SUFI

[ndoshta: kallama].

Një nga vendet e përmendura për të treguar ku u foli Moisiu izraelitëve vitin e 40-të të endjes në shkretëtirë. (Lp 1:​1, shën., NW) Në Septuagintën greke (Bagster) dhe në Vulgatën latine, në vend të ‘Suf’ thuhet ‘Det i Kuq’, ndoshta ngaqë mendohej se ishte hequr fjala hebraike jam (që do të thotë «det»), duke lënë vetëm Suf si një shkurtim i jam-súf (Deti i Kuq). Në këtë rast do të bëhej fjalë për atë pjesë të detit të quajtur gjiri i ʽAkabës. Megjithatë, siç është, teksti hebraik masoretik thotë thjesht se Moisiu i foli Izraelit «në rrafshinat e shkreta përballë Sufit» dhe Lp 1 vargu 5 shton se kjo ndodhi «në viset e Jordanit, në vendin e Moabit». Pra, edhe pse vendndodhja nuk dihet saktësisht, me sa duket Sufi ishte një vend në lindje të Jordanit. Sot e lidhin me Kirbet-Sufën, rreth 6 km në jug-juglindje të Madabës.