thingal, septambar 15
sagōdharargalē, kashtatthai thaangikkolvadhilum porumaiyai kaattuvadhilum, yegōvaavin peyaril pēsiya thīrkkadharisigalai ungal munmaadhirigalaaga vaitthukkollungal.—yaak. 5:10.
porumaiyaaga nadandhukonda niraiya pērai patri baibil solgiradhu. avargalai patri aaraaichi seidhu paarungal. udhaaranatthukku, isravēlin raajaavaaga dhaavīdhu chinna vayadhilēyē abishēgam seiyappattaar. aanaal, aatchi seiya aarambikka avar niraiya varushangal kaatthirukka vēndiyirundhadhu. simiyōnum annaalumkūda, mēsiyaa varuvadharkaaga niraiya varushangal kaatthirundhaargal. aanaal, adhuvarai yegōvaavukku unmaiyōdu sēvai seidhaargal. (lū. 2:25, 36-38) ippadippatta padhivugalai padikkumpōdhu, ‘porumaiyaaga irukka edhu ivarukku udhavi seidhirukkum? porumaiyaaga irundhadhaal ivarukku enna palan kidaitthadhu? ivarai pōlavē naanum eppadi porumaiyaaga nadandhukollalaam?’ endrellaam ungalaiyē kēttukkollungal. porumai kaattaadhavargalai patri padippadhumkūda ungalukku udhaviyaaga irukkalaam. (1 saa. 13:8-14) avargalai patri padikkumpōdhu, ‘ivar porumai kaattaadhadharku edhu kaaranamaaga irundhirukkum? ennenna pinvilaivugal avarukku vandhadhu?’ endrellaam yōsitthu paarungal. w23.08 25 ¶15
sevvaai, septambar 16
nīngaldhaan kadavulaal anuppappatta parisutthar enbadhu engalukku nandraaga theriyum, naangal adhai nambugirōm.—yōvaa. 6:69.
pēdhuru unmaiyaaga irundhaar, enna nadandhaalum avar yēsuvai orēyadiyaaga vittuvittu pōgavē illai. orusamayam yēsu sonna vishayam, avarudaiya sīshargalukku puriyavillai. appōdhum pēdhuru unmaiyaaga irundhaar. (yōvaa. 6:68) niraiya pēr yēsu enna solla varugiraar enbadhai purindhukolla muyarchi seiyavē illai. avar vilakkumvarai porumaiyaaga kaatthirukkavum illai. avarai pinpatruvadhaiyē nirutthivittaargal. aanaal, pēdhuru appadiyillai. “mudivillaadha vaalvai tharugira vaartthaigal” yēsuvidamdhaan irukkindrana enbadhai avar purindhukondaar. pēdhuruvum matra appōsthalargalum thannai vittu ōdividuvaargal endru yēsuvukku nandraaga theriyum. irundhaalum, pēdhuru than thavarai thirutthikkolvaar endrum thodarndhu unmaiyaaga iruppaar endrum yēsu nambinaar. (lū. 22:31, 32) “ullam aarvamaaga irukkiradhu, udalō balavīnamaaga irukkiradhu” endru yēsu purindhukondaar. (maar. 14:38) thannai yaarendrē theriyaadhu ena pēdhuru sonna piragumkūda yēsu avarmēl vaitthirundha nambikkaiyai vittuvidavillai. uyirtthelundha piragu, pēdhuruvai pōi paartthaar. anēgamaaga, pēdhuru appōdhu thaniyaaga irundhirukka vēndum. (maar. 16:7; lū. 24:34; 1 ko. 15:5) seidha thavarai ninaitthu udaindhu pōyirundha pēdhuruvukku idhu evvalavu thembai kodutthirukkum! w23.09 22 ¶9-10
budhan, septambar 17
yaarudaiya akkiramangal mannikkappattadhō, yaarudaiya paavangal mūdappattadhō avargal sandhōshamaanavargal.—rō. 4:7.
thanmēl visuvaasam vaikkiravargaludaiya paavangalai yegōvaa mulumaiyaaga mannikkiraar; adhai mūdugiraar. adharkumēl avar adhai kanakkil edutthukkolvadhu kidaiyaadhu. (sang. 32:1, 2) avargaludaiya visuvaasatthin adippadaiyil avargalai kutramatravargalaagavum nīdhimaangalaagavum paarkkiraar. paavigalaaga irundhaalum, aabiragaamaiyum dhaavīdhaiyum matra unmaiyulla ūliyargalaiyum kadavul nīdhimaangal endru sonnaar. adharku kaaranam, avargaludaiya visuvaasam! thannai vanangaadha makkalōdu oppidumpōdhu, avargal kaattiya visuvaasatthaal kadavul avargalai kutramatravargalaagavum nīdhimaangalaagavum paartthaar. (ebē. 2:12) yegōvaavōdu oru nalla bandham vēndumendraal, visuvaasam thēvai endru pavul vilakkinaar. visuvaasatthai kaattiyadhaaldhaan aabiragaamum dhaavīdhum yegōvaavin nanbargalaaga aanaargal. naamum visuvaasatthai kaattinaal kadavuludaiya nanbaraaga aagalaam. w23.12 3 ¶6-7