Онҳо ба ятим адлу инсоф намекунанд

Ва ба даъвои бевазан гӯш намедиҳанд.+

«Шумо токзорро сӯзондед

Ва чизе, ки аз камбағалон дуздидед, дар хонаи шумост.+

“Ҳар саҳар аз рӯйи инсоф рафтор кунед

Ва ғоратшударо аз дасти қаллоб раҳо созед,+

Набошад ба сабаби корҳои бадатон+

Оташи ғазабам аланга мегирад+

Ва касе нахоҳад буд, ки онро хомӯш кунад.

 2 Онҳо киштзорҳоро ҳавас мекунанд ва кашида мегиранд,+

Хонаҳоро таги чашм мекунанд ва ба даст меоранд.

Онҳо бо фиреб хонаи мардро

Ва мулки меросияшро соҳиб мешаванд.+