Яҳува фалиштиёнро,

Бақияи ҷазираи Кафтӯрро*,+ нобуд месозад,

 4 Ман ба шумо чӣ кардам,

Эй Сӯру Сидӯн ва тамоми минтақаҳои Фалиштӣ?

Агар ҷазо доданӣ бошед,

Ман дарҳол, ба зудӣ ҷазои шуморо ба сари худатон меорам.+

“Барои се исёни Сӯр,+ барои чор исёни он, ман аз фикрам намегардам,

Зеро онҳо асиронро ба дасти Адӯм супурданд

Ва аҳди бародариро ба хотир наоварданд.+

10 Ман бар деворҳои Сӯр оташ мефиристам

Ва қалъаҳои вай ба коми оташ мераванд”.+

 3 Сӯр барои худ хокрез* бардоштааст*,

Нуқраи ӯ чун хок ва тиллои ӯ чун лойи кӯчаҳо бисёр аст.+

 4 Яҳува молу мулки ӯро кашида мегирад,

Лашкарашро ба баҳр мепартояд*+

Ва оташ ӯро ба коми худ мекашад.+