Woo die de Gottesforcht wieda togood komen kaun

1-2. Wuarom kjenn wie sajen, daut ons daut sea soo jeit aus Loot?

WAN wie seenen, waut de Menschen fa een schlajchtet Läwen haben, jeit ons daut soo aus dän jerajchten Loot. De Schreft sajcht, daut hee “derch de gottloose äa schenteljet Läwen jekjwält wort”, wiels hee wist, daut sienen himlischen Voda daut sea jäajenaun wia, waut dee deeden (2. Pet. 2:7-8). Loot leewd Gott un fercht am un doawäajen stald hee sikj gaunz jäajen daut onmoralische Läwen, waut de Menschen rom am fieeden. Wie läwen uk mank Menschen, waut doa mau weinich ooda nuscht om romjäwen, waut Jehova fa rajcht talt. Oba wie kjennen doawäajen een reinet Läwen fieren, wan wie Gott leewen un wieda lieren, am oppe rajchte Wajch to ferchten (Spr. 14:2).

² En daut Bibelbuak Spricha finj wie gooden Rot von Jehova, woo wie daut doonen kjennen. Aule Christen – Mana, Frues, junge un elre – kjennen von disen Rot grooten Nutzen kjrieen.

DE GOTTESFORCHT ES EEN SCHUTZ

3. Wuarom well wie no Spricha 17:3 no ons Hoat beschitzen? (See uk daut Bilt.)

³ Wie wellen ons bilteljet Hoat besonda doawäajen beschitzen, wiels Jehova daut unjasieekjen deit. Daut bediet, hee sitt mea en ons aus aundre un hee weet, waut fa een Mensch wie werkjlich sent (läs Spricha 17:3). Hee woat daut väl räakjnen, wan wie ons no siene Weisheit rechten, waut daut eewje Läwen jeft (Joh. 4:14). Soo woa wie aul daut schwiensche un de Läajes von dän Soton un siene Welt kjeenen Rum en ons Hoat loten (1. Joh. 5:18-19). Wan wie Jehova noda komen, woa wie am emma dolla leewen un respakjten. Wäajen wie onsen himlischen Voda nich truarich moaken wellen, well wie nich mol doaraun denkjen, waut schlajchtet to doonen. Soo, wan doa eene Vesieekjunk oppkjemt, kjenn wie äwa dit nodenkjen: “Wuarom wudd ekj mootwellens waut jäajen Jehova doonen, wan hee mie doch soo väl Leew jewäsen haft?” (1. Joh. 4:9-10).

4. Woo holp de Gottesforcht eene Sesta, eene Vesieekjunk to wadastonen?

⁴ Marta,b eene Sesta en Kroazien, wort mol vesocht, Onmoral to begonen. See schreef: “Daut wia fa mie sea schwoa, kloa to denkjen un dän schlajchten Wensch nich notogonen. Oba de Gottesforcht wia fa mie een Schutz.” Woo holp ar dee? Marta säd, daut see sea doaräwa nojedocht haud, woo schlemm eene schlajchte Entscheidunk wudd utkomen. Un äwa daut kjenn wie uk nodenkjen. Wan wie onse schlajchte Wenschen nogonen, dan woa wie gaunz secha Jehova truarich moaken un woaren am nich kjennen fa emma deenen (1. Mo. 6:5-6).

5. Waut vonne Lia kaust du die doa rutnämen, waut Leo beläft haft?

⁵ Wan wie Jehova ferchten, pauss wie sea opp, daut wie nich met soone Frind sent, waut schlajchtet doonen. Well wie mol seenen, woo Leo, waut en Kongo wont, daut lieed. Aus hee vea Joa jedeept wia, funk hee aun, sikj met soone auftojäwen, waut schlajchtet deeden. Hee docht, doa wia nuscht met orrajcht, soolang aus hee daut nich selfst deed. Oba boolt hauden dee am bat doa jekjräajen, daut hee sikj besupen deed un Huararie bejinkj. Dan docht hee doaräwa no, waut siene Elren am jelieet hauden un woo schaftich hee wia, aus hee noch Jehova deend. Waut deed hee dan? Hee stald sikj wada en. Met de Help von de Eltestasch kunn hee wada Jehova deenen. Nu deent hee mootich aus Eltesta un Sondapionia.

