vaatchtavar aanlain laibrari
vaatchtavar
aanlain laibrari
Thamil (Rōman)
  • baibil
  • prasurangal
  • kūttangal
  • es24 pak. 95-108
  • aagast

idharku vīdiyō illai.

mannikkavum, indha vīdiyōvai iyakka mudiyavillai.

  • aagast
  • sindhikka dhinam oru vasanam—2024
  • thunai thalaippugal
  • vyaalan, aagast 1
  • velli, aagast 2
  • sani, aagast 3
  • nyaayiru, aagast 4
  • thingal, aagast 5
  • sevvaai, aagast 6
  • budhan, aagast 7
  • vyaalan, aagast 8
  • velli, aagast 9
  • sani, aagast 10
  • nyaayiru, aagast 11
  • thingal, aagast 12
  • sevvaai, aagast 13
  • budhan, aagast 14
  • vyaalan, aagast 15
  • velli, aagast 16
  • sani, aagast 17
  • nyaayiru, aagast 18
  • thingal, aagast 19
  • sevvaai, aagast 20
  • budhan, aagast 21
  • vyaalan, aagast 22
  • velli, aagast 23
  • sani, aagast 24
  • nyaayiru, aagast 25
  • thingal, aagast 26
  • sevvaai, aagast 27
  • budhan, aagast 28
  • vyaalan, aagast 29
  • velli, aagast 30
  • sani, aagast 31
sindhikka dhinam oru vasanam—2024
es24 pak. 95-108

aagast

vyaalan, aagast 1

yegōvaavukku bayandhu nadandhu, avarudaiya peyarai eppōdhum ninaikkiravargalukkaaga oru ninaivu butthagam avarukkumun eludhappattadhu.—mal. 3:16.

thanakku bayandhu nadandhu than peyarai eppōdhum ninaitthu paarkkiravargal pēsuvadhai yegōvaa gavanitthu kētkiraar. avargaludaiya peyargalai oru ‘ninaivu butthagatthil’ eludhi vaitthukkolgiraar. ēnendraal, nam idhayatthil enna irukkiradhu enbadhai nam pēchu kaattugiradhu. “idhayatthil niraindhiruppadhaiyē vaai pēsugiradhu” endru yēsuvum sonnaar. (mat. 12:34) thanmēl unmaiyilēyē anbu vaitthirukkiravargalai pudhiya ulagatthil endrendrum vaala vaikka vēndum endru yegōvaa aasaippadugiraar. avar nam vanakkatthai ētrukkolvaaraa maattaaraa enbadhu naam pēsum vidhatthai porutthudhaan irukkiradhu. (yaak. 1:26) kadavulmēl anbillaadha sila aatkal kōbamaaga... kadugaduppaaga... aanavamaaga... pēsugiraargal. (2 thī. 3:1-5) avargalai pōl irukka naam kandippaaga virumba maattōm. yegōvaavukku pidittha vidhamaaga pēsuvadharkutthaan muyarchi seigirōm. aanaal, ūliyatthilum kūttangalilum kalandhukollumpōdhum matravargalidam pēsumpōdhum anbaaga pēsivittu, vīttil iruppavargalidam anbu illaamal kadugaduppaaga pēsinaal yegōvaavukku nammai pidikkumaa?—1 pē. 3:7. w22.04 5 ¶4-5

velli, aagast 2

‘avai andha vibachaarimīdhu veruppadaindhu avalidamirundhu ellaavatraiyum paritthuvittu avalai nirvaanamaakkividum. pinbu, avaludaiya sadhaiyai thindru, avalai neruppil muluvadhumaaga sutteritthuvidum.’—veli. 17:16.

magaa baabilōnai alippadharkaana than ennatthai kadavul andha patthu kombugal matrum mūrkka mirugatthin idhayangalil vaikkiraar. ellaa poi madhangalum mulumaiyaaga alikkappadum. karunjivappu niramulla mūrkka mirugatthai, adhaavadhu ainaa sabaiyai, payanpadutthi poi madhangalai alikka yegōvaa dhēsangalai thūnduvaar. (veli. 18:21-24) adhanaal, nam vanakkam ‘kadavuludaiya paarvaiyil sutthamaanadhaaga, kalangamillaadhadhaaga’ irukkumpadi naam paartthukkolla vēndum. (yaak. 1:27) nam vanakkam poi madhangalin pōdhanaigalaalum pandigaigalaalum kīlttharamaana olukka nerigalaalum karaipattuvidaadhapadi paartthukkolla vēndum. adhōdu, ‘avalaivittu veliyē vara’ solli matravargalaiyum naam thodarndhu echarikka vēndum. appōdhudhaan avaludaiya paavangalukku avargalaalum thunaipōgaamal irukka mudiyum.—veli. 18:4. w22.05 11 ¶17; 14 ¶18

sani, aagast 3

‘yegōvaa maaraadha anbōdu seidha seyalgalai patri naan solvēn’.—ēsaa. 63:7.

petrōrgalē, yegōvaavai patri ungal pillaigalukku katrukkodukka vaaippugalai uruvaakkungal. avar ungalukkaaga seidhirukkira nalla vishayangalai patriyum pillaigalidam pēsungal. (ubaa. 6:6, 7) adhuvum pillaigalukku vīttilirundhu baibilai patri sollikkodukka mudiyaadha sūlnilai irundhaal appadi seivadhu romba mukkiyam. kristīn endra sagōdhari enna solgiraar endru gavaniyungal: “yegōvaava patthi pillaingakitta pēsuradhukku enakku adhigamaa vaaippu kidaikkaadhu. adhanaala, enakku ēdhaavadhu vaaippu kidaichaa adha nallaa payanpadutthuvēn.” pillaigalidam yegōvaavin amaippai patriyum, sagōdhara sagōdharigalai patriyum nalla vidhamaaga pēsungal. mūppargalai patri edhuvum kurai sollaadhīrgal. appōdhudhaan, pillaigalukku ēdhaavadhu udhavi thēvaippattaal avargal mūppargalai thēdippōvaargal. vīttil samaadhaanamaana sūlalai uruvaakkungal. ungal kanavarmēlum pillaigalmēlum ungalukku anbu iruppadhai eppōdhum kaattungal. ungal kanavarai patri pēsumpōdhu mariyaadhaiyaaga nalla vidhamaaga pēsungal. appadi seiya ungal pillaigalukkum katrukkodungal. appōdhudhaan, vīttil samaadhaanam irukkum. pillaigalukku yegōvaavai patri ungalaal katrukkodukkavum mudiyum.—yaak. 3:18. w22.04 18 ¶10-11

nyaayiru, aagast 4

unnudaiya seyalgalai naan arindhirukkirēn.—veli. 3:1.

