8 Вақте бемории махав* сар занад, бохабар бошед, то мувофиқи ҳама дастури коҳинони левизода амал кунед.+ Бохабар бошед, то айнан ҳамон тавре ки ман ба онҳо фармудам, амал кунед.

23 Онҳо бояд фарқи миёни чизи муқаддасу одӣ ва поку нопокро ба халқам таълим диҳанд,+

7 Коҳин бояд дониши Худоро таълим диҳад ва мардум аз даҳони ӯ шариатро* бишнавад,+ зеро ӯ хабаррасони Яҳува, Худои лашкарҳо, мебошад.

14 Исо онҳоро дида гуфт: «Рафта, худро ба коҳинон нишон диҳед».+ Онҳо рафтанд ва, ҳанӯз ки дар роҳ буданд, аз махав пок шуданд.+