Jeschräwen von Lukas
6 Nu jinjen see aum Sabat äwa Jeträajd-Flekja un siene Jinja fungen aun, Woppen to plekjen un dee met de Henj uttorublen un de Kjieena to äten. 2 Dan säden eenje von de Farisä̱a: “Wuarom doo jie soont, wua aum Sabat nich de Frieheit too es?” 3 Oba Jesus säd to dee: “Hab jie daut kjeenmol jeläst, waut David un de Mana deeden, waut met am toop wieren, aus dee hungrich wieren? 4 Hee jinkj en Gott sien Hus nenn un de Huaga Priesta jeef am von daut Opfabroot*. David eet von daut un jeef uk de Mana von daut, waut met am toop wieren, wan nom Jesaz no uk sestkjeena von daut äten kunn aus bloos de Priestasch.” 5 Dan säd Jesus to dee: “De Menschensän haft de Macht äwa dän Sabat.”
6 Aun eenen aundren Sabat jinkj hee en de Juden äa Vesaumlungshus* nenn un funk aun, aundre doa to lieren. Un doa wia een Maun, dän siene rajchte Haunt vekjräpelt* wia. 7 De Schreftjelieede* un Farisä̱a beoobachten Jesus krakjt toom seenen, aus hee aum Sabat heelen wudd. Wiels dee sochten no eene Uasoak, am to beschuljen. 8 Oba Jesus wist, waut dee dochten. Dan säd hee to dän Maun met de vekjräpelde* Haunt: “Sto opp un komm enne Medd stonen.” Un dee stunt opp un jinkj doa han. 9 Dan säd Jesus to dee: “Ekj froag junt Mana: Es daut nom Jesaz no rajcht, aum Sabat waut Goodet to doonen ooda Schoden auntorechten, een Läwen* to raden ooda daut to venichten?” 10 Aus hee dee ieescht aula aunjekjikjt haud, säd hee to dän Maun: “Strakj diene Haunt ut!” Un dee deed daut, un siene Haunt wia wada jesunt. 11 Oba de Schreftjelieede un Farisä̱a worden flaument doll, un dee fungen aun, unjarenaunda doavon to räden, waut see met Jesus doonen kunnen.
12 En eent von dee Doag jinkj hee nom Boajch toom bäden. Un hee bäd de gaunze Nacht äwa to Gott. 13 Un aus daut Dach wort, roopt hee siene Jinja no am un von mank dee läsd hee sikj 12 Stekj ut, dee hee uk Apostel nand. 14 Daut wieren Si̱mon, dän hee uk Petrus nand; dän sien Brooda Andre̱as; Jakobus; Johanes; Fili̱ppus; Bartolomä̱us; 15 Matä̱us; To̱mas; Jakobus, Alfä̱us sien Sän; Si̱mon, waut “de Iewaja” jenant woat; 16 Ju̱das, Jakobus sien Sän, un Ju̱das Iska̱riot, waut een Veroda wort.
17 Dan kjeem Jesus met dee toop rauf bat oppem jlikjen un hee bleef doa stonen. Un doa wia eene groote Häad von siene Jinja un eene groote Häad Menschen von aulawäajen en Judä̱a, von Jeru̱salem, von de Mäa-Jäajent bie Tierus un Si̱don. Dee kjeemen aula, om am tootohorchen un von äare Krankheiten jeheelt to woaren. 18 Mau rajcht deejanje, waut von orreine Jeista jetrubbelt wort, worden jeheelt. 19 Un de gaunze Häad proowd am auntoschieren, wiels ut am jinkj eene Krauft rut, waut äant aula heeld.
20 Un hee kjikjt no siene Jinja un säd to dee:
“Freid hab jie, dee jie oam sent, wiels Gott sien Kjennichrikj es fa soone aus dee.
21 Freid hab jie, dee jie nu hungren, wiels jie woaren saut woaren.
Freid hab jie, dee jie nu roaren, wiels jie woaren lachen.
22 Freid hab jie, wan se junt wäajen dän Menschensän schlajcht lieden kjennen, junt aufschuwen, junt domm sajen un junt eenen schlajchten Nomen moaken. 23 Wan daut passieet, dan freit junt un hupst fa Freid, wiels jun Loon em Himmel es groot. Wiels dauts krakjt daut, waut äare Väavodasch de Profeeten aunjedonen haben.
24 Oba weehee junt, dee jie rikj sent, wiels jie haben aul aules jekjräajen, waut junt treest.
25 Weehee junt, dee jie nu voll un saut sent, wiels jie woaren hungren.
Weehee junt, dee jie nu lachen, wiels jie woaren roaren un jaumarieren.
26 Weehee junt, wan aule Menschen goot von junt räden, wiels soo deeden äare Väavodasch daut uk bie de faulsche Profeeten.
