Wasze zebrania służby
TYDZIEŃ PO 4 CZERWCA
12 min. Słowa wstępne. Przemówienie na temat: „Biblia — praktyczny przewodnik od Jehowy”.
18 min. „Troszczenie się o drugich oznacza dzielenie się z nimi” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.
10 min. List od Braci — odczytanie i omówienie.
20 min. „Mocne obstawanie przy naszej prawości”. Dyskusja biblijna. Czym jest ta zbożna cecha i jak można przy niej obstawać? (1) Definicja: Zdrowie moralne, nienaganność, solidność, uczciwość. Chrześcijanin zachowuje prawość nie wobec jakiejś etyki lub idei, lecz wobec osoby, wobec Jehowy (Psalm 26:1-3). (2) Trzymamy się mocno Jehowy, a ponieważ Go miłujemy, nie chcemy utracić łączącej nas z Nim ścisłej więzi (Psalm 119:1-3). (3) Przeżycie Joba wyjawia wchodzącą tu w grę kwestię sporną oraz jedyny słuszny sposób postępowania. — Joba 2:3-5; 27:5, 6.
Omów ze wszystkimi, w jaki sposób czyjaś prawość może być wystawiona na próbę w sprawach życia codziennego, kiedy nie ma gwałtownych prześladowań. (4) Dlaczego młodzi chrześcijanie stają dzisiaj często w obliczu poważnego wypróbowania swej prawości? (Efezjan 5:3-5) (5) Jakie poważne próby mogą przechodzić bracia i siostry w domach rozdzielonych? (Mateusza 10:35, 36) (6) Podkreśl, co może przynieść ulgę we wszystkich takich okolicznościach: modlitwa, błaganie o ducha świętego, studiowanie z myślą o podtrzymaniu silnej wiary, czerpanie pociechy od starszych i innych członków zboru (Filipian 4:6, 7). Czy można zachować nienaganność pomimo niedoskonałości? W biblijnym sensie tego słowa — tak. Nie jesteśmy wprawdzie doskonali, ale możemy być jak Dawid oddani Bogu w sercu (1 Królewska 9:4). (7) Jakie to przynosi korzyści? Czyste sumienie i niezawodna nadzieja na przyszłość. Unikajmy więc uczucia zawodu i zakłopotania, w które często wpadają ludzie ze świata. — Psalm 37:18, 19, 37. Uwagi końcowe. Modlitwa.
TYDZIEŃ PO 11 CZERWCA
15 min. Słowa wstępne oraz sprawy lokalne. Omówcie dobre strony głoszenia w porze popołudniowej. (Ten punkt może omówić względnie przygotować potrzebny materiał nadzorca służby polowej). Budujące doświadczenia opowiedziane przez (wcześniej przygotowanych) głosicieli. Jakie to przynosi korzyści? Czy u was rodziny wyruszają razem do służby? Przypomnij o złożeniu sprawozdania z połowy miesiąca.
15 min. „Kongresy międzynarodowe w roku 1978” — przemówienie.
30 min. „Znajdujmy jak Paweł radość w służeniu Bogu. Omów z obecnymi poniższe myśli:
(1) Wszyscy chrześcijanie pragną zaznawać radości w służeniu Jehowie.
Definicja radości: Spodziewanie się czegoś dobrego, uszczęśliwienie, wewnętrzne zadowolenie, wesoły nastrój, uciecha.
Jehowa chciałby, żeby Jego słudzy cieszyli się ze swej pracy (Koh. 5:19).
(2) Można się cieszyć ze służby pomimo trudności i przeszkód. Paweł pięknym przykładem. Powołany na apostoła narodów (Dzieje 9:15).
Jakie przeszkody napotykał w służbie? (2 Koryntian 11:23-28).
Jakie zapatrywanie Pawła na możliwość spotykania się z braćmi sprawiło, że gotów był udać się do dalekich krajów, byle tylko być razem z nimi? (Rzymian 1:10-12; Filemona 7).
Z jakim nastawieniem Paweł pomagał braciom i udzielał im rad? (2 Koryntian 4:1, 15, 17; Filip. 3:1).
Jak Paweł oceniał radość w służbie Jehowy w porównaniu ze sprawami materialnymi? (Filip. 3:7, 8).
W czym Paweł utkwił swój wzrok duchowy, aby nie osłabła jego radość w służbie? (2 Kor. 4:18).
Na jakie przeszkody napotykamy w służbie Bożej dzisiaj? (Uwzględnij miejscowe problemy lub ewentualne trudności osobiste niektórych osób.)
(3) Co nam pomoże odczuwać radość w służbie Bożej pomimo trudności? (Omówcie poniższe myśli biblijne.)
Jak można rozbudzić w sobie radość, która przecież jest owocem ducha Bożego? (Gal. 5:22; Łuk. 11:13).
W jakim sensie możemy doświadczać dzisiaj radości w pomaganiu drugim? (Dzieje Apostolskie 20:35).
Przy jakim nastawieniu można odczuwać radość mimo prześladowań? (Mat. 5:11, 12).
Dzięki czemu także w przyszłości będziemy odczuwać radość w służbie Bożej? (Rzym. 12:12; 14:17; Hebr. 12:2).
(4) Nadal więc służmy Bogu z radością, naśladując w ten sposób piękny przykład Pawła i pamiętając o tym, że nasza wierna służba sprawia radość Jehowie (Przysłów 27:11). Uwagi końcowe i modlitwa.
