Wasze zebrania służby

TYDZIEŃ PO 5 MARCA

12 min. Słowa wstępne. Przemówienie na temat: „Dawaj dokładne świadectwo”.

25 min. „Odwiedzanie tych, którzy okazują zainteresowanie” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.

10 min. List od Braci — odczytanie i omówienie.

13 min. Przemówienie służbowe, które wygłosi starszy. Można w nim poruszyć następujące sprawy: (a) Udzielenie pomocy nieregularnym i nieczynnym (Mat. 18:12-14). Czy w miesiącu Pamiątki nie można by obrać sobie celu: W naszym ośrodku służby wszyscy głosiciele regularnymi chwalcami Jehowy? (b) Udzielanie pomocy nowym. (c) Zachęta do utrzymania wszystkich nowo założonych studiów biblijnych. (d) Kto może brać udział w obwieszczaniu dobrej nowiny, jeżeli chodzi o nowych? (e) Wspieranie tych, którzy w miesiącu Pamiątki są pionierami pomocniczymi. (f) Program codziennych zbiórek w ośrodku i zborze. Uwagi końcowe. Modlitwa.

TYDZIEŃ PO 12 MARCA

POZYSKANIE ZMYSŁU CHRYSTUSOWEGO

20 min. Słowa wstępne, a następnie omówienie wszystkich spraw związanych z obchodem uroczystości Pamiątki (miejsce, zawiadomienie i przyprowadzenie zainteresowanych, krewnych i innych osób, które postanowiliśmy zaprosić). Następnie przedstaw w formie przemówienia artykuł wstępny ze Strażnicy 21/XCVIII pt. „Sądy sprawiedliwe, mądre i miłosierne”. Podkreśl punkty wskazujące na to, że sędziowie powinni zawsze naśladować Chrystusa w swoim myśleniu, w podejmowanych decyzjach i w odnoszeniu się do drugich.

12 min. „Budujmy się wzajemnie” — Jest rzeczą konieczną, żebyśmy w pełni korzystali ze wszystkich zebrań, bo na zebraniach przebywamy w dobrym towarzystwie naszych braci, a to wpływa korzystnie na nasze usposobienie duchowe. Niektórzy głosiciele chwilami zdają się zapominać o tym, jak ważne są zebrania zborowe, oraz o potrzebie wzajemnego budowania się w różny sposób. Zachęć obecnych do szczerych wypowiedzi na następujące pytania:

1. Co cechowało zgromadzenia pierwszych chrześcijan, jakimi zasadami kierowano się na nich i czy niektóre z tych zasad można dostrzec na naszych zebraniach? (1 Kor. 14:26, 33, 40; Kol. 4:16).

2. (a) Czy zebrania pierwszych chrześcijan odbywały się w atmosferze jakichś różnic lub stronniczości? (Jak. 2:1-9). (b) Dlaczego brak takich ujemnych cech działa zachęcająco?

3. W jaki sposób zapraszanie braci do swego domu może być budujące i czy są do tego potrzebne jakieś drobiazgowe przygotowania? (Łuk. 10:38-42).

4. Dlaczego wspólny udział w służbie może być budujący?

Zakończ serdeczną zachętą, by wszyscy z miłością dbali o pomyślność duchową drugich. Zbieranie się razem jest właśnie jedną ze spraw, których nie wolno nam zaniedbywać, skoro pragniemy robić postępy i cieszyć się uznaniem Jehowy. — Hebr. 10:24, 25.

28 min. Naśladujmy wiarę i przykład naszego Pana Jezusa Chrystusa. 23 marca po zachodzie słońca będziemy obchodzić Pamiątkę śmierci naszego Pana, Wieczerzę Pańską. Jest więc jak najbardziej właściwe, byśmy dzisiaj poświęcili trochę czasu na przemyślenie życia Syna Bożego (Komentarze w nawiasach pochodzą z podręcznika „Pomoc do zrozumienia Biblii”).

Ważne miejsce w zamierzeniu Bożym. — Omów Kolosan 1:18-20 /Jehowa Bóg postanowił uczynić swego Syna centralną postacią w całym swoim zamierzeniu; punktem ześrodkowującym światło wszystkich proroctw, rozwiązaniem wszystkich problemów, jakie powstały z powodu buntu Szatana (1 Piotra 1:10-12; Apok. 19:10; Jana 1:3-9); fundamentem, na którym Bóg miał zbudować wszystkie zrządzenia powzięte dla wiecznotrwałego dobra swojej wszechświatowej rodziny w niebie i na ziemi (Efez. 1:8-10; 2:20)/.

‛Główny Pośrednik życia’ — Omów Jana 3:16. Jezus jest nie tylko naszym odkupicielem, ale też naszym Arcykapłanem (Hebr. 3:1), naszym Sędzią (Jana 5:22) i naszą nadzieją zmartwychwstania. — Jana 11:25.

Jego służbą ‛Dawanie świadectwa prawdzie’: Powód, dla którego się urodził. — Jana 18:37 /Prawda, o której dawał świadectwo, nie była prawdą w pojęciu ogólnym. Była to doniosła prawda dotycząca zamierzenia Bożego, oparta na fundamentalnym fakcie suwerenności Boga; prawda o tym, że Bóg doprowadzi do urzeczywistnienia swej woli. Dawanie świadectwa prawdzie wymagało od Jezusa czegoś więcej niż tylko głoszenia. Poza wyrzeczeniem się niebiańskiej chwały, by mógł się urodzić jako człowiek, Jezus musiał spełnić wszystkie mówiące o nim proroctwa, włącznie z cieniami proroczymi, zawartymi w całym Prawie (Hebr. 10:1). Jezus musiał więc żyć tak, aby ta prawda stała się namacalnym faktem. W ten sposób sam stał się prawdą, uosobieniem prawdy, jak to zresztą sam o sobie powiedział. — Jana 14:6/.

