-
RzymianSkorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 1986-2023
-
-
1:20 w23.03 15-19; ijwbq artykuł 174; lff lekcja 7; w16.09 24; w14 1.7 14; w13 1.1 13; w13 1.8 11; ia 11; w11 15.6 9-10; g 3/10 10; w09 15.4 15-19; w08 1.5 3-6; it-1 259, 917; it-2 80-81, 445, 460, 887; w04 1.6 9-10; w04 1.10 10-11; ct 184-186; g97 8.5 13-14; w96 1.5 15; g96 22.1 11-13; g95 8.11 7-9; w93 15.6 8-13; w91 1.9 16; pe 37-38; w88/12 4; tp 56-57; g87/9 5-8; hp 30
-
-
RzymianPrzewodnik po publikacjach Świadków Jehowy — wydanie z roku 2019
-
Komentarze do Rzymian — rozdział 1Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata — wydanie do studium
-
-
boskość: Lub „boska natura”. Użyte tu greckie słowo theiòtes jest spokrewnione ze słowem Theòs („Bóg”). Jak wynika z kontekstu, Paweł mówi tu o tym, co widać w materialnych dziełach stwórczych, dowodzących istnienia Boga. To prawda, że Biblia jest potrzebna, żeby poznać zamierzenie Boga, Jego imię i wiele cech Jego osobowości. Ale w dziełach stwórczych dostrzegalne są takie ‛przymioty niewidzialnego Boga’ (dosł. „niewidzialne Jego”), jak np. Jego wieczna moc, dzięki której stworzył wszechświat i podtrzymuje jego funkcjonowanie. Te dzieła dowodzą też „boskości” Stwórcy — tego, że naprawdę jest On Bogiem i zasługuje na oddawanie Mu czci (Obj 4:11).
stworzenia świata: W Chrześcijańskich Pismach Greckich słowo kòsmos („świat”) odnosi się przede wszystkim do ludzkości lub jej części. W tym wersecie Paweł najwyraźniej ma na myśli stworzenie świata ludzkiego, bo to ludzie, korzystając ze swojego umysłu, mogą obserwować dzieła stwórcze i dostrzec w nich niewidzialne przymioty Boga. W literaturze świeckiej słowo kòsmos oznaczało też wszechświat i ogół dzieł stwórczych i właśnie w tym sensie Paweł mógł go użyć w Dz 17:24, gdy przemawiał do osób mówiących po grecku (zob. komentarz do Dz 17:24).
są bez wymówki: Lub „nie mogą wymówić się od winy; nie mają nic na swoją obronę”. Greckie słowo anapològetos było terminem prawniczym, którego używano wtedy, gdy ktoś nie mógł przedstawić przekonujących argumentów na swoją obronę. Tutaj użyto go w odniesieniu do ludzi, którzy odrzucają Boga. Dowody na to, że Bóg istnieje, są oczywiste „już od stworzenia świata”. Ponieważ przymioty Boga są wyraźnie widoczne, ci, którzy nie przyjmują prawdy o Nim, nie mogą uzasadnić swojego stanowiska solidnymi argumentami, nie mają nic na swoją obronę. Paweł mówi też, że przymioty Boga można dostrzec dzięki temu, co zostało stworzone. Greckie słowo oddane tu jako „dostrzec” jest spokrewnione ze słowem „umysł” (gr. nous), co wskazuje, że chodzi o pojmowanie umysłem. Na przykład w Biblii Tysiąclecia powiedziano, że Boże przymioty są „widzialne dla umysłu”. Obserwując dzieła stwórcze i rozmyślając nad nimi, ludzie mogą odkryć wiele cech Boga. Kiedy połączą to z dokładną wiedzą o sposobie myślenia Stwórcy i Jego zamierzeniu, zdobytą dzięki studium Biblii, mogą rozwinąć silną wiarę.
-