6. Äwa waut fa twee biltelje Frues woa wie nu räden?

⁶ Well wie ons nu daut 9. Kapitel von Spricha dolla unjastonen. Doa jeit daut om twee Frues: Eene stalt Weisheit väa un de aundre stalt Dommheit väa.c En dän Soton siene Welt dreit sikj aules om Onmoral un schwienschet (Efs. 4:19). Wan wie daut em Denkj hoolen, woa wie vestonen, wuarom daut soo wichtich es, daut wie wieda aun onse Gottesforcht schaufen un von schlajchtet wiet auf bliewen (Spr. 16:6). Doawäajen woat ons daut aula togood komen, waut en dit Kapitel jeschräwen es, krakjt endoont aus wie Maunsmenschen ooda Frumenschen sent. Von dee beid Frues en Spricha woat jesajcht, daut dee de Onvestendje, ooda “dee, dee daut aun Vestentnis fält”, no Hus kroagen. Daut es soo, aus wan dee säden: “Komt no mien Hus, well wie toop äten” (Spr. 9:1, 5-6, 13, 16-17). Oba daut kjemt sea veschieden ut, doano wäms Enlodunk de Onvestendje aunnämen.

NEMM DE ENLODUNK VON DE DOMMHEIT NICH AUN

7. No Spricha 9:13-18 no, waut passieet met dee, waut dise Enlodunk aunnämen? (See uk daut Bilt.)

⁷ Well wie ons nu mol de Enlodunk beseenen von een “duseljet . . . [ooda onkluaket] Frumensch” (läs Spricha 9:13-18). See schämt sikj nich, dee to eene Moltiet to kroagen, waut daut aun Erfoarunk fält, un sajcht: “Nenn komen”. Waut passieet dan met dee? Daut sajcht, “daut de Doodje doa sent”. Veleicht denkjst du nu uk aun de Bildasproak, waut wie aundatwäajen en Spricha finjen kjennen. Biejlikj woarnt ons daut doa fa de “Ehebräakjarin”, eene “framde Fru”, waut een orreinet Läwen fieet, un daut sajcht: “Wäa no äa Hus jeit, finjt dän Doot” (Spr. 2:11-19). Un en Spricha 5:3-10 woat ons fa de “onbandje Fru” jewoarnt un von dee sajcht daut: “Äare Feet ranen rauf nom Doot”.

8. Waut mott wie aula selfst entscheiden?

⁸ Deejanje, waut de Enlodunk von dit onkluake Frumensch hieren, kjennen sikj wälen: entwäda daut aunnämen ooda nich. Veleicht sto wie uk mol ver soone Entscheidunk. Waut woa wie doonen, wan ons wäa to waut onmoralischet veleiden well ooda wan doa em Tellewizhen ooda em Internet met eenst waut schwienschet oppkjemt?

9-10. Wuawäajen well wie een onmoralischet Läwen utem Stich gonen?

⁹ Daut jeft jenuach Uasoak, een onmoralischet Läwen utem Stich to gonen. Oba daut onkluake Frumensch sajcht: “Jestolnet Wota es seet”. Waut es “jestolnet Wota”? De Schreft vejlikjt Sex, waut een Ehemaun un siene Fru haben, met reinet, freschet Wota (Spr. 5:15-18). Een Maun un siene Fru, waut verem Jesaz befriet sent, haft Jehova daut Jeschenkj jejäft, daut dee kjennen Sex haben. Oba bie “jestolnet Wota” es daut gaunz aundasch. Daut kunn fa vebodnen Sex ooda Huararie stonen. Soone, waut Huararie driewen, doonen daut foaken em plietschen, krakjt soo aus een Spetzbub em jeheemen stält. Daut jestolne Wota kjemt sikj an veleicht besonda dan seet väa, wan dee denkjen, daut daut kjeena enwoat. Oba Jehova sitt aules! Un met een Mol woat daut, waut sikj an “seet” väakjeem, sea betta schmakjen. Wuarom? Wiels wan wie Jehova aus Frint velieren, es daut daut schlemste, waut ons passieren kaun (1. Kor. 6:9-10). Oba daut haft uk noch aundre Foljen.