ebēsu sabaiyil irundhavargal sagipputthanmaiyai kaattinaargal. niraiya kashtangal irundhaalum sōrndhuvidaamal yegōvaavukku thodarndhu sēvai seidhaargal. aanaalum, avarmēl aarambatthil vaitthirundha anbai vittuvittaargal. adhanaal, marubadiyum adhai valartthukkolla vēndiyirundhadhu. illaavittaal avargaludaiya vanakkatthai yegōvaa ētrukkolla maattaar endru yēsu sonnaar. indru naamum prachinaigalai sagitthirundhaal mattum pōdhaadhu. sariyaana kaaranangalukkaaga sagitthirukka vēndum. enna seigirōm enbadhai mattumalla, adhai ēn seigirōm enbadhaiyum yegōvaa paarkkiraar. oru vishayatthai enna ulnōkkatthōdu seigirōm enbadhai therindhukolla yegōvaa aasaippadugiraar. ēnendraal, avarmēl irukkira anbaalum nandri unarvaalum thūndappattu avarai vananga vēndumendru avar edhirpaarkkiraar. (nīdhi. 16:2; maar. 12:29, 30) naam thodarndhu vilippōdu irukka vēndum. sardhai sabaiyil irundhavargalukku vēru oru prachinai irundhadhu. avargal orukaalatthil yegōvaavukku surusuruppaaga sēvai seidhaargal. adharku pinbu mandhamaagivittaargal. “vilitthelu!” endru yēsu avargalukku aalōsanai kodutthaar. (veli. 3:1-3) aanaal nichayam yegōvaavukku naam seidha sēvaiyai avar marakka maattaar.—ebi. 6:10. w22.05 3 ¶6-7

thingal, aagast 5

ellaa vidhamaana kadina ulaippum nalla palanai tharum.—nīdhi. 14:23.

kadinamaaga ulaippadhaal kidaikkum sandhōshatthai “kadavul tharum parisu” endru saalomōn sonnaar. (pra. 5:18, 19) indha vaartthaigal rombavē unmai endru avarukku theriyum. ēnendraal, avar oru kadina ulaippaali. thanakkaaga niraiya maaligaigalai kattinaar, dhraatchai thōttangalaiyum pūngaakkalaiyum amaitthaar, kulangalai vettinaar, niraiya nagarangalaiyum kattinaar. (1 raa. 9:19; pra. 2:4-6) avarudaiya kadina ulaippaal avarukku sandhōsham kidaitthadhu. aanaal unmaiyaana sandhōsham kidaikka vēru sila vishayangalaiyum seiya vēndum enbadhai avar purindhuvaitthirundhaar. avar yegōvaavukkaagavum kadinamaaga ulaitthaar. udhaaranatthukku, yegōvaavukkaaga bramaandamaana oru aalayatthai kattum vēlaiyai avar mērpaarvai seidhaar. andha vēlai ēlu varushangalukku nadandhadhu. (1 raa. 6:38; 9:1) ippadi vitthiyaasamaana niraiya vēlaigalai seidha piragu, yegōvaavukkaaga kadinamaaga ulaippadhudhaan vaalkkaiyilēyē romba mukkiyam enbadhai saalomōn purindhukondaar. adhanaaldhaan ippadi eludhinaar: “idhuvarai sonna vishayangalin saaraamsam ennavendraal, unmai kadavulukku bayandhu nadandhu, avarudaiya kattalaigalai kadaippidikka vēndum.”—pra. 12:13. w22.05 22 ¶8

sevvaai, aagast 6

‘kristhuvin mūlam kadavul ungalai dhaaraalamaaga mannikkiraar.’—ebē. 4:32.

yegōvaa dhaaraalamaaga mannittha niraiya pērin udhaaranangal baibilil irukkindrana. udhaaranatthukku manaasē raajaa yegōvaa aruvarukkira padumōsamaana paavangalai seidhaar. poi dheivangalai vananginaar, matravargalaiyum vananga sonnaar. than kulandhaigalaiyē andha poi dheivangalukku narabali kodutthaar. sollappōnaal, yegōvaavin parisuttha aalayatthilēyē oru poi dheivatthin uruva silaiyai vaikkumalavukku thunindhuvittaar. “yegōvaa verukkira kaariyangalai kanakkuvalakkillaamal seidhu, avarai punpadutthinaar.” (2 naa. 33:2-7) aanaalum, manaasē unmaiyilēyē manam thirundhiyapōdhu yegōvaa manadhaara avarai mannitthaar. (2 naa. 33:12, 13) dhaavīdhu raajaakūda yegōvaavukku virōdhamaaga padumōsamaana paavangalai seidhaar. udhaaranatthukku, innoruvarudaiya manaiviyōdu thavaraana uravu vaitthukkondaar, oru kolaiyum seidhaar. aanaalum, dhaavīdhu than paavatthai otthukkondu manam thirundhiyapōdhu, yegōvaa avarai mannitthaar. (2 saa. 12:9, 10, 13, 14) yegōvaa mannikka thayaaraaga irukkiraar enbadhil sandhēgamē illai. w22.06 3 ¶7

budhan, aagast 7

porumaiyōdu irungal; ungal idhayatthai urudhippadutthungal.—yaak. 5:8.

nam nambikkaiyai balamaaga vaitthukkolvadhu eppōdhumē sulabam kidaiyaadhu. kadavuludaiya vaakkurudhigal niraivēra romba kaalam aavadhupōl therivadhaal silasamayam naam porumaiyai ilandhuvidalaam. aanaal, yegōvaavai porutthavarai adhu romba periya kaalam illai. ēnendraal, avar endrendrum vaalndhuvarugiraar. (2 pē. 3:8, 9) avar ninaitthadhai sirandha vidhatthil seidhu mudippaar, aanaal naam ninaikkum nēratthil adhai seivaar endru edhirpaarkka mudiyaadhu. avar than vaakkurudhigalai niraivētrumvarai naam porumaiyaaga kaatthirukka vēndum. adhuvarai nam nambikkaiyai eppadi balamaaga vaitthukkollalaam? (yaak. 5:7) nam nambikkaiyai nijamaakkappōgira yegōvaavidam nerukkamaaga irukka vēndum. yegōvaa irukkiraar endrum, “avarai ūkkamaaga thēdugiravargalukku palan kodukkiraar” endrum visuvaasam vaikka vēndum. (ebi. 11:1, 6) yegōvaa nijamaanavar endru naam endhalavukku nambugirōmō, andhalavukku avarudaiya vaakkurudhigalai avar niraivētruvaar endrum nambuvōm. adhōdu, yegōvaavidam jebam seiya vēndum, baibilai padikka vēndum. yegōvaavai nammaal paarkka mudiyaadhu endraalum avaridam nerungippōga mudiyum. naam pēsuvadhai avar kandippaaga kētpaar endru nambikkaiyaaga irukkalaam.—erē. 29:11, 12. w22.10 26-27 ¶11-13

vyaalan, aagast 8

‘yōbu pēsa aarambitthaar. avar thannudaiya pirandha naalai sabitthaar.’—yōbu 3:1.

