Róbmy mądry użytek z naszej literatury
1 W lipcu 1879 roku ukazało się pierwsze 6000 egzemplarzy Strażnicy i już wtedy zaczęło się zorganizowane rozpowszechnianie tego czasopisma. Od owego czasu wydano i rozprowadzono wśród ludzi ogromne ilości różnorodnej literatury biblijnej.
2 W naszym kraju głosiciele i ludzie zainteresowani od lat otrzymują czasopisma i inne publikacje w formie daru, to znaczy nie prosi się ich ani nie sugeruje, by uiścili za nie określoną opłatę. Bardzo często wypożyczaliśmy ludziom taką literaturę na określony czas. Wiadomo jednak, że drukowanie czegokolwiek pochłania niemałe koszty. Gdyby więc ludzie, którym proponujemy coś do czytania, chcieli wesprzeć dobrowolnym datkiem naszą ogólnoświatową działalność wydawniczą, służącą upowszechnianiu dobrej nowiny, chętnie przyjmiemy od nich taki datek. Wierzymy, że Jehowa zechce pobłogosławić to nowe postanowienie (por. Mateusza 6:33).
W RÓŻNYCH SYTUACJACH PODCZAS SŁUŻBY POLOWEJ
3 Nadal będziemy posługiwać się „Tematami do rozmów”, starając się rozbudzić zainteresowanie. Gdy ktoś go nie okaże, nie zachodzi potrzeba proponować mu literaturę. Nie chcemy lekką ręką rozdawać jej ludziom, którzy nie mają ochoty jej czytać. Z drugiej strony, gdy ktoś okaże zainteresowanie i gotowość przeczytania publikacji, możemy mu ją zostawić. Chcemy robić mądry użytek z naszej literatury.
4 Co można by powiedzieć po przedstawieniu rozmówcy czasopisma lub broszury? Oto kilka propozycji: „Gdyby pan(i) miał(a) życzenie przeczytać tę publikację, z przyjemnością mogę ją panu (pani) zostawić”. Gdy zapyta: „Ile to kosztuje?”, można odpowiedzieć: „Celem naszej działalności nie jest czerpanie zysków, dlatego nie sprzedajemy tej literatury. Praca, którą dziś wykonujemy w tej okolicy, ma na celu pomóc ludziom poznać drogę prowadzącą do życia wiecznego i jest prowadzona bezinteresownie w 212 krajach świata. Gdyby pan(i) miał(a) życzenie wesprzeć tę działalność jakimś datkiem, z wdzięcznością go przyjmiemy”.
5 Proponując Strażnicę i Przebudźcie się! można postawić pytanie nawiązujące do określonego artykułu, a potem powiedzieć: „Zachęcam pana do szczegółowego zapoznania się z tym artykułem. Gdyby pan miał życzenie go przeczytać, bardzo chętnie zostawię panu to czasopismo”. Jeśli poprosi o nie, można dodać: „Cieszę się, że mogę udostępnić panu to czasopismo i wierzę, że odniesie pan pożytek z zapoznania się z jego treścią. Mógłbym pana odwiedzić w przyszłym tygodniu, by usłyszeć pana zdanie na ten temat. Warto zaznaczyć, że Strażnica ukazuje się na całym świecie w 107 językach, a jej łączny nakład wynosi około 14 milionów egzemplarzy. Wszystkie koszty związane z wydawaniem tego czasopisma są pokrywane z dobrowolnych datków. Gdyby więc miał pan życzenie ofiarować coś na ten cel, z przyjemnością to przyjmiemy”.
6 W niektórych sytuacjach wzmianka o datkach na rzecz prowadzonej przez nas ogólnoświatowej działalności mogłaby wypaść niezręcznie. Wyobraźmy sobie, że rozmówca, który okazał zainteresowanie, zapyta: „Czy moglibyście podarować mi tę publikację?” W takim wypadku można odpowiedzieć: „Jeśli pan sobie życzy ją przeczytać, chętnie ją zostawimy. Proszę bardzo. Moglibyśmy wstąpić do pana za tydzień, żeby jeszcze porozmawiać i opowiedzieć coś więcej o naszej działalności prowadzonej na całym świecie”. Podczas następnej wizyty można go poinformować, jak nasza działalność jest finansowana.
7 Gdy rozmówca od razu przyjmie literaturę i powie „Dziękuję”, można powiedzieć: „Proszę bardzo. Jesteśmy przekonani, że przeczytanie tej publikacji uzna pan za bardzo pożyteczne. Wiele ludzi zadaje nam pytanie, jak jest finansowana nasza działalność, jako że prowadzimy ją na całym świecie. Ludzie przyjmujący naszą literaturę często wyrażają się z uznaniem o jej treści i z własnej inicjatywy proponują niewielkie datki, by dalej mogła się ukazywać. Oczywiście chętnie przyjmujemy takie datki”.
JAK OCENIĆ, CZY ZAINTERESOWANIE JEST SZCZERE
8 Niewątpliwie wszyscy rozumiemy, że nie chodzi nam o rozdawanie literatury na chybił trafił. Chcemy, by osiągała cel, dla którego została wydrukowana, to znaczy by pomagała szczerym ludziom lepiej poznawać wspaniałe zamierzenia Jehowy. Szkoda pozostawiać ją ludziom, którzy nie przywiązują żadnej wagi do spraw duchowych (Hebr. 12:16). Jeśli rozpowszechnianie literatury ma przynieść pożądany skutek, musimy umieć rozpoznać szczere zainteresowanie. Po czym można je poznać? Człowiek szczerze zainteresowany przyjmie cię życzliwie i chętnie z tobą porozmawia. Będzie słuchał tego, co mówisz, zareaguje na twoje pytania i wyrazi swoje zdanie, a tym samym będzie uczestniczył w dyskusji. Podczas rozmowy okaże szacunek i przyjazne nastawienie, świadczące o życzliwości. Będzie śledził odczytywane przez ciebie wersety biblijne, dając tym dowód poszanowania dla Słowa Bożego. Pewnym ułatwieniem w rozpoznaniu szczerego zainteresowania może się okazać zadanie rozmówcy pytania, czy miałby życzenie przeczytać proponowaną mu publikację. Możesz mu też zaproponować, że jeszcze go odwiedzisz, żeby więcej porozmawiać. Jeśli wyrazi zgodę, będzie to jeszcze jednym dowodem, że go to interesuje. Gdy zauważysz takie dowody szczerego zainteresowania, możesz dojść do przekonania, że warto pozostawić mu literaturę, gdyż zrobi z niej dobry użytek.
9 Dokładnym wprowadzeniem w czyn wszystkich tych propozycji damy ludziom szczerze zainteresowanym możliwość współuczestniczenia w pokrywaniu kosztów wydawania naszych czasopism, a jednocześnie damy im wyraźnie do zrozumienia, że „nie jesteśmy domokrążnymi sprzedawcami Słowa Bożego” (2 Kor. 2:17). Będzie to dodatkowym poświadczeniem, że nie należymy do świata (Jana 17:14).
10 W miarę zbliżania się zagłady Babilonu Wielkiego będzie się wzmagać sprzeciw wobec wszystkiego, co ma związek z religią. Powinniśmy więc usilnie zabiegać o to, by zbawienna działalność głoszenia po całym świecie o Królestwie pomyślnie się rozwijała, bo dzięki temu jeszcze więcej ludzi znajdzie drogę prowadzącą do zbawienia (Mat. 24:14; Rzym. 10:13, 14).