¹⁰ Wan wäa Huararie bejeit, kaun daut sennen, daut dee sikj doahinja schämt ooda wieetloos feelt. Daut kaun uk passieren, daut doa wäa schwanga woat ooda daut Famieljes uteneengonen. Un buta daut dee em jeisteljen stoawen, schlapen sikj eenje soone Krankheiten opp, wua dee werkjlich aun stoawen kjennen. Daut es gaunz kloa, daut kluake Menschen de Enlodunk von de onkluake Fru nich aunnämen. Dee gonen nich no dee “äa Hus” un äten nich met dee toop (Spr. 7:23, 26). Varsch 18 von daut 9. Kapitel sajcht opp Enj, “daut äare Jast deep em Grauf ligjen”. Wan daut met dee uk soo schlemm utkjemt, wuarom nämen dan soo väl Menschen de onkluake Fru äare Enlodunk aun? (Spr. 9:13-18).

11. Wuarom es daut grulich sea schlajcht, sikj schwienschet to beseenen?

¹¹ Eenje denkjen, daut baudat nuscht, wan eena sikj schwiensche Bilda aunkjikjt. Oba daut stemt nich! Daut es eene groote Jefoa, waut wie utem Stich gonen motten, wiels soone Menschen achten sikj selfst un aundre weinich un dee woaren uk aufhenjich doavon. Schwiensche Bilda saten sikj en de Jedanken soo faust, daut eena doa nich leicht von vejäten kaun. Un dan noch: Orreine Jedanken woaren doavon uk nich weinja, oba bloos noch oaja, wan eena sikj schwiensche Bilda besitt (Kol. 3:5; Jak. 1:14-15). Väl Menschen, waut sikj schwienschet beseenen, doonen dan uk selfst onmoralische Sachen.

12. Woo wies wie, daut wie aul soone Bilda wellen utem Stich gonen, waut ons kunnen oppreizen?

¹² Waut kjenn wie doonen, wan doa met eenst wua schwiensche Bilda oppkomen? Dan mott wie fuaz wajchkjikjen. Waut kaun ons doabie halpen? Wie motten doaraun denkjen, daut Frind sennen met Jehova daut gaunz wieetvolste es. Oba daut jeft uk Bilda, waut se em auljemeenen nich fa schwiensch talen, von dee wie oba veleicht orreine Jedanken kjrieen. Dan mott wie von soont uk wajchbliewen, wiels wie ons nich mol en onse Jedanken met orreinet aufjäwen wellen (Mat. 5:28-29). Een Eltesta en Tailaunt, waut David heet, sajcht: “Ekj denkj emma äwa dit no: ‘Wudd Jehova sikj freien, wan ekj mie soont emma wada besee, wan daut uk nich schwiensche Bilda sent?’ Un daut halpt mie dan, goode Entscheidungen to moaken.”

13. Waut halpt ons, ons kluak opptostalen?

¹³ Wan wie ons ferchten, Jehova truarich to moaken, dan woa wie ons kluak oppstalen. De Schreft sajcht: “De Weisheit fangt aun wan eena däm HARN fercht” (Spr. 9:10). Daut woa wie seenen, wan wie nu dän Aunfank von Spricha, Kapitel 9 läsen. Doa jeit daut om de woare “Weisheit”, waut uk met eene Fru vejlikjt woat.

NEMM DE ENLODUNK AUN VON DE WOARE “WEISHEIT”

14. Waut vonne Enlodunk es en Spricha 9:1-6 oppjeschräwen?

¹⁴ Läs Spricha 9:1-6. Hia jeit daut om eene Enlodunk von Jehova, onsen Schepfa, von dän aule Weisheit kjemt (Spr. 2:6; Reem. 16:27). Wie läsen hia von een grootet Hus, waut opp säwen utjehakte Feilen, daut meent Stendasch, jebut es. Dit es een Jlikjnis doafäa, daut Jehova friejäwrich es un daut hee aul dee oppnemt, waut von am lieren wellen, om weis to woaren.

