Weisa Rot, woo eena frädlich kaun met aundre toop sennen

Vejeff aundre

“Vejäft junt unjarenaunda, wan wäa eene Kloag jäajen dän aundren haft” (KOLOSSA 3:13)

Wie moaken aula Fäla. Wie beleidjen aundre ooda dee doonen ons. Ons fält daut, daut dee ons vejäwen doonen un daut wie dee doonen. Wan wie vejäwen, dan sent wie nich mea beleidicht un wie brucken ons nich mea oajren äwa dän Mensch. Wie tolen “daut nich met schlajchtet trigj” un wie woaren dän uk nich emma siene Schwakheiten denkjen halpen (Reema 12:17). Waut oba, wan du daut bloos nich vejäten kaust un du motst dän Tiet äwa aun daut denkjen? Dan doo met dän respakjtvoll räden, oba bloos unja junt beid. Waut wie wellen, es Fräd moaken, nich seenen, wäa jewennen woat (Reema 12:18).

Sie respakjtvoll un nich ekjich

“Acht dän näakjsten hecha aus junt selfst” (FILIPPA 2:3)

Wan wie respakjtvoll un nich ekjich sent, dan jeit de Menschen daut scheen, met ons toop sennen. Dan weeten dee uk, daut wie frintlich sent, proowen to vestonen un daut wie nich wudden met Fliet wäm beleidjen wellen. Oba wan eena sikj hecha talt aus aundre un emma well opp eenem sienen Stekj stonen bliewen, dan jeft daut Striedarieen un eena feelt sikj nich maklich. De Menschen woaren ons dan wellen utem Stich gonen un wie woaren weinich Frind haben ooda kjeene.

Moak kjeenen Unjascheet

“Gott [moakt] manke Menschen kjeen Unjascheet . . . oba [hee nemt] ut aule Velkja, dee . . . [aun], dee am ferchten un doonen waut rajcht es” (APOSTELJESCHICHT 10:34-35)

Onsen Schepfa es daut endoont, von wua eena es, waut fa eene Sproak eena rät, waut fa eene Hutkalia eena haft ooda woo väl Jelt eena haft. Aule Menschen sent Breeda un Sestren, wiels “aule Velkja opp de Ieed von eenen Mensch staumen” (Aposteljeschicht 17:26). Wan wie aulem ieren un leeftolich to dee sent, dan sent wie schaftich un uk dee. Un ons Schepfa es met ons tofräd.

Gootmeenent sennen

“Saunftmootich . . . sennen” (KOLOSSA 3:12)

Wan wie gootmeenent ooda saunftmootich sent, dan feelen aundre sikj met ons maklich un dee weeten uk, daut wan see ons motten Rot jäwen, woa wie ons nich oajren. Wan sikj wäa äwa ons oajat un wie dän eene nate Auntwuat jäwen, dan woat dee uk ruich. Spricha 15:1 sajcht: “Eene jelinde Auntwuat stelt dän Oaja, oba een hoadet Wuat reizt toom Oaja”.

Jeff wellich un sie dankboa

“Jäwen es seelja aus nämen” (APOSTELJESCHICHT 20:35)

Dee, waut aundre jäwen, sent opp iernst schaftich (Lukas 6:38). Väl Menschen vondoag dän Dach sent jiezich un denkjen bloos aun sikj selfst. Oba dee, waut wellich jäwen, sent schaftich, wiels dee leewen Menschen dolla aus Sachen. Un doawäajen wiesen dee uk, daut see dankboa sent, un räakjnen daut uk väl, wan aundre an waut jäwen (Kolossa 3:15). Denkj mol no: Met woone Menschen jleichst du dolla toop to sennen? Met dee, waut dankboa un wellich sent to jäwen, ooda met dee, waut ondankboa un jiezich sent? Doawäajen sie soo to aundre Menschen, aus du west, daut dee to die sent (Matäus 7:12).