Jego czyny i zalety osobiste. Dał przykład uczniom, jak należy pracować bez wytchnienia (Marka 1:32-34). /Poza ostatnim wjazdem do Jeruzalem nie ma żadnych wzmianek o tym, żeby Jezus posługiwał się jakimiś środkami lokomocji; pieszo docierał do wielu regionów Palestyny, pokonując w ten sposób setki kilometrów. Rozmawiał z ludźmi nad brzegiem jezior, na wzgórzach, w miastach, wsiach, synagogach, świątyni, na placach targowych, ulicach i w domach; mówił do tłumów i do pojedynczych osób, do mężczyzn i kobiet, do starszych i młodych, do bogatych i biednych/.

Często przeszkadzano mu, gdy chciał pobyć w samotności (Marka 6:31-34).

Nieustraszony szermierz na rzecz prawdy (Łuk. 4:28-30; Mat. 15:1-9; Jana 10:31-39).

Silna wiara (Marka 4:37-40; Mat. 26:39; Łuk. 23:46).

Świadczył nawet w obliczu śmierci (Łuk. 23:43).

Głębia uczucia i życzliwości. Mimo że był doskonały, nie był usposobiony nazbyt krytycznie ani też nie był wyniosły w stosunku do niedoskonałych ludzi (Mateusza 9:1-13; Łukasza 7:36-48). Nie wykorzystywał swego autorytetu do stawiania żądań (Mateusza 11:28-30).

Patrząc na przykład Jezusa, powinniśmy czuć się pokrzepieni i zachęceni do ciężkiej pracy; powinniśmy czynić wszystko, co tylko jest w naszej mocy, żeby znaleźć upodobanie w oczach Jehowy. — Uwagi końcowe. Umów najbliższe zbiórki do pracy polowej i zachęć wszystkich, by całym sercem je popierali, aby ich wiara była połączona z uczynkami (Jak. 2:17). Modlitwa.

TYDZIEŃ PO 19 MARCA

20 min. Przemówienie na temat: „Chodzenie w świetle prawdy” — Po zakończeniu paragrafu 6 pytaniem: Czy chodzimy w świetle prawdy? Przeprowadź wywiad z dobrze przygotowanymi dwoma lub trzema braćmi i siostrami, którzy od wielu lat wiernie służą w organizacji Jehowy i stale chodzą w świetle prawdy. Mogą omówić niżej podane lub podobne sprawy: (1) Ich radości i trudności w chodzeniu w świetle prawdy; (2) Ich postanowienie, żeby i w przyszłości nadal chodzić w tym świetle; (3) Co robią, żeby zachęcać innych do chodzenia w świetle prawdy; (4) W jaki sposób Jehowa, Jego Słowo, duch i organizacja pomagają im nieprzerwanie pełnić służbę i trwać?

18 min. „PRZEDSTAWIANIE DOBREJ NOWINY — W okresie świąt” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.

14 min. „Za przykład (...) weźcie (...) proroków” — Starożytni prorocy hebrajscy byli ludźmi ‛podobnymi do nas’ (Jak. 5:10, 17). Nie zawsze przychodziło im łatwo pełnić swoją służbę, gdyż bardzo często doznawali zaciętego oporu ze strony swych rodaków. Czasami ulegali zniechęceniu i musieli potem zmieniać swe nastawienie. Omów teraz z obecnymi następujące pytania: (1) Co spotkało Jeremiasza, gdy przekazywał swemu ludowi Boskie orędzie? (Jer. 20:7, 8). (2) Jak nastawienie Izraelitów wpływało na pogląd proroka na otrzymane zlecenia? (Jer. 20:9, 10). (3) Czy Jeremiasz byłby w stanie kontynuować tę służbę o własnych siłach? (Jer. 20:11). (4) Dlaczego czasami możemy się czuć jak Jeremiasz i w jakim sensie jego przykład może być dla nas zachętą? (5) Jak na wyznaczone mu zadanie zaczął się zapatrywać Eliasz i dlaczego? (1 Król. 19:4, 9, 10). (6) Czy tok myślenia Eliasza był słuszny? (1 Król. 19:15-18). (7) Co nam ilustruje przykład Eliasza w odniesieniu do naszej wiedzy o tym, ile pracy pozostało nam jeszcze do wykonania oraz ile szczerych ludzi można by jeszcze odnaleźć?

8 min. Sprawy lokalne. Zachęta do zaopiekowania się tymi, którzy byli obecni na Pamiątce (gdy zebranie odbywa się po Pamiątce). Uwagi końcowe. Modlitwa.

TYDZIEŃ PO 26 MARCA

15 min. Słowa wstępne. Wygłoszone z zapałem przemówienie: „Bądźcie zawsze pełni radości”.

18 min. „Pozostawajmy w komnatach, aż ‛gniew Jehowy przeminie’” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.

15 min. „Czy zauważasz swoje postępy?” — odczytanie i przedyskutowanie.

12 min. Uwagi końcowe. Umów najbliższe zbiórki do pracy polowej oraz podaj plan pracy na kwiecień. Przedstaw i skomentuj wyniki pracy z marca. Ile osób podjęło u was pomocniczą służbę pionierską? Ile studiów prowadzi się obecnie u was w porównaniu z październikiem ub. roku? Ilu nowych było obecnych na Pamiątce? Czy ze wszystkimi są prowadzone studia biblijne? Uwagi końcowe i modlitwa.