Кӯдакони худро таълим диҳед, ки Яҳуваро мадҳу ситоиш намоянд
1. Оё кӯдакон Яҳуваро ситоиш карда метавонанд?
1 Суханони китоби Забур 148:12, 13 писарону духтаронро бармеангезанд, ки «исми Худовандро мадҳ» кунанд. Дар Китоби Муқаддас намунаи кӯдакони бисёре, ки Худоро ҳамду ситоиш мекарданд, оварда шудааст. Масалан, «Самуили амрад [ҷавон] ба ҳузури Худованд хизматгузорӣ мекард» (1 Подш. 2:18). «Духтари хурде» бошад, ба зани Наамон гуфт, ки пайғамбари Яҳува дар Исроил Наамонро аз махаваш шифо дода метавонад (4 Подш. 5:1–3). Вақте ки Исо ба маъбад даромада мӯъҷизаҳои бузург ба амал овард, маҳз кӯдакон хитоб карданд: «Хуш омадӣ, эй Писари Довуд» (Мат. 21:15, ТТФ). Чӣ тавр волидон ба кӯдаконашон ҳамду ситоиш намудани Яҳуваро таълим дода метавонанд?
2. Барои чӣ худи волидон бояд барои кӯдаконашон намунаи хуб бошанд?
2 Намунаи худи волидон. Пеш аз он ки исроилиён дар дили фарзандонашон ҳақиқатро мепарвариданд, ба падарон фармуда шуда буд, ки аввал худашон бояд ба Яҳува муҳаббат медоштанду аҳкомҳои Ӯро дар дили худ қавӣ мегардонданд (Такр. Ш. 6:5–9). Агар шумо дар бораи хизмат суханони хуб гӯед ва кӯшиш намоед, ки ҳар ҳафта хизмат кунед, кӯдаконатон низ инро дида, шояд хизматро муҳиму қонеъкунанда ҳисобанд.
3. Мунтазам кӯдаконро таълим додан чиро дар бар мегирад?
3 Таълимдиҳии мунтазам. Кӯдаконатонро ҳамроҳи худ ба хизмат гиред, то онҳо низ мавъиза кунанд. Онҳо метавонанд ба дари хона занг зананд, ё ояте хонанд. Ин ба онҳо хурсандӣ меорад ва онҳоро боварӣ мебахшад, ки хушхабари Салтанатро мавъиза карда метавонанд. Ҳар қадаре ки кӯдакон калон шаванд, ҳамон қадар онҳо бояд дар хизмат бештар иштирок кунанд. Аз ин рӯ, ба онҳо барои дар хидмат беҳтар гаштан ва барои мақсадҳои рӯҳонӣ гузоштан кӯмак расонед.
4. Кӯдаке ки воизи таъмиднаёфта шудан мехоҳад, бояд ба кадом талабот мувофиқат кунад?
4 Ҳамин ки шумо дидед, ки кӯдаконатон барои воизи таъмиднаёфта шудан мувофиқат мекунанд ва хоҳиши воиз шуданро доранд, бо пирон дар ин бора сӯҳбат кунед. Воиз будани кӯдакон ба онҳо кӯмак мерасонад, ки барои Яҳуваро ситоиш намудан худро вазифадор ҳисобанд. Ба назар гиред, ки ба кӯдак шарт нест, ки мисли воизи таъмидёфтаи сину солаш калон дониш дошта бошад. Оё фарзанди шумо таълимоти асосии Китоби Муқаддасро мефаҳмад? Оё ӯ аз рӯи меъёрҳои ахлоқии Китоби Муқаддас рафтор мекунад? Оё ӯ хоҳиши хизмат кардан дорад ва мехоҳад, ки ӯро чун Шоҳиди Яҳува шиносанд? Агар ин тавр бошад, пирон метавонанд қарор бароранд, ки ӯ воизи таъмиднаёфта буда метавонад. (Ба китоби «Созмоншудагон» (рус.), саҳ. 79–82 нигаред.)
5. Чаро ба волидон манфиатнок аст, ки кӯдаконашонро таълим диҳанд?
5 Барои он ки кӯдакон аз сидқи дил Яҳуваро ҳамд гӯянд, онҳоро таълим додан лозим аст ва ин дар навбати худ меҳнати зиёдро металабад. Гарчанд таълим додан осон набошад ҳам, он ба волидон хурсандии зиёд мебахшад! Муҳимтараш ин аст, ки Яҳува аз дидани он ки кӯдакон корҳои бузурги Ӯро мавъиза мекунанд, хурсанд мешавад.