Studimi 2

Material informativ, i prezantuar qartë

¹ Fjalimet e dobishme fillojnë me një përgatitje të zellshme dhe kjo kërkon kohë dhe përpjekje. Por, sa shpërblyese është ajo! Ti rrit bagazhin tënd të njohurisë së saktë dhe ke diçka me të vërtetë dobiprurëse, për të ndarë me auditorin tënd. Në vend që të flasësh në përgjithësi, ti ke për të ofruar hollësi ndriçuese dhe e di se ajo që po thua është e drejtë. Kjo ndërton çmueshmërinë e auditorit për Fjalën e Perëndisë dhe kështu nderon Jehovain. Marrja në shqyrtim nga ana jonë e materialit informativ, përfshin veçanërisht çfarë thua në fjalimin tënd. Shqyrto shkurtimisht aspektet e ndryshme të kësaj çështjeje. Kjo është pika e parë në Fletushkën e këshillave mbi oratorinë.

² Material specifik. Një fjalimi që i trajton gjërat në mënyrë të përgjithshme, i mungon pesha dhe autoriteti. Ai është i mjegullt. E lë të pasigurt auditorin. Nëse duhen mbajtur mend disa ide, ato duhet të jenë specifike dhe të sakta. Kjo dëshmon për një kërkim dhe njohje të subjektit.

³ Kjo cilësi mund të fitohet gjatë përgatitjes, duke pyetur: Pse? Kur? Ku? dhe kështu me radhë. Zakonisht nuk mjafton të thuhet se ka ndodhur diçka. Jep emra vendesh, data, ndoshta dhe arsye. Nuk mjafton që vetëm të pohohen disa të vërteta. Trego se përse ato janë të vërteta; trego se përse njohja e tyre ka vlerë. Nëse je duke dhënë ndonjë udhëzim, shpjego se si duhet bërë diçka. Se sa trajtim i këtij lloji është i domosdoshëm të bëhet, do të përcaktohet nga sasia e asaj që auditori di tashmë. Prandaj, për t’u siguruar se cilat hollësi mund të kërkohen, merr në konsideratë auditorin.

⁴ Informativ për auditorin tënd. Ajo që mund të jetë informative për një auditor, mund të mos i shtojë asgjë njohurisë së një grupi tjetër, apo madje mund ta lerë plotësisht në errësirë atë. Është e qartë, pra, se materiali duhet t’i përshtatet një auditori të veçantë. Për shembull, në një fjalim mbi mënyrën e drejtimit të veprës sonë, gjatë një mbledhjeje për shërbim, materiali do të trajtohej krejtësisht ndryshe nga mënyra e të folurit me një person që po përgatitet për t’iu dedikuar Jehovait, apo në një fjalim drejtuar një grupi personash nga bota.

⁵ Këta faktorë duhet të merren në konsideratë edhe në lidhje me caktimet e ndryshme në Shkollën e Shërbimit Teokratik. Materiali i prezantuar në çfarëdo lloj fjalimi të caktuar, duhet të trajtohet duke mbajtur parasysh auditorin, rrethanat dhe qëllimin e fjalimit. Këta faktorë do të përcaktohen nga lloji i fjalimit dhe nga rrethanat që oratori ka vendosur. Sigurisht, fjalimi i udhëzimit do të jetë një fjalim drejtuar kongregacionit. Fjalimet e tjera mund të ndryshojnë, duke e identifikuar auditorin dhe qëllimin me anë të rrethanave. Në çdo rast, si studenti, ashtu dhe këshilluesi, mund të pyesin veten: A i përshtatet materiali auditorit të veçantë që përfshihet në prezantim? A do të informohet dhe a do të mësojë auditori nëpërmjet tij?

⁶ Gjatë përgatitjes pyet veten: Çfarë dua të arrij në këtë fjalim? Sa prej asaj që dua të them, është tashmë e njohur prej këtij personi apo grupi? Çfarë themeli duhet të hedh përpara se këto pika të mund të bëhen të qarta? Si do t’ia thosha në një mënyrë tjetër një grupi krejtësisht të ndryshëm? Shpesh, krahasimet i sqarojnë pikëpamjet tona. Gjatë përgatitjes, përdor mënyra të ndryshme për t’iu drejtuar grupeve të ndryshme, në mënyrë që të kapësh ndryshimin që bëhet, kur merret në konsideratë auditori dhe kur materiali bëhet informativ për auditorin e veçantë, të cilit do t’i drejtohesh.

⁷ Material me vlerë praktike. Ka shumë gjëra që duhen mësuar, por jo të gjitha ato janë praktike. Për ne, materiali informativ ka të bëjë me ato gjëra që kemi nevojë t’i dimë në lidhje me mënyrën e krishterë të jetesës dhe me shërbimin tonë. Ne duam të dimë se si ta përdorim këtë informacion që kemi marrë.

