Jakob jeit no Haran

WEETST du, wäa dise Mana sent, wua Jakob met rät? Daut sent Hoads, waut no äare Schop oppaussen. Jakob troff dee bie eenen Borm, aus hee aul väle Doag jereist haud. Hee fruach an: ‘Von wua sent jie?’

‘Von Haran’, säden see.

‘Kjan jie Laban?’, fruach Jakob.

‘Jo, wie kjanen dän’, auntwuaden see. ‘Kjikj, doa kjemt siene Dochta Rahel met dän siene Schop.’ Kaust du Rahel dort seenen aunkomen?

Aus Jakob Rahel aunkomen sach met sienen Onkel siene Schop, rold hee dän Steen von dän Borm rauf, daut de Schop supen kunnen. Dan bejreest hee Rahel met eenen Kuss un säd ar, wäa hee wia. Rahel wia sea oppjebrocht. See rand no Hus un vetald äaren Voda Laban daut.

Laban freid sikj sea, daut Jakob no an jekomen wia. Aus Jakob am fruach, aus hee sikj kunn met Rahel befrieen, jeef Laban daut wellich frie. Oba hee wull haben, Jakob sull doafäa ieescht säwen Joa fa am schaufen. Jakob deed daut, wiels hee räakjend Rahel sea väl. Oba weetst du, waut aun dän Dach passieed, aus see sikj befrieen wullen?

Laban jeef Jakob siene elste Dochta Lea to Fru enne Städ Rahel. Ieescht aus Jakob envestonen wia, nochmol säwen Joa fa Laban to schaufen, kunn hee sikj uk met Rahel befrieen. To dee Tiet leet Gott daut noch too, daut een Maun miere Frues haud. Oba de Bibel sajcht, vondoag doaf een Maun mau bloos eene Fru haben.