ГАНҶҲОИ КАЛОМИ ХУДО | ИШАЪЁ 47–51
Ба Худо итоат кардан баракатҳо меорад
Яҳува аз рӯи муҳаббат моро ба роҳе ҳидоят мекунад, ки бояд бо он биравем ва аз ҳаёт хурсандӣ гирем. Итоаткорӣ ба Худо фоида меорад
«Осоиштагии ту мисли наҳр»
Яҳува ваъда медиҳад, ки осоиштагии мо чун оби дарё ором ва беохир мешавад
«Адолати ту мисли мавҷҳои баҳр»
Корҳои одилонаи мо монанди мавҷҳои баҳр беҳисоб буда метавонанд