⁸ Studenti, gjatë përgatitjes dhe mbikëqyrësi i shkollës, kur jep këshilla, duhet ta shqyrtojnë këtë pikë, duke pyetur: Çfarë parimesh drejtuese duhet të gjenden në fjalim? A mund të përdoret materiali në marrjen e vendimeve? A mund t’i përshtatet informacioni i prezantuar shërbimit në fushë? A e lartëson Fjalën e Perëndisë dhe a nxjerr në pah qëllimin e tij? Të pakta janë fjalimet që mund të kontribuojnë në dhënien e gjithë këtij informacioni, por për të qenë praktik, materiali i prezantuar duhet që në njëfarë mënyre të jetë i përdorshëm nga auditori.

⁹ Saktësi pohimi. Dëshmitarët e Jehovait janë një organizatë e së vërtetës. Ne duhet të kemi dëshirë që të flasim të vërtetën dhe që të jemi të saktë në mënyrë absolute për çdo hollësi, në çdo kohë. Duhet të jetë kështu jo vetëm në lidhje me doktrinat, por edhe në citimet tona, në ato që themi për të tjerët apo në mënyrën se si i përfaqësojmë ata, si dhe në çështjet që përfshijnë të dhëna shkencore apo ngjarje që ndodhin.

¹⁰ Pohimet e gabuara që i bëhen një auditori mund të përsëriten dhe gabimi mund të zmadhohet. Pasaktësitë që kapen nga një auditor, ngjallin dyshime për autoritetin e oratorit në lidhje me pikat e tjera, ndoshta duke vënë në dyshim edhe vërtetësinë e vetë mesazhit. Një person i sapointeresuar që dëgjon pohime të tilla dhe që në një rast tjetër ka dëgjuar të shprehet një pikëpamje e ndryshme, mund të arrijë në përfundimin se mes dëshmitarëve të Jehovait nuk ka unitet mendimi dhe ta ndërpresë shoqërimin me ta, madje pa e zbuluar arsyen e këtij veprimi.

¹¹ Këshilluesi nuk duhet ta copëzojë çdo pohim të bërë nga studenti, veçanërisht të një të riu në të vërtetën dhe që për pasojë nuk ka hedhur plotësisht rrënjë në gjërat e thella të Fjalës së Perëndisë. Përkundrazi, me takt ai do të ndihmojë që t’i japë formë mënyrës së të menduarit të studentit dhe që t’i tregojë se si ta përmirësojë saktësinë e tij, me anë të një përgatitjeje të kujdesshme paraprake.

¹² Material sqarues shtesë. Mendimet e paraqitura si rezultat i meditimit apo që mund të jenë mbledhur nga një kërkim i mëtejshëm mbi subjektin, mund t’i kontribuojnë shumë një fjalimi dhe herë pas here mund të shmangin një përsëritje që nuk të mëson të materialit tashmë të njohur prej auditorit. Ai i shton freski prezantimit, gjallëron interesin e auditorit dhe mund ta bëjë një subjekt të njohur, me të vërtetë të këndshëm. Gjithashtu, ai i jep oratorit siguri. Ai e mban fjalimin e tij me një entuziazëm, që buron nga dijenia se ka diçka sadopak të ndryshme për të prezantuar.

¹³ Një rrezik që duhet shmangur është spekulimi privat. Duhet të përdorim dhe të mbështetemi tek botimet e Shoqatës. Kërko në Treguesit e Shoqatës, si dhe në shënimet mbi shkrimet në përkthimin e Botës së Re. Sigurohu që ajo që thua të jetë sqaruese dhe jo ta paraqesë gabim informacionin.

**********

¹⁴ Gjatë përgatitjes së materialit tënd, është, gjithashtu, e rëndësishme që t’i kushtosh vëmendje me kujdes mënyrës se si do ta shprehësh atë që ke për të thënë. Kjo është ajo, së cilës fletushka e Këshillave mbi oratorinë i referohet si «I qartë, i kuptueshëm». Duke mos i kushtuar vëmendjen e përshtatshme kësaj, mund të kesh pengesa për t’i lënë mbresa auditorit me materialin tënd, apo ata mund ta kenë të vështirë ta mbajnë mend atë që dëgjojnë. Duhen shqyrtuar tre aspekte kryesore të kësaj çështjeje.

