Efesianëve
5 Bëhuni, pra, imitues të Perëndisë,+ si bij të dashur, 2 dhe vazhdoni të ecni në udhën e dashurisë,+ ashtu si Krishti na* deshi+ dhe e dorëzoi veten për ne* si blatim e flijim, si një aromë erëmirë për Perëndinë.+
3 Imoraliteti seksual* e çdo lloj ndyrësie a lakmie as të mos përmenden ndër ju,+ ashtu siç u ka hije të shenjtëve;+ 4 as sjellja e turpshme, as të folurit pa mend, as shakatë e ndyra+—gjëra që janë të papërshtatshme. Por më mirë t’i jepen falënderime Perëndisë,+ 5 sepse ju e dini dhe e kuptoni vetë se asnjë imoral,*+ i ndyrë a lakmitar+—që do të thotë të jesh idhujtar—nuk ka asnjë trashëgimi në Mbretërinë e Krishtit dhe të Perëndisë.+
6 Askush të mos ju mashtrojë me fjalë boshe, sepse zemërimi i furishëm i Perëndisë po vjen mbi bijtë e mosbindjes për shkak të këtyre gjërave. 7 Mos kini, pra, asgjë të përbashkët me ta, 8 se dikur ishit errësirë, por tani jeni dritë+ ngaqë i përkitni Zotërisë.+ Vazhdoni të ecni si fëmijë të dritës, 9 sepse fryti i dritës përbëhet nga çdo lloj mirësie, drejtësie dhe të vërtete.+ 10 Vazhdoni të siguroheni çfarë është e pranueshme+ për Zotërinë 11 dhe mos merrni më pjesë me ta në veprat e pafrytshme të errësirës,+ por më mirë demaskojini, 12 sepse gjërat që ata bëjnë në fshehtësi, janë të turpshme edhe për t’u zënë në gojë. 13 Tani, të gjitha gjërat që dalin sheshit, bëhen të dukshme nga drita, sepse gjithçka që bëhet e dukshme, është dritë. 14 Prandaj Shkrimi thotë: «Zgjohu, ti që fle, e ngrihu nga të vdekurit,+ dhe Krishti do të ndriçojë mbi ty.»+
15 Bëni shumë kujdes, pra, që të mos ecni si të pamendët, por si të mençurit, 16 duke e shfrytëzuar sa më mirë kohën,*+ sepse ditët janë të liga. 17 Prandaj, mjaft u bëtë të paarsyeshëm, por vazhdoni të dalloni cili është vullneti i Jehovait.*+ 18 Gjithashtu, mos u dehni me verë,+ në të cilën ka shfrenim,* por vazhdoni të mbusheni me frymë të shenjtë. 19 Flitini njëri-tjetrit* me psalme, me lavde e me këngë adhurimi, duke kënduar+ e duke luajtur melodi+ për Jehovain* me gjithë zemër,*+ 20 duke falënderuar gjithmonë+ Perëndinë dhe Atin tonë për gjithçka, në emër të Zotërisë tonë Jezu Krisht.+
21 Jini të nënshtruar ndaj njëri-tjetrit+ nga nderimi i thellë që keni për Krishtin.* 22 Gratë të jenë të nënshtruara ndaj burrave të tyre,+ si ndaj Zotërisë, 23 sepse burri është kreu i gruas së tij,+ ashtu si Krishti është kreu i kongregacionit,+ shpëtimtari i këtij trupi. 24 Po, ashtu si kongregacioni është i nënshtruar ndaj Krishtit, ashtu të jenë edhe gratë ndaj burrave të tyre në gjithçka. 25 Burra, vazhdoni t’i doni gratë tuaja,+ ashtu si edhe Krishti e deshi kongregacionin dhe e dha veten për të,+ 26 që ta shenjtëronte,* ta pastronte nëpërmjet larjes me ujë, nëpërmjet fjalës,+ 27 e kështu ta paraqiste kongregacionin para vetes plot shkëlqim, pa asnjë njollë, rrudhë a diçka të tillë,+ por të shenjtë e të patëmetë.+
28 Në të njëjtën mënyrë, burrat duhet t’i duan gratë e tyre si vetë trupat e tyre. Burri që do gruan, do veten, 29 se asnjë burrë nuk e urren kurrë trupin* e vet, por e ushqen dhe përkujdeset për të, ashtu siç bën Krishti për kongregacionin, 30 sepse ne jemi gjymtyrë të trupit të tij.+ 31 «Për këtë arsye, burri do të lërë babanë dhe nënën e do të lidhet ngushtë* me gruan e vet, dhe të dy do të jenë një mish i vetëm.»+ 32 Ky sekret i shenjtë+ është i madh; e kam fjalën për Krishtin dhe për kongregacionin.+ 33 Megjithatë, secili nga ju duhet ta dojë gruan+ si veten, dhe gruaja duhet të ketë respekt të thellë për burrin.+