Aposteljeschicht
20 Aus daut Opprua sikj dan jedolt haud, leet Paulus de Jinja sajen, daut dee sullen komen. Aus hee dee dan ieescht haud Moot toojesproaken un von dee Aufscheet jenomen haud, funk hee met siene Reis aun no Mazedo̱nien. 2 Aus hee doa dan wia von eene Staut no de aundre jegonen un de Jinja doa Moot toojesproaken haud, kjeem hee bat Griechenlaunt. 3 Doa bleef hee dree Moonat, un aus hee jroz wull metem Schepp no Sierien reisen, hauden de Juden jäajen am eene Faul jeplont. Doawäajen endad hee siene Meenunk un reisd derch Mazedo̱nien trigj. 4 Met am toop reisden So̱pater, Pierus sien Sän von Beri̱a; Arista̱rchus un Seku̱ndus von Tessalo̱nich; Ga̱jus von De̱rbe; un Timotä̱us. Un doa wieren uk Tiechikus un Tro̱fimus von de Prowins A̱sien. 5 Dise Mana reisden veropp un luaden en Tro̱as no ons. 6 Oba no de Doag von daut ojjesuade Broot läd wie metem Schepp loos von Fili̱ppi, un benna fief Doag kjeem wie bat Tro̱as no dise Mana. Un doa bleew wie säwen Doag.
7 Un dän ieeschten Dach enne Wäakj, aus wie toopkjeemen toom waut äten, funk Paulus aun, to dee to räden, wäajen hee dän näakjsten Dach veloten wull. Un hee räd bat lot zeowes. 8 Doa wieren ernoa väl Laumpen en de Stow oppem Bän, wua wie vesaumelt wieren. 9 Een junga Maun, waut Eutiechus heet, saut biem Fensta un wia deep enjeschlopen, aus Paulus wiedaräd. Hee foll von daut dredde Stock rauf, wäajen hee enjeschlopen wia, un aus se am opphoowen, wia hee doot. 10 Oba Paulus jinkj rauf un schmeet sikj opp dän nopp un pakt dän om. Hee säd: “Räacht junt nich wieda opp, dee läft*.” 11 Dan jinkj hee nopp un funk aun to äten*. Dan räd hee noch fa eene lange Tiet, bat et aunfunk to doagen, un dan veleet hee. 12 Dan neemen se sikj dän Jung met, waut aum Läwen wia, un daut wia fa äant een butajeweenlich groota Troost.
13 Nu jinj wie no daut Schepp un wieren wajch no A̱ssos. Oba Paulus jinkj to Foot. Von dise Staut sull wie am metnämen, soo aus hee ons jesajcht haud. 14 Aus Paulus ieescht uk bat A̱ssos wia, neem wie am met oppem Schepp nopp un wieren wajch no Mitile̱ne. 15 Aus wie dän näakjsten Dach dan wiedareisden, hild wie dicht bie Ki̱os stell. Un eenen Dach lota wia wie bat Sa̱mos un bleewen doa een Stootskje. Noch eenen Dach lota kjeem wie bat Mile̱t. 16 Paulus wia sikj eenich jeworden, met daut Schepp bie Efeesus vebietofoaren, om en de Prowins A̱sien kjeene Tiet to vesiemen. Daut wia, wäajen hee sikj spood, no Jeru̱salem to komen, wan mäajlich noch dän Dach von daut Pinjstfast.
17 Oba von Mile̱t schekjt hee Norecht no Efeesus, om de Eltestasch von dee Vesaumlunk komen to loten. 18 Aus dee no am kjeemen, säd hee to dee: “Jie weeten goot, woo ekj mie selfst mank junt vehoolen hab von dän ieeschten Dach aun, aus ekj en de Prowins A̱sien nennkjeem. 19 Ekj hab aus een Sklow fa dän Harn jedeent met aule Deemoot un hab Tronen vegoten un hab must lieden wäajen daut, waut de Juden jäajen mie plonden. 20 Un doch hab ekj mie nich trigjjehoolen, junt aules to sajen, waut junt kunn togoodkomen. Ekj hab mie uk nich trigjjehoolen, junt ver aulem un von Hus to Hus to lieren. 21 Oba ekj hab de Juden uk de Griechen een volstendjet Zeichnis jejäft, daut dee sullen een Leetsennen haben un sikj no Gott dreien un aun onsen Harn Jesus jleewen. 22 Oba nu brinjt de Jeist mie bat doa*, daut ekj no Jeru̱salem reis, wan ekj uk noch nich weet, waut doa met mie passieren woat. 23 Ekj weet bloos, daut de heilja Jeist mie von Staut to Staut emma wada weeten lat*, daut daut Jefenkjnis un schwoare Tieden ver mie sent. 24 Un doch tal ekj mien ieejnet Läwen* nuscht wichtich*. Wan ekj bloos kunn mienen Läwes-Rees to Enj ranen un dän Deenst derchfieren, waut ekj von dän Harn Jesus jekjräajen hab, daut ekj een volstendjet Zeichnis jäwen saul von de goode Norecht äwa Gott sien grootet Metleet*.
25 Oba nu kjikjt! Ekj weet, daut kjeena von junt, mank dee ekj daut Kjennichrikj jeprädicht hab, mien Jesecht jeemols wada seenen woat. 26 Doawäajen leet ekj junt komen, daut jie vondoag Zeijen doafäa sent, daut ekj aun kjeene Menschen äaren Doot* schuldich sie. 27 Wiels ekj hab mie nich trigjjehoolen, junt aules to sajen, waut Gott em Senn haft to doonen. 28 Paust no junt selfst opp un uk no de gaunze Häad, mank dee de heilja Jeist junt haft aus Oppsechta aunjestalt, daut jie Gott siene Vesaumlunk heeden, dee hee sikj met sienen ieejnen Sän sien Bloot jekoft haft. 29 Ekj weet daut, wan ekj ieescht woa wajch sennen, dan woaren doa jefäadelje Wilw* mank junt komen, un dee woaren de Häad nich natjes behaundlen. 30 Un von mank junt jroz woaren Mana oppstonen un vedreide Sachen räden toom de Jinja met sikj metrieten.
31 Doawäajen blieft waka un hoolt em Denkj, daut ekj fa dree Joa, Dach un Nacht, onen opptohieren, eenen jiedren von junt hab met Tronen Belierunk jejäft. 32 Mucht Gott un de Norecht* von sien grootet Metleet* junt beschitzen. Dise Norecht kaun junt oppbuen un junt daut Oafgoot mank aul de Heilje jäwen. 33 Ekj hab kjeenmol dän Wunsch jehaut, irjentwäm sien Selwa ooda Golt ooda Kjleeda to haben. 34 Jie weeten selfst goot, daut dise Henj fa mie jesorcht haben un fa dee, waut met mie toop wieren. 35 Ekj hab junt en aules jewäsen, daut jie uk soo schwoa schaufen sellen, om de Schwake to halpen. Jie sellen uk em Denkj hoolen, waut de Har Jesus selfst säd: ‘Daut jeft mea Freid, wan eena jeft, aus wan eena nemt.’”
36 Aus hee aul dit jesajcht haud, kjneed hee sikj met dee aulatoop han un bäd. 37 Dan fungen aule aun, sea to roaren. Dee pakten Paulus om* un jeewen am leeftolich* eenen Kuss. 38 Dee wieren besonda doawäajen soo truarich, wäajen hee jesajcht haud, daut see sien Jesecht kjeenmol mea seenen wudden. Dan jinjen see met am toop nom Schepp.