doafäa. 33 Doawäajen, nu, daut hee es erhowen worden un bie Gott siene rajchte Sied es, haft hee von dän Voda dän vesproaknen heiljen Jeist jekjräajen un haft dän opp ons jegoten, soo aus jie seenen un hieren kjennen. 34 Wiels David es nich nom Himmel jefoaren, oba hee selfst säd: ‘Jehowa* säd to mienen Harn: “Sat die aun miene rajchte Sied dol, 35 bat ekj die de Macht jejäft hab, diene Fiend entonämen*.”’ 36 Doawäajen sellen aule Menschen von I̱srael sikj doa gaunz em Kloaren äwa sennen, daut Gott disen Jesus, dän jie aum Pol omjebrocht haben, toom Harn un toom Christus jemoakt haft.”

37 Aus dee dit hieeden, wia daut soo, aus wan dee wort derchem Hoat jespekjt. Un dee fruagen Petrus un de aundre Apostel: “Mana, Breeda, waut sell wie doonen?” 38 Petrus säd to dee: “Habt een Leetsennen un lot junt aula en Jesus Christus sienen Nomen deepen, soo daut junt kjennen de Sinden vejäft woaren, un jie woaren dän heiljen Jeist aus Jeschenkj kjrieen. 39 Wiels dit Vespräakjen es fa junt un june Kjinja un fa aul dee, waut wiet auf sent, un fa aul dee, waut Jehowa*, ons Gott, no sikj roopt.” 40 Un noch met väl aundre Wieed jeef Petrus äant een volstendjet Zeichnis un root äant emma wada too un säd: “Moakt junt von dise vedreide Jennerazion* loos.” 41 Un dee, waut sien Wuat met Freiden aunneem, leeten sikj dan deepen. Un aun dän Dach wieren daut soo bie 3,000 Menschen*, waut doa biejinjen. 42 Un dee läden sikj wieda sea doahinja, waut de Apostel lieeden, uk daut see toop wieren*, toop Moltieden hauden un bäden.

43 De Apostel fungen aun, een deel Wunda* un Tieekjens to doonen, un jieda eena* sach daut, un see kjrieejen Respakjt fa Gott. 44 Aul dee, waut toom Gloowen kjeemen, wieren aula toop un deelden aules, waut see hauden. 45 Un dee vekoften äa Launt un aules, waut see hauden, un vedeelden daut mank aule, krakjt doano aus jieda eenem daut fäld. 46 Un Dach fa Dach wieren see emma wada aula toop veeent em Tempel. See eeten en veschiedne Hiesa un deelden äa Äten met aundre von gaunzen Hoaten un met groote Freid. 47 Dee preisden Gott, un aule Menschen kjrieejen een goodet Uag opp dee. Un jieda Dach kjeemen doa emma mea too von dee, waut Jehowa* raden deed.