Reed sennen to vejäwen

1. Gott veschauft Vejäwunk

derch daut Opfa von sien’ Sän.

Gaunz ut Leew muak hee daut mäajlich,

Sind un Doot mol wajchtonäm’.

Wäm de Sinden werkjlich leet sent,

dän vejeft Jehova jier’n.

Froag wie iernstlich om togoodhool’n,

woat Jehova ons erhier’n.

2. Gott woat ons vejäwen,

wan wie uk soo sent aus hee

un de aundre jier’n togoodhool’n,

voll von Metjefeel un Leew.

Wan een Brooda ons jestat haft,

sent wie dän doawäajen goot.

Met Jedult vedroag wie Fäla;

woare Leew dakjt Sinden too.

3. Reed senn’ to vejäwen

es, waut Gott bie ons well seen’,

daut ons Hoat sikj nich vebettat,

on’ Jefeel woat aus een Steen.

Wan wie soo sent aus Jehova,

aundre leewen, soo aus hee,

woa wie Breeda jier’n vejäwen

un daut goode bie an seen’.