15. To waut well Gott ons enloden?

¹⁵ Von de Fru, waut en Spricha, Kapitel 9 de woare “Weisheit” väastalt, lia wie, daut Jehova friejäwrich es un ons väl goodet schenkjt. En dise Varzhen sajcht daut, daut dee Fru daut Fleesch jereet, dän Wien toopjerieet un äaren Desch oppjesat haft (Spr. 9:2). Un no Varsch 4 un 5 no kroacht see Menschen no äa Hus. Doa läs wie: “Un to de onbedochte sajcht see [de Weisheit]: “Ät mien Äten” ”. Wuarom wudd wie sellen dise Enlodunk von de Weisheit aunnämen? Wäajen Jehova well, daut siene Kjinja weis, ooda kluak, haundlen un beschizt sent. Hee well nich, daut wie ieescht Fäla moaken un dan ieescht waut lieren. Hee well nich, daut wie lieden. Doawäajen sajcht daut: “Hee jeft de Opprechtje woare Weisheit” (Spr. 2:7). Wan wie Jehova oppe rajchte Wajch ferchten, dan woa wie jieren wellen, daut hee saul met ons tofräd sennen. Wie woaren dan no sienen Rot horchen un dän wellich nokomen (Jak. 1:25).

16. Woo holp de Gottesforcht Alain, eene goode Entscheidunk to moaken, un waut fa goodet brocht daut?

¹⁶ See wie mol, woo de Gottesforcht Alain holp, eene goode Entscheidunk to moaken. Hee es een Eltesta un uk een Schoolliera. Hee vetalt: “Väle von miene Oabeitspoatna hauden daut soo tohoolen, daut schwiensche Films goot sent, om von Sex to lieren.” Oba Alain leet sikj nich vedreien. Hee sajcht: “Wäajen ekj Jehova sea leew un am respakjten doo, stald ekj mie doa gaunz jäajen, soone Films to kjikjen. Un ekj säd miene Oabeitspoatna uk, wuarom.” Hee kjeem werkjlich dän gooden Rot von de woare “Weisheit” no un waundeld “en vestendje Wäaj” (Spr. 9:6). Doaderch worden eenje von Alain siene Oabeitspoatna nieschierich un studieren nu de Bibel un komen no de Toopkomes.

17-18. Waut fa goodet kjennen dee Menschen beläwen, waut de Enlodunk von de woare “Weisheit” aunnämen, un to waut kjennen dee sikj freien? (See uk daut Bilt.)

¹⁷ Derch daut Biespel von dise beid Frues wiest Jehova ons, woo wie eene scheene Tookunft haben kjennen. Dee, waut de Enlodunk von de onkluake Fru aunnämen, wellen plietsch daut doonen, waut an jroz “seet” väakjemt. Rajcht jesajcht denkjen dee bloos aun äa Scheengonen un nich doaraun, waut daut fa Foljen haben woat. Waut dee doonen, woat an “deep em Grauf” nennfieren (Spr. 9:13, 17-18).

¹⁸ Dee, waut de Enlodunk von de woare “Weisheit” aunnämen, woat daut väl bäta gonen. Dee haben eenen grooten Desch voll jesundet jeisteljet Äten (Jes. 65:13). Jehova säd derch dän Profeet Jesaja: “Horcht no waut ekj saj, dan woa jie goodet to äten kjrieen, un junt to daut scheenste em Läwen freien” (Jes. 55:1-2). Wie lieren, daut to leewen, waut Jehova leeft, un daut to haussen, waut hee haust (Psa. 97:10). Ons jeit daut uk scheen, daut wie aundre halpen kjennen, von de woare “Weisheit” to lieren. Daut es een bät soo, aus wan wie wudden “von de hechste Städen en de Staut roopen: “Lot aule onvestendje hia nenn komen!” ” Daut goode, waut doabie rutkjemt, halpt nich bloos ons, oba uk dee, waut no ons horchen. Un dise Säajnungen sent eewich. Doaderch kjenn wie fa emma läwen, wan wie wieda “en vestendje Wäaj” waundlen (Spr. 9:3-4, 6).

19. To waut sell wie ons no Liera 12:13-14 no eenich sennen? (See uk dän Kausten “Woo ons daut togood kjemt, gottesferchtich to sennen”.)

¹⁹ Läs Liera 12:13-14. Wan wie Jehova ferchten un ieren, woa wie ons Hoat en dise schlajchte Tiet beschitzen un daut woat ons halpen, een reinet Läwen to fieren un dicht bie am to bliewen. Dise Gottesforcht woat ons uk bat doa brinjen, daut wie soo väl aus mäajlich enloden, daut dee uk de woare “Weisheit” sieekjen un seenen, woo goot daut utkjemt.