NEBAI [ndoshta nga rrënja e fjalës që do të thotë «lulëzoj; jap fryt»]. Një nga «krerët e popullit», pasardhësi i të cilit, në mos ai vetë, vulosi ‘marrëveshjen e denjë për besim’ në kohën e Nehemisë.—Ne 9:38; 10:1, 14, 19.