idhai konjam karpanai seidhu paarungal. yōbu saambalil utkaarndhirukkiraar. valiyil thaviyaai thavikkiraar. (yōbu 2:8) avarudaiya nanbargal avarai vaartthaigalaal saramaariyaaga thaakkugiraargal. yōbu kettavar endrum, avar endha nalla vishayatthaiyum seiyavillai endrum solgiraargal. avarudaiya prachinaigal paaraangal pōla avar manadhai alutthugindrana. pillaigalai ilandha sōgam avarudaiya nenjai piligiradhu. mudhalil yōbu edhuvum pēsaamal amaidhiyaaga irukkiraar. (yōbu 2:13) avar amaidhiyaaga iruppadhai paarkkumpōdhu, inimēl avar yegōvaavai vananga maattaar endru avarudaiya nanbargal ninaippadhupōl therigiradhu. aanaal, adhu thappukkanakku. ēnendraal, orukattatthil “saagumvarai naan ennudaiya utthamatthai vida maattēn” endru yōbu solgiraar. (yōbu 27:5) anēgamaaga, thalainimirndhu andha mūndru pēraiyum nērukkunēr paartthu avar appadi solliyiruppaar. uchakkatta vēdhanaiyil irundhapōdhum, yōbuvaal eppadi ivvalavu dhairiyamaagavum urudhiyaagavum irukka mudindhadhu? sōrvin ellaikkē avar pōnaalum, kadavul than nilaimaiyai maatruvaar endra nambikkaiyai avar vidavē illai. than uyirē pōnaalum yegōvaa thanakku uyir kodutthu marubadiyum vaalavaippaar endru avar nambinaar.—yōbu 14:13-15. w22.06 22 ¶9

velli, aagast 9

‘adhanaal, nīngal ippadi jebam seiyungal: “paralōgatthil irukkira engal thagappanē, ungaludaiya peyar parisutthappada vēndum. ungaludaiya arasaangam vara vēndum. ungaludaiya viruppam niraivēra vēndum.”’—mat. 6:9, 10.

vaanatthaiyum būmiyaiyum padaitthavaridam jebatthil pēsuvadharkaana arpudhamaana baakkiyam namakku kidaitthirukkiradhu. avaridam naam endha nēratthil vēndumaanaalum endha moliyil vēndumaanaalum pēsalaam. aaspatthiriyil paduttha padukkaiyaaga kidandhaalum sari, jeyilil irundhaalum sari, yegōvaavidam nammaal jebam seiya mudiyum. nam jebatthai avar gavanitthu kētpaar endra nambikkaiyōdu pēsalaam. jebam seigira baakkiyatthai dhaavīdhu raajaa romba pokkishamaaga ninaitthaar. avar yegōvaavai pugalndhu paadiyapōdhu, “en jebam nandraaga thayaarikkappattu ungal munnaal selutthappadugira dhūbapporulpōl irukkattum” endru sonnaar. (sang. 141:1, 2 adikkurippu) dhaavīdhin kaalatthil, gurumaargal yegōvaavai vananguvadharkaaga dhūbapporulai payanpadutthinaargal. andha dhūbapporulai romba gavanamaaga thayaaritthaargal. (yaath. 30:34, 35) adhēpōl, dhaavīdhum yegōvaavidam pēsuvadharku munnaal, edhai patriyellaam pēsalaam endru gavanamaaga yōsitthuppaarkka virumbinaar. adhanaaldhaan, than jebatthai dhūbapporulōdu oppittu sonnaar. nam viruppamum adhudhaan. nam jebam yegōvaavai sandhōshappadutthum vidhatthil irukka vēndum endru naam virumbugirōm. w22.07 20 ¶1-2; 21 ¶4

sani, aagast 10

“palivaanguvadhu en poruppu, naanē badhiladi koduppēn” endru yegōvaa solgiraar.—rō. 12:19.

palivaanguvadhu yegōvaavin poruppu. namakku edhiraaga paavam seidhavargalai palivaangum adhigaaratthai yegōvaa namakku kodukkavillai. (rō. 12:20, 21) kadavulai pōl nammaal oru vishayatthai mulumaiyaaga therindhukollavō purindhukollavō mudiyaadhu. ēnendraal, naam paava iyalbulla saadhaarana manidhargaldhaan. (ebi. 4:13) adhōdu, sila samayangalil naam unarchigalukku idamkodutthuvidugirōm, kōbappadugirōm. “kōbappadugira manidhanaal kadavuludaiya nīdhiyai niraivētra mudiyaadhu” endru baibil solgiradhu. (yaak. 1:20) yegōvaa eppōdhumē sariyaanadhaitthaan seivaar, namakku nīdhi kidaikkumpadi seivaar enbadhil naam urudhiyaaga irukkalaam. mannikkumpōdhu yegōvaa nīdhi seivaar enbadhil naam nambikkaiyōdu irukkirōm enbadhai kaattugirōm. vishayangalai yegōvaavin kaiyil vidumpōdhu, paavatthaal vandha ellaa vilaivugalaiyum avar kandippaaga sariseivaar ena nambuvadhai kaattuvōm. yegōvaa konduvarappōgira pudhiya ulagil vēdhanaiyaana ninaivugal “ini yaarudaiya manadhukkum varaadhu. yaarudaiya nenjatthaiyum vaattaadhu.”—ēsaa. 65:17. w22.06 10-11 ¶11-12

nyaayiru, aagast 11

nīngal en sīshargalaaga iruppadhaal ellaa dhēsatthu makkalum ungalai veruppaargal.—mat. 24:9.

namakku thunburutthal varuvadhē yegōvaavin aadharavu namakku irukkiradhu enbadharku oru aadhaaram. (mat. 5:11, 12) adharku pinnaal iruppadhu saatthaandhaan. aanaal, avanaivida yēsuvukku niraiya sakthi irukkiradhu. avarudaiya aadharavaal ellaa dhēsatthu makkalukkum nalla seidhiyai naam sollikkondirukkirōm. prasanga vēlaiyil irukkira innoru savaal, ulagatthil niraiya moligal iruppadhudhaan. aanaalum ellaa dhēsatthu makkalukkum nalla seidhi prasangikkappadum endru yōvaanukku yēsu thīrkkadharisanamaaga sonnaar. (veli. 14:6, 7) avar sonnadhu indru appadiyē niraivērikkondu varugiradhu. nammaal mudindha alavukku niraiya makkalukku nalla seidhiyai solgirōm. ulagam muluvadhum irukkira makkalaal jw.org vebsaittilirundhu 1,000-kkum adhigamaana moligalil baibil vishayangalai therindhukolla mudigiradhu. sīsharaakkum vēlaiyil naam mukkiyamaaga payanpadutthum indrum endrum sandhōsham! butthagatthai 700-kkum adhigamaana moligalil molipeyarkka anumadhi kodukkappattadhu. w22.07 9 ¶6-7

thingal, aagast 12

aalōsagargal niraiya pēr irundhaal vetri nichayam.—nīdhi. 11:14.

