ШАРҲИ МУХТАСАР

1

• Каломи ҳаёт (1–4)

• Дар рӯшноӣ роҳ рафтан (5–7)

• Ба гардан гирифтани гуноҳҳо (8–10)

2

• Исо — қурбонии оштӣ (1, 2)

• Иҷро кардани амрҳои Худо (3–11)

  • Амри куҳна ва нав (7, 8)

• Сабаби навиштани ин нома (12–14)

• Ҷаҳонро дӯст надоред (15–17)

• Огоҳӣ аз зиддимасеҳ (18–29)

3

• Мо фарзандони Худоем (1–3)

• Фарзандони Худо ва фарзандони Иблис (4–12)

  • Исо корҳои Иблисро вайрон мекунад (8)

• Якдигарро дӯст доред (13–18)

• Худо аз дили мо бузургтар аст (19–24)

4

• Суханони илҳомбахшидаро бисанҷед (1–6)

• Шинохтан ва дӯст доштани Худо (7–21)

  • «Худо муҳаббат аст» (8, 16)

  • Дар муҳаббат тарсе нест (18)

5

• Имон ба Масеҳ бар ҷаҳон ғолиб меояд (1–12)

  • Муҳаббат ба Худо чист? (3)

• Худо дуои моро мешунавад (13–17)

• Ба таъсири ин ҷаҳон дода нашавед (18–21)

  • Тамоми ҷаҳон дар таги дасти Иблис аст (19)