ГАНҶҲОИ КАЛОМИ ХУДО | МАТТО 20, 21
«Ҳар кӣ дар байнатон бузург будан хоҳад, бояд хизматгори шумо шавад»
Фарисиён ва китобдонон мехостанд, ки онҳоро дар бозорҳо пешвоз гирифта болобардор кунанд
Китобдонону фарисиёни ҳавобаланд мехостанд, ки диққати ҳамаро ба худ ҷалб кунанд ва дигарон онҳоро болобардор кунанд (Мт 23:5–7). Вале Исо тамоман дигар буд. «Писари одам... на барои он омад, ки ба вай хизмат кунанд, балки, барои он ки ба дигарон хизмат кунад» (Мт 20:28). Оё мо дар ибодати Яҳува танҳо он корҳоеро мекунем, ки ба худи мо ҷалол ва шӯҳрат меоранд? Агар мо хоҳем, ки мисли Исо ба Яҳува писанд оем, пас бояд барои манфиати дигарон хизмат кунем. Чунин корамон бояд аз чашми дигарон пинҳон бошаду ба чашми Яҳува аён (Мт 6:1–4). Хизматгори фурӯтан...
дар нигоҳубин ва рӯбучини толори Салтанат иштирок мекунад
якум шуда ба пиронсолон ва дигарон кӯмак мерасонад
кори Салтанатро аз ҷиҳати моддӣ дастгирӣ менамояд