makkalai paartthu yēsu romba paridhaabappattaar. “makkal kūttatthai paartthapōdhu avarudaiya manam urugiyadhu; ēnendraal, mēippan illaadha aadugalai pōl avargal kodumaippadutthappattum purakkanikkappattum irundhaargal” endru matthēyu eludhinaar. (mat. 9:36) appadiyendraal, makkalai paarkkumpōdhu yegōvaavukku eppadi irukkum? “indha siriyavargalil oruvarkūda alindhupōvadhai en paralōga thagappan virumbuvadhillai” endru yēsuvē solliyirukkiraar. (mat. 18:14) kētpadharkē evvalavu sandhōshamaaga irukkiradhu! yēsuvai patri nandraaga therindhukolla therindhukolla yegōvaamēl namakku irukkira anbu adhigamaagikkondē pōgum. ungal sabaiyil irukkira mudhirchiyulla sagōdhara sagōdharigaludan palaguvadhan mūlamum nīngal yegōvaamēl innum adhigamaaga anbu kaatta katrukkollalaam, thodarndhu munnētramum seiyalaam. avargal evvalavu sandhōshamaaga irukkiraargal enbadhai gavaniyungal. yegōvaavukku sēvai seiya vēndumendru thaangal eduttha thīrmaanatthai ninaitthu avargal varutthappaduvadhē illai. yegōvaavin sēvaiyil avargalukku kidaittha anubavangalai nīngal kētkalaam. ēdhaavadhu thīrmaanatthai eduppadharku munbu avargalidam aalōsanaikūda kētkalaam. ēnendraal, “aalōsagargal niraiya pēr irundhaal vetri nichayam.” w22.08 3 ¶6-7

sevvaai, aagast 13

yegōvaavin kangal nīdhimaangalai gavanikkindrana.—1 pē. 3:12.

nam ellaarukkumē ēdhaavadhu oru kashtam kandippaaga varum. aanaal, adhaiyellaam naam thannandhaniyaaga samaalikka vēndiyadhillai. ēnendraal, paasamaana oru appaavaaga yegōvaa eppōdhumē nammai akkaraiyaaga gavanitthukkolgiraar. avar nam kūdavē irukkiraar. udhavikkaaga kenjumpōdhu adhai kētka thayaaraaga irukkiraar. namakku udhava avar aasaiyaaga irukkiraar. (ēsaa. 43:2) kashtangalai sagitthukkolla thēvaiyaana ellaavatraiyum namakku dhaaraalamaaga kodutthirukkiraar. jebam endra baakkiyatthai thandhirukkiraar. baibilaiyum ēraalamaana aanmīga unavaiyum kodutthirukkiraar. ikkattaana samayangalil namakku udhava sagōdhara sagōdharigalai kodutthirukkiraar. adhanaal, enna kashtam vandhaalum adhai samaalikka mudiyum endru naam urudhiyōdu irukkirōm. yegōvaa nammai akkaraiyaaga gavanitthukkolvadharkaaga naam evvalavu nandriyōdu irukkirōm! “avarai ninaitthu nam idhayam sandhōshappadugiradhu.” (sang. 33:21) avarukku nandriyōdu irukkirōm enbadhai eppadi kaattalaam? avar namakku seidhirukkira ellaa ērpaadugalaiyum nandraaga payanpadutthikkolvadhan mūlam kaattalaam. adhēsamayatthil, yegōvaa nammai akkaraiyaaga gavanitthukkolla vēndumendraal nam pangilum sila vishayangalai seiya vēndum. avarukku kīlppadindhu nadakkavum avarukku piditthadhai seiyavum nammaal mudindha ellaavatraiyum thodarndhu seiya vēndum. appadi seiyumpōdhu avar eppōdhumē nammai anbaagavum akkaraiyaagavum paartthukkolvaar! w22.08 13 ¶15-16

budhan, aagast 14

satthiyamdhaan kadavuludaiya vaartthaiyin saaraamsam.—sang. 119:160.

indru niraiya pēr yaarai nambuvadhendrē theriyaamal kulambippōyirukkiraargal. arasiyalvaadhigalum vinnyaanigalum vyaabaarigalum makkaludaiya nalanai patri yōsikkiraargalaa endrukūda avargal sandhēgappadugiraargal. adhumattumalla, kristhavamandala gurumaargalmēl avargalukku irundha madhippumariyaadhai kuraindhukondē varugiradhu. adhanaal, andha gurumaargalin kaiyil irukkira baibilai nambavum kashtappadugiraargal. aanaal, ‘yegōvaa satthiyatthin kadavul’ endru naam urudhiyaaga nambugirōm. avar eppōdhumē namakku nalladhudhaan seiya aasaippadugiraar enbadhilum urudhiyaaga irukkirōm. (sang. 31:5; ēsaa. 48:17) baibil solvadhellaam unmai endru naam mulumaiyaaga nambugirōm. oru baibil arinyar idhai patri eludhiyapōdhu, “kadavul solliyirukkira edhuvumē poi kidaiyaadhu, adhu edhuvumē niraivēraamalum pōgaadhu. kadavuludaiya makkal avarai nambugiraargal. adhanaal, avar solliyiruppadhaiyum avargal nambalaam” endru eludhinaar. idhai naamum mulumaiyaaga ētrukkolgirōm. w23.01 2 ¶1-2

vyaalan, aagast 15

oruvarmīdhu oruvar aalndha akkarai kaatta vēndum.—ebi. 10:24.

yegōvaamēl irukkira visuvaasatthai balappaduttha sagōdhara sagōdharigalukku naam udhavalaam. kristhavargalaaga irukkira silarai, yegōvaavin saatchiyaaga illaadhavargal kēlikindal seiyalaam. innum silar, mōsamaana udalnilai prachinaigalaal kashtappadalaam. alladhu, yaaraavadhu manadhai nōgaditthadhai ninaitthu kavalaippadalaam. silar indha ulagatthin mudivukkaaga romba kaalam kaatthukkondirukkalaam. ivaiyellaam indraikku kristhavargalin visuvaasatthukku periya sōdhanaiyaaga irukkiradhu. mudhal nūtraandu sabaiyil irundhavargalukkum ippadippatta prachinaigal irundhana. vēdhavasanangalai payanpadutthi pavul sagōdhara sagōdharigalin visuvaasatthai balappadutthinaar. adharku oru udhaaranatthai paarkkalaam. yūdha kristhavargalin kudumbatthaar, kristhava madhatthaivida yūdha madhamdhaan periyadhu enbadhupōl mattamthatti pēsiyapōdhu avargalidam eppadi badhil solvadhu endru theriyaamal yūdha kristhavargal kashtappattirukkalaam. andha samayatthil, avargalukku pavul eludhiya kadidham, avargalai nichayam balappadutthiyirukkum. (ebi. 1:5, 6; 2:2, 3; 9:24, 25) pavul koduttha marukka mudiyaadha aadhaarangal kurai sonnavargalukku badhilkodukka yūdha kristhavargalukku romba prayōjanamaaga irundhirukkum. w22.08 23-24 ¶12-14

velli, aagast 16

‘yegōvaamēl nambikkai vaikkiravan aasīrvadhikkappaduvaan.’—erē. 17:7.