TYDZIEŃ PO 18 CZERWCA
20 min. Słowa wstępne. Porozmawiaj o korzyściach, jakie daje udział w służbie polowej. Zapytaj obecnych: Dlaczego właściwie wyruszamy do służby polowej? Co o tym sądzicie? Jakie jest waszym zdaniem jej znaczenie? Dlaczego nadal głosimy dobrą nowinę, choćby teren był opracowany dość często? Czy wy osobiście odnosicie jakiś pożytek z udziału w służbie polowej? Jakie zalety chrześcijańskie można rozwijać w tej służbie? (Wytrwałość, radość, panowanie nad sobą, odwaga, pokój itp. Dzieje Apostolskie 13:48, 52; Filipian 1:14, 18, 19; Dzieje Apostolskie 5:42). Przez głoszenie dobrej nowiny dajemy mieszkańcom naszego terenu możliwość poznania prawdy. Głoszenie krzepi i zachęca głosiciela oraz pomaga mu utrwalić sobie w pamięci objaśnienia biblijne, gdy je powtarza w służbie. Zbór odnosi pożytek z tych wspólnych poczynań. Głoszenie poprawia ducha zboru i sprzyja rozwijaniu usposobienia duchowego przez jego członków. Służba jest w zborze siłą jednoczącą; pomaga nowym w osiąganiu dojrzałości. Dlatego dobrze jest regularnie uczestniczyć w zbiórkach do służby.
21 min. „PRZRDSTAWIANIE DOBREJ NOWINY — z Biblijnymi tematami do rozmów” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.
15 min. „Czy chciałbyś przeżyć coś takiego?” — przemówienie połączone z odczytaniem doświadczeń.
4 min. Uwagi końcowe. Przypomnij, że w tym roku lipiec jest miesiącem kampanii Strażnicy. Z pewnością więc zechcecie posługiwać się na odwiedzinach ponownych i na studiach trafnie dobranymi egzemplarzami tego czasopisma. Możecie przygotować sobie takie egzemplarze już w najbliższych dniach, aby po zdaniu sprawozdania za czerwiec przyłączyć się do tej kampanii. Głosiciele wyjeżdżający na urlop zapewne zechcą zabrać ze sobą stosowne egzemplarze.
TYDZIEŃ PO 25 CZERWCA
10 min. Słowa wstępne. Przemówienie na temat: „Jak złote jabłka”.
21 min. „Niech wychwalają imię Jehowy” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.
20 min. Uchwycenie „ducha” wskazówek Jezusa do służby polowej. Gdyby zbiórce do służby polowej miał przewodniczyć sam Jezus, niewątpliwie wszyscy byśmy na nią przyszli i się przysłuchiwali. A Jezus rzeczywiście przeprowadzał takie zbiórki! Jest o tym mowa np. w 10 rozdziale Mateusza. Znajdujemy tam wskazówki, których Jezus udzielił dwunastu apostołom, zanim ich rozesłał po dwóch. Rozważmy, jak można zastosować te rady w naszym terenie. (1) Zwróćmy uwagę, jak się zapatrywał Jezus na duchowe potrzeby ludzi (Mateusza 9:35-38). „Wtedy” (Mateusza 10:1) rozesłał apostołów. Czy nie czujemy, że jesteśmy ‛posyłani’, chociaż nie otrzymaliśmy upoważnienia do uzdrawiania chorych? (W. 5). Powinniśmy się tak czuć (Mateusza 24:14). (2) Na co powinniśmy kłaść nacisk? (Mateusza 10:7). Gorąco zachęcajmy ludzi, żeby się sami przekonali, że Królestwo jest głównym tematem Biblii. (3) (W. 8) Nie tylko wzdragamy się przed przyjmowaniem wynagrodzenia za dawanie świadectwa, ale okazujemy ducha szczodrości — rzeczywiście chcemy coś dawać z siebie. Takie usposobienie pozwala nam wyruszać do służby z właściwych pobudek. Wersety 9 do 14 zawierają wskazówki dotyczące zatrzymywania się w domach ludzi. Co prawda w dzisiejszych czasach rzadko praktykujemy coś takiego, uczmy się jednak z nastawienia, jakie miał Chrystus. Jesteśmy nastawieni pozytywnie i życzymy ludziom pokoju, a dopiero gdyby nas nie przyjęli i odrzucili naszą pomoc, możemy ‛strząsnąć proch z nóg swoich’. Nie myślmy o ludziach negatywnie; raczej miejmy nadzieję, że będzie jak najlepiej. Jak możemy zachować takie nastawienie? (4) (W. 16-22). Apostołowie udawali się na nieprzyjazny teren; można się było spodziewać, że miejscowi przywódcy religijni będą im robić trudności. Ponieważ mieli obwieszczać dobrą nowinę wśród podobnych do wilków przeciwników, więc musieli być „roztropni jak węże” — starając się w miarę możności unikać kłopotów i nie popisywać się odwagą — a przy tym stronić od wszelkiego zła, nie oddając przeciwnikom wet za wet. Jakie zastosowanie znajdują te zasady dzisiaj? Nie powinniśmy się martwić, co będziemy mówić, gdyby nam wypadło stanąć np. przed sądem; duch święty nam pomoże. To nie znaczy, że nie potrzebujemy się przygotowywać do służby; raczej chodzi o to, że powinniśmy prosić o ducha Bożego.
Czego się możemy nauczyć z 10 rozdziału Mateusza? Powinniśmy brać przykład z Jezusa i szczerze interesować się ludźmi; gdzie to tylko możliwe, unikajmy spierania się z przeciwnikami; kładźmy nacisk na nadzieję Królestwa i nie przestawajmy opowiadać dobrą nowinę.
Nadal obowiązuje przykazanie Jezusa i mamy jego zapewnienie, że on będzie z nami, gdy my będziemy trwać w tej służbie. — Mat. 28:19, 20.
9 min. Uwagi końcowe. Przedstaw i omów wyniki pracy z czerwca oraz podaj plan pracy na lipiec. Czy u was ktoś zaplanował na lato służbę pionierską?