27 Oba ekj saj junt, dee jie toohorchen: Leeft wieda june Fiend un doot soone Goodet, dee junt schlajcht lieden kjennen. 28 Säajent dee, dee junt utflieekjen un bät fa dee, waut junt beleidjen. 29 Wan die wäa opp eene Bak schleit, dan hool de aundre uk noch han. Un wan wäa dienen Äwarock fuatnemt, dan wäa die nich, dienen aundren Rock uk noch to jäwen. 30 Wan die wäa no waut frajcht, dan jeff dän daut. Un wan die wäa waut fuatnemt, dan schlemm die daut nich trigj.
31 Krakjt soo aus jie wellen haben, daut de Menschen sellen to junt sennen, soo siet to dee.
32 Wan jie bloos dee leewen, waut junt leewen, waut vonne Iea vedeen jie junt doamet? Wiels mau rajcht de Sinda leewen dee, waut äant leewen. 33 Un wan jie dee Goodet doonen, waut junt Goodet doonen, waut vonne Iea vedeen jie junt doamet? Mau rajcht de Sinda doonen daut soo. 34 Krakjt soo uk, wan jie dee waut lieen*, wua jie daut räakjen trigjtokjrieen, waut vonne Iea vedeen jie junt doamet? Mau rajcht een Sinda liet dän aundren Sinda waut, wua hee doamet räakjent, krakjt soo väl trigjtokjrieen. 35 Doot daut aundasch. Leeft wieda june Fiend un doot Goodet un liet aundre, onen daut jie waut trigjvelangen. Dan woat june Beloonunk groot sennen un jie woaren dän Hechsten siene Kjinja* sennen. Wiels hee es leeftolich to de Ondankboare un Schlajchte. 36 Siet wieda metliedent, krakjt soo aus jun Voda metliedent es.
37 Mea aus daut, hieet opp met rechten un dan woat junt gaunz secha uk nich jerecht woaren. Hieet opp, aundre to vedaumen, dan woa jie gaunz secha uk nich vedaumt woaren. Doot aundre emma wada vejäwen* un junt woat uk vejäft* woaren. 38 Habt de Jewanheit to jäwen, dan woaren de Menschen junt uk jäwen. Dee woaren junt eene goode Mot enne Schoot schedden. Dee woaren daut doldrekjen un toopschedren, soo daut daut äwavoll es. Wiels dee Mot, waut jie brucken toom mäten, wan jie aundre waut jäwen, dee Mot woaren dee uk brucken, wan dee junt waut jäwen.”
39 Dan vetald hee äant noch een Jlikjnis un säd: “Een blinja Maun kaun nich eenen aundren blinjen Maun leiden ooda jo? Dee woaren beid em Loch nennfaulen, nich soo? 40 Dee, waut utjelieet* woat, es nich hecha aus sien Liera. Oba jieda eena, dee gaunz utjelieet es, es soo aus sien Liera. 41 Wuarom kjikjst du dan no dän Stroohaulm en dienen Brooda sien Uag un woascht dän Pol* nich en, waut du selfst em Uag hast? 42 Woo kaust du to dienen Brooda sajen: ‘Hey Brooda, lot mie dän Stroohaulm ut dien Uag rutnämen’, wan du daut oba nich sitst, daut du selfst eenen Pol* em Uag hast? Du Heichla! Doo ieescht mol dän Pol* ut dien ieejnet Uag rut, un dan woascht du kloa seenen kjennen, woo du dän Stroohaulm ut dienen Brooda sien Uag rutkaust.
43 Kjeen gooda Boom drajcht schlajchte Frucht un kjeen schlajchta Boom drajcht goode Frucht. 44 Wiels jieda Boom es aun siene Frucht to kjanen. Eena kaun je nich Fiejen von Spekja-Struck plekjen. Eena kaun uk nich Wiendruwen von een Spekja-Bosch plekjen. 45 Een gooda Mensch brinjt goode Sachen verendach, wiels hee en sien Hoat goode Sachen haft. Een schlajchta Mensch brinjt schlajchte Sachen verendach, wiels hee en sien Hoat schlajchte Sachen haft. Wiels von waut daut Hoat voll es, von daut rät daut Mul.
46 Wuarom nan jie mie dan ‘Har, Har!’, wan jie daut oba nich doonen, waut ekj junt saj? 47 Ekj woa junt sajen, met wäm soona to vejlikjen es, dee no mie kjemt un horcht, waut ekj saj, un daut dan uk nokjemt. 48 Dee es soo aus eena, waut een Hus bud. Dee growd deep un muak daut Ferment opp Steen. Aus dan eene Äwaschwamunk kjeem un de Riefa jäajen daut Hus prald, wia daut Wota oba nich stoakj jenuach, daut to mowen, wäajen daut fein jebut wia. 49 Oba wäa doa hieet un oba nuscht deit, dee es soo aus eena, waut een Hus bud onen een Ferment. Aus de Riefa dan doajäajen prald, kracht daut fuaz toop un daut Hus wia gaunz tonuscht.”