saatthaanin indha ulagatthil makkalukku yaarai nambuvadhu endrē theriyavillai. vyaabaarigal, arasiyalvaadhigal, madha thalaivargal ena ellaarumē makkalai ēmaatrugiraargal. adhumattumalla, nanbargalaiyum, akkampakkatthaaraiyum, kudumbatthaaraiyumkūda avargalaal namba mudivadhillai. idhil aachariyappada ondrumillai. ēnendraal, “kadaisi naatkalil, . . . manidhargal . . . unmaiyillaadhavargalaaga, . . . matravargalai patri illaadhadhaiyum pollaadhadhaiyum pēsugiravargalaaga, . . . nambikkai dhrōgigalaaga” iruppaargal endru baibil solgiradhu. adhaavadhu, nambikkaikku thagudhiyē illaadha indha ulagatthin kadavulaana saatthaanin gunangalai kaattuvaargal endru solgiradhu. (2 thī. 3:1-4; 2 ko. 4:4) naam yegōvaavai vananguvadhaal, avarai mulumaiyaaga namba mudiyum endru namakku theriyum. avar nammēl uyiraiyē vaitthirukkiraar endrum, than nanbargalai ‘kaividavē maattaar’ endrum naam nambugirōm. (sang. 9:10) adhupōlavē, kristhu yēsu namakkaaga uyiraiyē kodutthiruppadhaal avarum nam nambikkaikku thagudhiyaanavar. (1 pē. 3:18) adhōdu, baibilil irukkum aalōsanaigal nambagamaanavai enbadhai nam sondha anubavatthil paartthirukkirōm.—2 thī. 3:16, 17. w22.09 2 ¶1-2

sani, aagast 17

yegōvaavukku bayandhu nadakkira ellaarum sandhōshamaanavargal. avarudaiya valigalil nadakkira ellaarum sandhōshamaanavargal.—sang. 128:1.

unmaiyaana sandhōsham enbadhu avvappōdhu mattum manadhil ettippaarkkum ondralla, adhu endrendrum nam manadhil thangiyirukkum. eppadi? “aanmīga vishayangalil aarvappasiyōdu irukkiravargal sandhōshamaanavargal” endru yēsu sonnaar. (mat. 5:3) padaippaalaraana yegōvaavai patri therindhukondu avarai vananga vēndum endra thīraadha aasaiyōdudhaan manidhargal padaikkappattirukkiraargal. adhaitthaan “aanmīga thēvai” endru yēsu sonnaar. adhumattumalla, yegōvaa “sandhōshamulla kadavul” enbadhaal, avarai vanangugiravargalum sandhōshamaaga irukka mudiyum. (1 thī. 1:11) prachinaigalē varaamal irundhaaldhaan nammaal sandhōshamaaga irukka mudiyumaa? illai. ‘dhukkappadugiravargalaalkūda’ sandhōshamaaga irukka mudiyum endru yēsu sonnaar. adhēpōl, ‘nīdhiyaaga nadappadhaal thunburutthappadugiravargalum’ sandhōshamaanavargal endru sonnaar. (mat. 5:4, 10, 11) yēsu sonnadhai vaitthu paarkkumpōdhu, unmaiyaana sandhōsham nam sūlnilaiyai porutthu illai. aanmīga pasiyai endhalavukku thīrtthukkolgirōm enbadhaiyum... kadavulidam endhalavukku nerungippōgirōm enbadhaiyum... porutthudhaan irukkiradhu.—yaak. 4:8. w22.10 6 ¶1-3

nyaayiru, aagast 18

paguttharivu niraindhavan amaidhiyaaga irukkiraan.—nīdhi. 11:12.

paguttharivu irukkira oruvarukku eppōdhu ‘pēsa’ vēndum, eppōdhu ‘pēsaamal irukka’ vēndum enbadhu nandraaga theriyum. (pra. 3:7) “pēchu vellikku samam endraal, maunam thangatthukku samam” endru oru palamoli solgiradhu. adhaavadhu, sila nērangalil pēsaamal iruppadhu romba nalladhu. idhai purindhukolla oru udhaaranatthai gavaniyungal. anubavamulla oru mūpparukku prachinaigal irukkira matra sabaigalukku udhavi seigira niyamippu adikkadi kidaikkiradhu. “mattha sabaigalai patthina ragasiyamaana vishayangala sollavē kūdaadhungaradhula avaru romba gavanamaa iruppaaru” endru avar sabaiyil irukkum innoru mūppar solgiraar. anubavamulla andha mūppar paguttharivōdu nadandhukolvadhaal, mūppar kuluvilulla matra sagōdharargalin nambikkaiyai sambaadhitthirukkiraar. thangal sabaiyil irukkira vishayangalaikkūda matra sabaigalil solla maattaar endru andha mūppargal urudhiyaaga nambugiraargal. nambagamaanavargalaaga iruppadharku kaikodukkira innoru gunam nērmai. nērmaiyaaga irukkira oruvarai naam eppōdhumē nambalaam. ēnendraal, avar unmaiyaitthaan pēsuvaar.—ebē. 4:25; ebi. 13:18. w22.09 12 ¶14-15

thingal, aagast 19

yegōvaavukku edhiraana nyaanamum illai, paguttharivum illai, aalōsanaiyum illai.—nīdhi. 21:30.

unmaiyaana nyaanam ‘vīdhiyil nindru satthamaaga alaikkumpōdhu’ niraiya pēr adhai kaadhil vaangikkolvadhillai. (nīdhi. 1:20) kurippaaga, ‘anubavamillaadhavargalum,’ ‘kēli seigiravargalum,’ ‘arivillaadhavargalum’ adhai kaadhil vaangikkolvadhillai endru baibil solgiradhu. (nīdhi. 1:22-25) ‘anubavamillaadhavargal’ vivaram theriyaadhavargalaagavum ēmaaligalaagavum iruppaargal; yaar enna sonnaalum nambividuvaargal. (nīdhi. 14:15, adikkurippu) indru latchakkanakkaana makkal, madha thalaivargalum arasiyal thalaivargalum solvadhai nambi ēmaandhupōgiraargal. andha thalaivargal thangalai ēmaatrivittadhu theriyavarumpōdhu silarukku bayangara adhirchiyaaga irukkiradhu. aanaal, nīdhimoligal 1:22-il sollappattiruppavargal, anubavamillaadhavargalaagavē irukka aasaippadugiraargal, adhudhaan avargalukku piditthirukkiradhu. (erē. 5:31) baibil enna solgiradhu endru therindhukollavō, adhanpadi nadakkavō avargal virumbuvadhillai. therindhē ēmaaligalaaga irukkum ippadippattavargalai pōla nadandhukolla naam nichayam virumba maattōm!—nīdhi. 1:32; 27:12. w22.10 19 ¶5-7

sevvaai, aagast 20

‘adhigaaratthil irukkira ellaarukkum kattuppattu nadangal.’—1 pē. 2:13.

