13—19 феврал
ИШАЪЁ 52–57
Суруди 2 ва дуо
Пешгуфтор (3 дақ. ё камтар)
ГАНҶҲОИ КАЛОМИ ХУДО
«Масеҳ барои мо азоб кашид» (10 дақ.)
Иш 53:3–5 — Исо барои гуноҳҳои мо азоб кашид ва ба нафрат тоб овард (w09 15.1 саҳ. 9, сарх. 3–5)
Иш 53:7, 8 — Ӯ бо омодагӣ ҳаёташро барои мо қурбон кард (w09 15.1 саҳ. 10, сарх. 10)
Иш 53:11, 12 — Ба туфайли он ки Исо то дами марг содиқ монд, мо одил буда метавонем (w09 15.1 саҳ. 10, сарх. 13)
Ҷустуҷӯи ганҷҳои рӯҳонӣ (8 дақ.)
Иш 54:1 — Зани «безурёт»-е, ки дар ин оят пешгӯӣ шудааст, кист ва «писарон»-и ӯ кистанд? (w06-U 15.3 саҳ. 11, сарх. 2)
Иш 57:15 — Ба кадом маъно Яҳува бо «мазлумон» ва «афтодарӯҳ»-он «сукунат» дорад? (w05-U 15.10 саҳ. 26, сарх. 3)
Ман дар бораи Яҳува чӣ фаҳмидам?
Кадом фикрҳоро дар хизмат истифода бурда метавонам?
Хониши Китоби Муқаддас (4 дақ. ё камтар): Иш 57:1–11
ДАР КОРИ МАВЪИЗА БОҒАЙРАТ БОШЕД
Сӯҳбати аввал (2 дақ. ё камтар): Пешниҳоди 1. Барои боздид асос гузоред.
Боздид (4 дақ. ё камтар): Бо касе, ки дар асоси Пешниҳоди 1 гап задед, сӯҳбатро давом диҳед. Барои боздиди навбатӣ асос гузоред.
Омӯзиши Китоби Муқаддас (6 дақ. ё камтар): bh саҳ. 15, сарх. 16, 17. Агар имконият бошад, омӯзишро падар бо кӯдаки ноболиғаш гузаронад.
БА МАСЕҲ ПАЙРАВӢ КУНЕД
«Ба кӯдакони худ кӯмак кунед, ки ба Яҳува имони қавӣ дошта бошанд» (15 дақ.) Муҳокима. Аз сайтамон видеонавори «Ҳамсолонат чӣ мегӯянд? Боварӣ ба Худо»-ро монед.
Омӯзиши Китоби Муқаддас дар ҷамъомад (30 дақ.): hf қисми 6
Хулоса ва шарҳи кӯтоҳи барномаи оянда (3 дақ.)
Суруди 1 ва дуо