¹⁵ I thënë thjesht. Kjo nuk do të thotë se fjalitë duhen përpunuar që më përpara. Por idetë që do të paraqiten duhen menduar dhe duhen marrë në konsideratë disa faktorë të përcaktuar. Në përgjithësi, kjo do të sjellë si rezultat një fjalim kompakt dhe një mënyrë të shprehuri të thjeshtë e me një gjuhë të qartë të mendimit. Një subjekt që është i ngatërruar në mendjen e oratorit, do të jetë i tillë edhe gjatë prezantimit.

¹⁶ Duhet shmangur përgatitja në minutën e fundit. Çdo pikë e fjalimit duhet menduar thellë, derisa për oratorin të bëhet e thjeshtë dhe e qartë. Rishikimi i këtyre pikave gjatë përgatitjes për mbajtjen e fjalimit, do t’i bëjë ato kaq të qarta në mendjen e tij, saqë kur të vijë momenti për t’i thënë do të shprehen menjëherë dhe si rezultat do të jenë shumë të qarta si për auditorin, ashtu dhe për oratorin.

¹⁷ Shpjegimi i termave të pazakonta. Studimi nga ana jonë i Shkrimeve dhe i botimeve të Shoqatës Watch Tower, na ka dhënë një fjalor termash krejtësisht të huaj për ata që nuk e njohin veprën tonë. Nëse do të na duhej t’u shpjegonim të vërtetat e Biblës disa auditorëve, duke përdorur terma të tillë, ose do të humbiste shumë prej asaj që themi, ose i gjithë fjalimi ynë do të ishte i pakuptueshëm.

¹⁸ Merr në konsideratë auditorin tënd. Cili është niveli i kuptueshmërisë së tyre? Sa shumë dinë për veprën tonë? Sa prej këtyre shprehjeve do të kuptoheshin prej tyre në mënyrë po kaq të menjëhershme sa dhe prej oratorit? Terma të tillë si «teokraci», «mbetje», «delet e tjera», madje dhe «Harmagedon» e «Mbretëri», mund të përçojnë në mendjen e dëgjuesit një mendim të ndryshëm ose asnjë mendim. Edhe terma të tillë si «shpirt», «ferr» dhe «pavdekësi», duhet të sqarohen nëse dëgjuesi nuk e njeh veprën tonë. Por nëse fjalimi i drejtohet kongregacionit, terma të tillë nuk ka nevojë të shpjegohen. Pra, duhen marrë në konsideratë rrethanat.

¹⁹ Jo tepër material. Një fjalim mund të përmbajë kaq shumë informacion, saqë sasia e madhe e materialit e mbyt auditorin dhe kuptueshmëria turbullohet ose humbet plotësisht. Që fjalimi të arrijë qëllimin e tij, në të nuk duhet të futet më shumë material sesa ai që mund të zhvillohet qartësisht brenda kohës së lejuar. Nuk duhet të thuhet më shumë sesa mund të thithet në mënyrë të arsyeshme nga auditori. Për më tepër, materiali që i paraqitet një personi të huaj apo të sapointeresuar, duhet të thjeshtohet në mënyrë të konsiderueshme në krahasim me materialin mbi të njëjtin subjekt, kur ai i prezantohet kongregacionit. Edhe në këtë rast, këshilluesi duhet të marrë në konsideratë auditorin, të cilit i drejtohet oratori.

²⁰ Si do ta dijë studenti se sa material do të fusë në fjalim? Krahasimi do të jetë dobiprurës gjatë përgatitjes. Analizo atë që ke për të prezantuar. Sa prej këtyre pikave do të jenë tashmë të njohura nga auditori, të paktën pjesërisht? Sa prej tyre do të jenë krejtësisht të reja? Sa më i gjerë të jetë tashmë themeli i njohurisë, aq më shumë mund të ndërtohet mbi të brenda një kohe të caktuar. Por nëse praktikisht nuk njihet asgjë në lidhje me subjektin që do të trajtohet, atëherë duhet ushtruar një kujdes i madh në lidhje me sasinë e pikave që do të thuhen dhe me kohën që do të duhet për t’i shpjeguar ato, derisa të kuptohen plotësisht nga auditori.

[Pyetjet]

1-3. Përse materiali specifik është i nevojshëm për ta bërë informativ një fjalim?

4-6. Që fjalimi yt të jetë informativ për një auditor të veçantë, çfarë faktorësh duhet të mbash parasysh?

7, 8. Si mund t’i bëjmë praktike fjalimet tona?

9-11. Përse saktësia e pohimit është kaq e rëndësishme?

12, 13. Cila është vlera e materialit sqarues shtesë?

14-16. Çfarë duhet bërë gjatë përgatitjes së një fjalimi, në mënyrë që gjërat të shprehen thjesht?

17, 18. Përse termat e pazakontë duhen shpjeguar?

19, 20. Si mund të shmanget pasja e një materiali të tepërt?