nammai paadhugaappadharkaaga kadavuludaiya amaippu namakku valinadatthudhal tharugiradhu. avasara nilai varumpōdhu mūppargal nammai thodarbukolvadharkaaga nam fōn nambaraiyum mugavariyaiyum mūppargalidam ippōdhē kodutthu vaikka solli amaippu thirumba thirumba solgiradhu. ēdhaavadhu avasara nilai varumpōdhu amaippu namakku vēru sila aalōsanaigalaiyum sollalaam. vīttaivittu veliyē pōga kūdaadhu endru sollalaam. irukkira idatthaivittu veliyēra sollalaam. nivaarana udhavigal namakku kidaippadharku enna seiya vēndum enbadhai sollalaam. matravargalukku eppōdhu, eppadi udhavi seiya vēndum enbadhai patrikkūda sollalaam. adharkellaam naam kīlppadiyavillai endraal nam uyirukkum aabatthu, mūppargalin uyirukkum aabatthu. nammai paartthukkolla ivargalaitthaan yegōvaa niyamitthirukkiraar enbadhai marandhuvidaadhīrgal. (ebi. 13:17) pēralivaalō ulnaattu kalavaratthaalō niraiya sagōdhara sagōdharigal thangal ūraivittē pōyirukkiraargal. appadi pōnavargal, pudhu sūlnilaikku ētrapadi thangalai maatrikkollavum, evvalavu sīkkiram mudiyumō avvalavu sīkkiram yegōvaavin sēvaiyai aarambikkavum thangalaal mudittha ellaavatraiyum seidhirukkiraargal. thunburutthalaal sidharippōna mudhal nūtraandu kristhavargalai pōlavē, “kadavuludaiya vaartthaiyai patriya nalla seidhiyai” thodarndhu matravargalukku solgiraargal. (ap. 8:4) prasanga vēlai seivadhaal, thangal kashtangalai patriyē yōsikkaamal kadavuludaiya arasaangatthai patri avargalaal yōsikka mudigiradhu. adhanaal, avargalaal sandhōshatthōdum mana samaadhaanatthōdum irukka mudigiradhu. w22.12 19 ¶12-13

budhan, aagast 21

yegōvaa en pakkatthil irukkiraar, naan bayappada maattēn.—sang. 118:6.

naam ellaarumē yegōvaavukku mukkiyamaanavargal. appōsthalargalai ūliyatthukku anuppuvadharku munbu, edhirppai ninaitthu bayappadaamal irukka yēsu udhavinaar. (mat. 10:29-31) isravēlil romba saadhaaranamaaga paarkka mudindha chittukkuruvigalai patri yēsu pēsinaar. yēsuvin kaalatthil chittukkuruvigalai avvalavaaga yaarum madhikka maattaargal. “aanaal, avatril ondrukūda ungal paralōga thagappanukku theriyaamal tharaiyil viluvadhillai” endru yēsu sīshargalidam sonnaar. adhōdu, “chittukkuruvigalaivida nīngal madhippullavargal” endrum sonnaar. ippadi, yegōvaa avargal ovvoruvaraiyum romba mukkiyamaaga ninaikkiraar endru yēsu sollikkodutthaar. adhanaal avargal thunburutthalai ninaitthu bayappada vēndiya avasiyamē illai. sīshargal nagaratthilum graamatthilum ūliyatthukku pōnapōdhu, chittukkuruvigalai paartthiruppaargal. appōdhu yēsu sonnadhudhaan avargal nyaabagatthukku vandhirukkum. nīngalum alagaana kutti paravaiyai paarkkumpōdhellaam, yegōvaa ungalaiyum mukkiyamaanavaraaga ninaikkiraar enbadhai nyaabagam vaiyungal. ēnendraal, “chittukkuruvigalaivida nīngal madhippullavargal.” eppadippatta edhirppugal vandhaalum yegōvaavin udhaviyōdu adhai dhairiyamaaga samaalikkalaam. w23.03 18 ¶12

vyaalan, aagast 22

paarvōnum avarudaiya aatkalum engalai verukkumpadi seidhuvittīrgal. engalai kolai seivadharkaaga nīngalē avargal kaiyil vaalai kodutthuvittīrgal.—yaath. 5:21.

silasamayam namakku niraiya prachinaigal varugindrana. udhaaranatthukku, kudumbatthilirundhu edhirppu varalaam. alladhu, nam vēlai paripōgalaam. oru prachinai thīraamal romba naal appadiyē irukkumpōdhu naam nambikkai ilandhuvidalaam, sōrndhupōividalaam. appadi oru sūlnilaikkaagatthaan saatthaan kaatthirukkiraan. andha sūlnilaiyai thanakku saadhagamaaga payanpadutthikkondu, yegōvaavukku nammēl anbē illai endru ninaikka vaikkiraan. yegōvaavum avarudaiya amaippumdhaan nam prachinaigalukku kaaranamō endru nammai sandhēgappada vaikkiraan. idhē maadhiri oru vishayamdhaan egipthilirundha isravēlargalukkum nadandhadhu. egipthilirundhu avargalai vidudhalai seidhu kūttikkondu varuvadharkaaga yegōvaa mōsēyaiyum aarōnaiyum niyamitthirundhadhai mudhalil isravēlargal nambinaargal. (yaath. 4:29-31) aanaal, avargalai paarvōn romba kodumaippaduttha aarambitthadhum, mōsēyum aarōnumdhaan thangal prachinaikkellaam kaaranam endru sonnaargal. (yaath. 5:19, 20) kadavuludaiya unmai ūliyargalin mēlēyē palipōttaargal. evvalavu varutthamaana vishayam! nīngal romba naalaaga oru prachinaiyil sikki thavitthukkondu irundhaal, yegōvaavidam jebatthin mūlam ungal idhayatthil iruppadhai ellaam kotti, udhavi kēlungal. w22.11 15 ¶5-6

velli, aagast 23

unmaiyaagavē unmaiyaagavē ungalukku solgirēn, irandhavargal kadavuludaiya maganin kuralai kētkum nēram varugiradhu, adhu ippōdhē vandhuvittadhu. adhai kaadhukodutthu kētkiravargalukku vaalvu kidaikkum.—yōvaa. 5:25.

namakku uyir kodutthavar yegōvaadhaan. irandhavargalukku marubadiyum uyir kodukkira sakthi avarukku irukkiradhu. saaribaath ūrai sērndha vidhavaiyin maganai uyirōdu eluppa avar eliyaa thīrkkadharisikku sakthi kodutthaar. (1 raa. 17:21-23) adharku piragu, sūnēmiya pennudaiya maganai uyirōdu eluppa elisaa thīrkkadharisikku udhavinaar. (2 raa. 4:18-20, 34-37) andha uyirttheludhalgalum sari, matra uyirttheludhalgalum sari, enna kaattugindrana? irandhavargalai marubadiyum uyirōdu konduvarum sakthi yegōvaavukku irukkiradhu. yēsu būmiyil irundhapōdhu irandhavargalai uyirōdu eluppuvadharkaana adhigaaratthaiyum sakthiyaiyum yegōvaa thanakku kodutthiruppadhai kaattinaar. (yōvaa. 11:23-25, 43, 44) ippōdhu yēsu paralōgatthil irukkiraar. avarukku ‘paralōgatthilum būmiyilum ellaa adhigaaramum kodukkappattirukkiradhu.’ adhanaal, “ninaivu kallaraigalil irukkira ellaarum” uyirōdu varuvaargal endra vaakkurudhiyai avaraal niraivētra mudiyum. appadi uyirōdu varugiravargalukku endrendraikkum vaalgira vaaippai avar koduppaar.—mat. 28:18; yōvaa. 5:26-29. w22.12 5 ¶10

sani, aagast 24

isravēl janangal nī solvadhai kētka maattaargal. ēnendraal, naan solvadhai kētka avargalukku ishtam illai.—esē. 3:7.

