Jana
16 „Powiedziałem wam to, żebyście się nie zgorszyli.+ 2 Wykluczą was z synagogi.+ Doprawdy, nadchodzi godzina, gdy każdy, kto was zabije, będzie mniemał, że spełnia świętą służbę dla Boga.+ 3 Ale postąpią tak, gdyż nie poznali ani Ojca, ani mnie.+ 4 Lecz powiedziałem wam to, abyście, gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali, że ja wam to mówiłem.+
„Początkowo jednak wam o tym nie mówiłem, ponieważ byłem z wami. 5 Teraz wszakże idę do tego, który mnie posłał,+ lecz nikt z was mnie nie pyta: ‚Dokąd idziesz?’ 6 Ale ponieważ wam to powiedziałem, smutek+ napełnił wasze serca. 7 Ja zaś mówię wam prawdę: Odchodzę dla waszego pożytku. Bo jeśli nie odejdę, wspomożyciel+ na pewno do was nie przyjdzie, ale jeśli pójdę, to poślę go do was. 8 A gdy ten przybędzie, da światu przekonujący dowód co do grzechu i co do prawości, i co do sądu:+ 9 najpierw co do grzechu,+ ponieważ nie wierzą we mnie;+ 10 potem co do prawości,+ ponieważ idę do Ojca i już mnie nie zobaczycie; 11 potem zaś co do sądu,+ ponieważ władca tego świata został osądzony.+
12 „Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale w tej chwili nie możecie tego znieść.+ 13 Kiedy jednak ten przybędzie — duch prawdy+ — wprowadzi was w całą prawdę, bo nie będzie mówił sam z siebie, lecz będzie mówił to, co słyszy, i oznajmi wam to, co nadchodzi.+ 14 Ten otoczy mnie chwałą,+ ponieważ otrzyma z tego, co moje, i wam to oznajmi.+ 15 Wszystko, co ma Ojciec, jest moje.+ Właśnie dlatego powiedziałem, że otrzymuje z tego, co moje, i wam to oznajmia. 16 Za chwilkę już mnie nie zobaczycie+ i znowu za chwilkę mnie ujrzycie”.
17 Toteż niektórzy z jego uczniów rzekli jeden do drugiego: „Cóż to znaczy, co on do nas powiada: ‚Za chwilkę mnie nie zobaczycie i znowu za chwilkę mnie ujrzycie’ oraz: ‚ponieważ idę do Ojca’?” 18 Mówili więc: „Cóż to znaczy, co on powiada: ‚za chwilkę’? Nie wiemy, o czym mówi”. 19 Jezus wiedział,+ że chcieli go pytać, dlatego im rzekł: „Czy wypytujecie się o to nawzajem, ponieważ powiedziałem: Za chwilkę mnie nie zobaczycie i znowu za chwilkę mnie ujrzycie? 20 Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Będziecie płakać i zawodzić, ale świat będzie się radował; będziecie zasmuceni,+ ale wasz smutek zamieni się w radość.+ 21 Gdy kobieta rodzi, jest zasmucona, ponieważ nadeszła jej godzina,+ lecz gdy urodzi dziecię, o udręce już nie pamięta z radości, że się człowiek na świat narodził. 22 Teraz więc i wy co prawda się smucicie, ale ja was znowu zobaczę i wasze serca będą się radować,+ a waszej radości nikt wam nie odbierze. 23 I w owym dniu+ nie zadacie mi już żadnego pytania. Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Jeżeli o coś poprosicie Ojca,+ da wam w imię moje.+ 24 Aż do tej chwili nie prosiliście o nic w moje imię. Proście, a otrzymacie, żeby wasza radość osiągnęła pełnię.+
25 „Powiedziałem to wam w porównaniach.+ Nadchodzi godzina, gdy już nie będę wam mówił w porównaniach, ale wam o Ojcu wyraźnie opowiem. 26 W owym dniu prosić będziecie w moje imię, a nie mówię wam, że ja będę prosił Ojca za wami. 27 Bo sam Ojciec was kocha, ponieważ wy mnie ukochaliście+ i uwierzyliście, że ja wyszedłem jako przedstawiciel Ojca.+ 28 Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na ten świat. I opuszczam świat, a idę do Ojca”.+
29 Jego uczniowie powiedzieli: „Oto teraz mówisz wyraźnie i nie podajesz żadnego porównania. 30 Teraz wiemy, że wszystko wiesz+ i nie potrzebujesz, by cię ktoś pytał.+ Na tej podstawie wierzymy, że wyszedłeś od Boga”.+ 31 Jezus im odpowiedział: „Teraz wierzycie? 32 Oto nadchodzi godzina, i już nadeszła, gdy się rozproszycie, każdy do swego domu,+ a mnie zostawicie samego; lecz ja nie jestem sam, ponieważ ze mną jest Ojciec.+ 33 Powiedziałem wam to, żebyście dzięki mnie mieli pokój.+ Na świecie doznajecie ucisku, ale odwagi! Ja zwyciężyłem świat”.+