Shërbimi ynë: Një shprehje e dashurisë së vërtetë
1 Me anë të shërbimit që kryejmë, tregojmë bindjen tonë ndaj dy urdhërimeve më të mëdha. (Mat. 22:37-39) Dashuria për Jehovain na nxit të flasim në mënyrë pozitive për të. Dashuria për të afërmit na nxit që t’i inkurajojmë ata të kërkojnë njohuri mbi vullnetin dhe qëllimet e Perëndisë, në mënyrë që, ashtu si ne, të mund ta duan Jehovain dhe të vihen në radhë për çmimin e jetës së përhershme. Kështu, pra, me anë të shërbimit tonë ne nderojmë emrin e Jehovait dhe ndajmë shpresën e paçmuar të Mbretërisë me të afërmit tanë. Po, shërbimi ynë është një shprehje e dashurisë së vërtetë për Perëndinë dhe për njerëzit.
2 Dashuria që kemi na nxit t’u flasim të gjithë llojeve të njerëzve, në çdo rrethanë (1. Kor. 9:21-23) Për shembull, kur hyri në aeroplan, një plak i krishterë u ul pranë një prifti katolik. Ai nisi të flasë me priftin, duke i bërë me takt disa pyetje dhe më pas e drejtoi bisedën drejt Mbretërisë së Perëndisë. Në kohën kur zbriti nga aeroplani, prifti kishte pranuar dy prej librave tanë. Çfarë rezultati i shkëlqyer i shprehjes së dashurisë së vërtetë nga ana e plakut, për të afërmin e tij!
3 Dashuria e vërtetë na nxit të predikojmë: Ata që angazhohen në veprën e shërbimit si pionierë ndihmës dhe në shërbimin e plotë kohor, sigurisht po shprehin dashurinë e vërtetë për Perëndinë dhe për të afërmin. Pionierët janë duke sakrifikuar vazhdimisht kohën dhe energjinë e tyre për të ndihmuar të tjerët frymësisht. Çfarë i nxit që ta bëjnë këtë? Një pioniere tha: «Unë e di se dashuria është fryt i frymës së Perëndisë. Kështu, pa të nuk do të isha në të vërtetën, për më tepër nuk do të kisha sukses si një pioniere. Dashuria më bën të interesohem për njerëzit, më bën të vetëdijshme për nevojat e tyre dhe e çmoj faktin që njerëzit i përgjigjen dashurisë.» Jezui tregoi një dashuri të tillë për njerëzit. Një herë, kur ai dhe nxënësit e tij të lodhur po shkonin diku për të «pushuar pak», turmat shkuan atje përpara tyre. Çfarë bëri Jezui? «I shtyrë nga mëshira për ta», ai i la mënjanë nevojat e tij personale, që «t’u mësonte atyre shumë gjëra».—Mar. 6:30-34, BR.
4 Edhe kur njerëzit e hedhin poshtë lajmin e mirë që u ofrojmë, ne përjetojmë një gëzim të brendshëm, duke ditur se, të nxitur nga dashuria, kemi bërë më të mirën për t’i ndihmuar që të gjejnë shpëtim. Kur së fundi të gjithë të gjykohemi nga Krishti, do të jemi shumë të lumtur që treguam dashurinë e vërtetë, ‘duke e përmbushur plotësisht shërbimin tonë’.—2. Tim. 4:5, BR.