sevvaai, septambar 16
nīngaldhaan kadavulaal anuppappatta parisutthar enbadhu engalukku nandraaga theriyum, naangal adhai nambugirōm.—yōvaa. 6:69.
pēdhuru unmaiyaaga irundhaar, enna nadandhaalum avar yēsuvai orēyadiyaaga vittuvittu pōgavē illai. orusamayam yēsu sonna vishayam, avarudaiya sīshargalukku puriyavillai. appōdhum pēdhuru unmaiyaaga irundhaar. (yōvaa. 6:68) niraiya pēr yēsu enna solla varugiraar enbadhai purindhukolla muyarchi seiyavē illai. avar vilakkumvarai porumaiyaaga kaatthirukkavum illai. avarai pinpatruvadhaiyē nirutthivittaargal. aanaal, pēdhuru appadiyillai. “mudivillaadha vaalvai tharugira vaartthaigal” yēsuvidamdhaan irukkindrana enbadhai avar purindhukondaar. pēdhuruvum matra appōsthalargalum thannai vittu ōdividuvaargal endru yēsuvukku nandraaga theriyum. irundhaalum, pēdhuru than thavarai thirutthikkolvaar endrum thodarndhu unmaiyaaga iruppaar endrum yēsu nambinaar. (lū. 22:31, 32) “ullam aarvamaaga irukkiradhu, udalō balavīnamaaga irukkiradhu” endru yēsu purindhukondaar. (maar. 14:38) thannai yaarendrē theriyaadhu ena pēdhuru sonna piragumkūda yēsu avarmēl vaitthirundha nambikkaiyai vittuvidavillai. uyirtthelundha piragu, pēdhuruvai pōi paartthaar. anēgamaaga, pēdhuru appōdhu thaniyaaga irundhirukka vēndum. (maar. 16:7; lū. 24:34; 1 ko. 15:5) seidha thavarai ninaitthu udaindhu pōyirundha pēdhuruvukku idhu evvalavu thembai kodutthirukkum! w23.09 22 ¶9-10
budhan, septambar 17
yaarudaiya akkiramangal mannikkappattadhō, yaarudaiya paavangal mūdappattadhō avargal sandhōshamaanavargal.—rō. 4:7.
thanmēl visuvaasam vaikkiravargaludaiya paavangalai yegōvaa mulumaiyaaga mannikkiraar; adhai mūdugiraar. adharkumēl avar adhai kanakkil edutthukkolvadhu kidaiyaadhu. (sang. 32:1, 2) avargaludaiya visuvaasatthin adippadaiyil avargalai kutramatravargalaagavum nīdhimaangalaagavum paarkkiraar. paavigalaaga irundhaalum, aabiragaamaiyum dhaavīdhaiyum matra unmaiyulla ūliyargalaiyum kadavul nīdhimaangal endru sonnaar. adharku kaaranam, avargaludaiya visuvaasam! thannai vanangaadha makkalōdu oppidumpōdhu, avargal kaattiya visuvaasatthaal kadavul avargalai kutramatravargalaagavum nīdhimaangalaagavum paartthaar. (ebē. 2:12) yegōvaavōdu oru nalla bandham vēndumendraal, visuvaasam thēvai endru pavul vilakkinaar. visuvaasatthai kaattiyadhaaldhaan aabiragaamum dhaavīdhum yegōvaavin nanbargalaaga aanaargal. naamum visuvaasatthai kaattinaal kadavuludaiya nanbaraaga aagalaam. w23.12 3 ¶6-7
vyaalan, septambar 18
yēsuvin valiyaaga kadavulukku eppōdhum nammudaiya udhadugalin kaniyai bali selutthuvōmaaga. adhaavadhu, kadavuludaiya peyarai ellaarukkum arivippadhan mūlam avarukku pugalchi baliyai selutthuvōmaaga.—ebi. 13:15.
yegōvaavukku bali kodukkum vaaippu ellaa kristhavargalukkumē irukkiradhu. nam nēram, sakthi, valangal aagiyavatrai payanpadutthi kadavuludaiya arasaangatthukku sēvai seiyumpōdhu kadavulukku bali kodukkirōm endru arttham. miga sirandha baligalai selutthuvadhan mūlam, aanmīga aalayatthil yegōvaa namakku kodutthirukkum idatthai peridhaaga madhikkirōm enbadhai kaattalaam. naam kandippaaga seiya vēndiya sila vishayangalai patri pavul eludhinaar. (ebi. 10:22-25) jebam seivadhu, nammudaiya nambikkaiyai patri ellaaridamum solvadhu, kūttangalukku varuvadhu, yegōvaavin ‘naal nerungi varuvadhai endhalavukku paarkkirōmō, andhalavukku oruvarai oruvar urchaagappadutthuvadhu,’ pōndravatrai kandippaaga seiya vēndum. velippadutthudhal butthagatthin mudivil, “kadavulai vanangu” endru oru dhēvathūdhar irandu dhadavai valiyurutthinaar. (veli. 19:10; 22:9) yegōvaavin maaberum aanmīga aalayatthai patriya aalamaana satthiyatthai naam marandhuvida vēndaam. yegōvaavai vanangum baakkiyam namakku kidaitthiruppadhaiyum marandhuvida vēndaam! w23.10 29 ¶17-18