isravēlargal esēkkiyēlai odhukkiyadhu yegōvaavai odhukkiyadhupōl irundhadhu. indraiya dhinavasanatthil irukkira vaartthaigal esēkkiyēlukku nambikkai kodutthana. ēnendraal, ‘nī solradha jananga kētkalangaradhukkaaga thīrkkadharisiyaa un vēlaiya nī sariyaa seiyalanu arttham kidaiyaadhu’ endru yegōvaa sonnadhupōl irundhadhu. esēkkiyēlukku yegōvaa innoru nambikkaiyaiyum kodutthaar. esēkkiyēl arivikkum nyaayatthīrppugal niraivērumpōdhu, andha janangal thangal “naduvil oru thīrkkadharisi irundhaar endru therindhukolvaargal” endru sonnaar. (esē. 2:5; 33:33) yegōvaa sonna indha aarudhalaana vaartthaigal, thodarndhu ūliyam seiya esēkkiyēlukku balam kodutthirukkum. ūliyam seiya yegōvaadhaan nammai anuppiyirukkiraar enbadhai yōsikkumpōdhu namakku dhairiyam kidaikkiradhu. avarudaiya ‘saatchigal’ endru solli avar nammai gauravappadutthiyirukkiraar. (ēsaa. 43:10) adhu namakku kidaittha evvalavu periya baakkiyam! “bayappadaadhē” endru esēkkiyēlidam yegōvaa sonnadhupōl, “nīngal gadhikalanga vēndaam” endru nammidamum solgiraar. (esē. 2:6) esēkkiyēlai anuppiyadhu pōlavē yegōvaadhaan nammaiyum anuppiyirukkiraar, avar namakku thunaiyaaga irukkiraar.—ēsaa. 44:8. w22.11 3-4 ¶4-5

nyaayiru, aagast 25

nambagamaanavan ragasiyatthai kaappaatrugiraan.—nīdhi. 11:13.

mūppargalum udhavi ūliyargalum nambagamaanavargalaaga nadandhukolvadharkaaga naam avargalukku nandriyōdu irukkirōm. avargal nammai nandraaga gavanitthukkolvadharkaaga yegōvaavukku naam nandri solla vēndum! avargalai pōlavē naam eppadi nambagamaanavargalaaga nadandhukollalaam? nam sagōdhara sagōdharigalai namakku romba pidikkum. avargal eppadi irukkiraargal endru therindhukolla naam aasaippaduvōm. adhēsamayatthil, avargaludaiya sondha vishayangalil thēvaiyillaamal thalaiyidaadha maadhiri paartthukkolla vēndum. mudhal nūtraandil irundha sabaigalil silar, “vambalakkiravargalaagavum, matravargaludaiya vishayangalil anaavasiyamaaga thalaiyidugiravargalaagavum, pēsakkūdaadha vishayangalai pēsugiravargalaagavum” irundhaargal. (1 thī. 5:13) avargalai pōla irukka nichayam naam virumba maattōm. udhaaranatthukku, oru sagōdhari than udalnala prachinaiyai patri alladhu thanakku irukkira vēru ēdhaavadhu prachinaiyai patri nammidam sollalaam. adhai patri naam vēru yaaridamum solla kūdaadhu endru avar kēttukkollalaam. indha maadhiri sūlnilaiyil naam avarudaiya viruppatthai madhikka vēndum. avar virumbugira maadhiri nadandhukolla vēndum. w22.09 10 ¶7-8

thingal, aagast 26

nīngal yōsikkum vidhatthai maatruvadhan mūlam ungalaiyē maatrikkollungal.—rō. 12:2.

‘yōsikkum vidhatthai maatrikkolla vēndum’ endru molipeyarkkappattirukkira grēkka vaartthaigalai “manadhai pudhuppikka vēndum” endrum molipeyarkkalaam. nam manadhai pudhuppikka orusila nalla vishayangalai seidhaal mattum pōdhaadhu. naam ullukkullē eppadi irukkirōm enbadhai yōsitthu, yegōvaavukku pidittha vidhamaaga nadakka thēvaiyaana ellaa maatrangalaiyum seiya vēndum. adhai oru dhadavai mattumalla, thodarndhu seiya vēndum. naam paribūranaraaga aagumpōdhu eppōdhumē yegōvaavukku pidittha vidhamaaga nadandhukolvōm. aanaal, adhuvarai appadi nadakka naam kadinamaaga ulaikka vēndum. naam yōsikkira vidhatthai maatrikkondaaldhaan kadavuludaiya viruppam enna enbadhai nandraaga therindhukolla mudiyum endru rōmar 12:2 solgiradhu. adhanaal, indha ulagam ilukkira iluppukkellaam naam pōividaamal irukka vēndum. nam kurikkōlgalum thīrmaanangalum indha ulagatthukku pidittha vidhamaaga illaamal kadavulukku pidittha vidhamaaga irukkindranavaa endru mudhalil yōsitthu paarkka vēndum. w23.01 8-9 ¶3-4

sevvaai, aagast 27

yegōvaamēl un baaratthai pōttuvidu. avar unnai aadharippaar. nīdhimaanai orupōdhum thallaada vidamaattaar.—sang. 55:22.

nam vaalkkaiyil varugira ellaa sūlnilaigalilum yegōvaa thalaiyidugiraaraa? namakku nadakkira ovvoru ketta vishayatthaiyum nalla vishayamaaga maatrugiraaraa? appadiyellaam avar seivadhaaga baibil solvadhillai. (pra. 8:9; 9:11) aanaal, indha vishayangalil naam urudhiyaaga irukkalaam: namakku enna kashtam vandhaalum adhu yegōvaavukku nandraaga theriyum. udhavikkaaga naam kadharumpōdhu avar kaadhukodutthu kētkiraar. (sang. 34:15; ēsaa. 59:1) ellaavatrukkum mēlaaga, kashtangalai sagitthukkolvadharku avar namakku udhavugiraar. eppadi? yegōvaa namakku udhavugira oru vali ennavendraal, avar namakku sariyaana samayatthil aarudhalaiyum urchaagatthaiyum tharugiraar. (2 ko. 1:3, 4) ungalukku romba thēvaippatta samayatthil aarudhalaiyum urchaagatthaiyum yegōvaa kodutthadhu ungal nyaabagatthukku varugiradhaa? podhuvaaga, oru sōdhanaiyai thaandi vandha piragudhaan adhai thaangikkolla yegōvaa namakku eppadiyellaam udhavi seidhirukkiraar endru nammaal purindhukolla mudiyum. w23.01 17-18 ¶13-15

budhan, aagast 28

‘munbu irundhadhum ippōdhu illaadhadhumaana mūrkka mirugam alindhupōgum.’—veli. 17:11.

indha mūrkka mirugam, ēlu thalaigal irukkira mūrkka mirugatthai pōlavē irukkiradhu. aanaal oru vitthiyaasam ennavendraal, idhu karunjivappu niratthil irukkiradhu. idhu ‘mūrkka mirugatthin uruvam’ endru alaikkappadugiradhu. adhōdu, ‘ettaavadhu raajaavaaga’ vivarikkappattirukkiradhu. (veli. 13:14, 15; 17:3, 8) andha “raajaa” uruvaanadhaagavum, pinbu illaamal pōnadhaagavum, adharku piragu thirumba vandhadhaagavum sollappattirukkiradhu. indha vivarippu, ulaga arasiyal amaippugalukku aadharavu kodukkira ainaa sabaikku rombavē porutthamaaga irukkiradhu! munbu adhu, sarvadhēsa sangam endra peyaril irundhadhu. irandaavadhu ulaga pōr samayatthil adhu illaamal pōnadhu. pinbu, ainaa sabai endra peyaril thirumbavum vandhadhu. indha mūrkka mirugangal, adhaavadhu arasaangangal, thavaraana seidhigalai parappi manidhargalai yegōvaavukku edhiraagavum avarudaiya makkalukku edhiraagavum seyalpada thūndum. ippadi seivadhan mūlamaaga avai armagedhōn pōrukkaaga, adhaavadhu ‘sarvavallamaiyulla kadavulin magaa naalil nadakkappōgum pōrukkaaga, būmi muluvadhumulla raajaakkalai kūttichērkkum.’—veli. 16:13, 14, 16. w22.05 10 ¶10-11

vyaalan, aagast 29

nī enna vaasitthirukkiraai?—lū. 10:26.

yēsu vasanangalai vaasikka katrukkondadhaal, kadavuludaiya vaartthaiyai nandraaga therindhuvaitthirundhadhu mattumallaamal, adhai romba nēsitthaar. adhil sollappattiruppadhu pōlavē nadandhukondaar. udhaaranatthukku, avar 12 vayadhu pillaiyaaga irundhapōdhu aalayatthil nadandhadhai yōsitthu paarungal. thiruchattatthai karaitthukkuditthirundha pōdhagargalkūda yēsuvin “butthikkūrmaiyai paartthum, avar sonna badhilgalai kēttum . . . bramitthuppōnaargal.” (lū. 2:46, 47, 52) baibilai naamum thavaraamal paditthaal adhilirukkum vishayangalai nandraaga therindhukolvōm, adhai nēsikkavum aarambitthuviduvōm. thiruchattatthai nandraaga therindhuvaitthirundha vēdha arinyargalidamum, parisēyargalidamum, sadhusēyargalidamum yēsu enna sonnaar enbadhai vaitthu silavatrai naam therindhukollalaam. andha madha thalaivargal vēdhavasanangalai thirumba thirumba paditthaargal. aanaal, adhilirundhu avargal prayōjanam adaindha maadhiri theriyavillai. ēnendraal, avargal mūndru vishayangalai seiya thavarivittaargal. adhaitthaan yēsu suttikkaattinaar. avargalidam yēsu enna sonnaar endru naam therindhukondaal (1) baibililirundhu padippadhai purindhukolla mudiyum, (2) adhil mūlgi mutthedukka mudiyum, (3) adhu nammai sedhukki sīraakka nammaal anumadhikka mudiyum. w23.02 8-9 ¶2-3

velli, aagast 30

saamartthiyasaali aabatthai paartthu maraindhukolgiraan.—nīdhi. 22:3.

naam thavirkka vēndiya sila aabatthugal ivaidhaan: vilaiyaattukkaaga kaadhalippadhu, alavukkumīri kudippadhu, alavukkumīri saappiduvadhu, kutthalaaga pēsuvadhu, vanmuraiyaana poludhupōkkaiyō aabaasatthaiyō adhupōndra matra vishayangalaiyō paarppadhu. (sang. 101:3) yegōvaavukkum namakkum irukkum natpai kedukka ēdhaavadhu vaaippu kidaikkumaa endru pisaasu paartthukkondē irukkiraan. (1 pē. 5:8) naam vilippaaga illaiyendraal, vayitrerichal, poi pitthalaattam, pēraasai, pagai, perumai, manakkasappu pōndra ketta vishayangalai saatthaan namakkul vidhaitthuviduvaan. (galaa. 5:19-21) avatrai vērōdu pidungiyeriya udanadiyaaga muyarchi edukkaavittaal, avai nam nenjil nanjaaga paravi uyirukkē ulai vaitthuvidalaam. (yaak. 1:14, 15) sila aabatthugalai nammaal sattendru kandupidikka mudiyaadhu. appadippatta oru aabatthudhaan ketta sagavaasam. yaarōdu adhiga nēram selavalikkirōmō avargalai pōlavē aagividuvōm enbadhai marandhuvida kūdaadhu. (1 ko. 15:33) naam echarikkaiyaaga irundhaal, yegōvaavukku pidittha maadhiri vaalaadhavargalōdu anaavasiyamaaga palaga maattōm. (lū. 21:34; 2 ko. 6:15) adhil maraindhirukkum aabatthai purindhukondu adhai adiyōdu thavirtthuviduvōm. w23.02 16 ¶7; 17 ¶10-11

sani, aagast 31

naam kadavuludaiya kattalaigalai kadaippidippadhudhaan avarmīdhu anbu kaattuvadhaagum.—1 yō. 5:3.

yegōvaavai patri therindhukolla therindhukolla avarmēl irukkira anbu adhigamaagum. appōdhu yegōvaavidam nerungi pōga vēndum, eppōdhum avaridam nerukkamaaga irukka vēndum endru aasaippaduvīrgal. ‘en manadhai sandhōshappadutthu’ endru yegōvaavum ungalidam anbaaga kētkiraar. (nīdhi. 23:15, 16) idhai kandippaaga ungalaal seiya mudiyum. vaartthaiyil mattumalla, ungal seyalilum adhai kaatta mudiyum. nīngal vaalgira vidhamē yegōvaamēl evvalavu anbu vaitthirukkirīrgal enbadhai kaattividum. yegōvaavai sandhōshappadutthugira vidhamaaga vaala vēndum enbadhaivida sirandha latchiyam vēru edhuvumē kidaiyaadhu. ungalukku yegōvaamēl anbu irukkiradhu enbadhai eppadi kaattuvīrgal? mudhalil, orē unmaiyaana kadavulaana yegōvaavidam speshalaaga jebam seidhu ungalaiyē arppanippīrgal. (sang. 40:8) adutthu, arppanitthiruppadhai nyaanasnaanam edutthu ellaar munbum kaattuvīrgal. ungal vaalkkaiyilēyē marakka mudiyaadha, sandhōshamaana, mukkiyamaana naal adhuvaagatthaan irukkum. nīngal oru pudhu vaalkkaiyai aarambippīrgal. ungalukkaaga illai, yegōvaavukkaaga. (rō. 14:8; 1 pē. 4:1, 2) idhu oruvēlai malaiyai thaandugira maadhiri theriyalaam. aanaal thaandivittīrgal endraal sandhōshamaana sirandha vaalkkaiyil adiyedutthu vaitthuviduvīrgal. w23.03 5-6 ¶14-15

    Thamil prasurangal (1993-2025)
    veliyēravum
    ulnulaiyavum
    • Thamil (Rōman)
    • pagiravum
    • viruppangal
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • vidhimuraigal
    • thaniyurimai
    • praivasi setting
    • JW.ORG
    • ulnulaiyavum
    pagiravum