Пешниҳодот дар мавъиза

◼ “Ҳамаи мо мехоҳем, ки ҳаёти хушбахту пурмаъно дошта бошем. Оё шумо бо ин гуфтаи Исо–пайғамбар оиди калиди хушбахтӣ розиед? [Матто 5:3–ро хонед ва сипас имконияти ҷавоб диҳед. Пас аз ин фаҳмонед, ки чӣ гуна қонеъ гардонидани эҳтиёҷоти табииву асосии ба Худо ибодат кардани мо ба ҳаётамон маъно мебахшад]”.

◼ “Дар ин асри илму маърифат аксари одамон Каломи Худоро кӯҳнашуда меҳисобанд. Шумо дар ин бора чӣ андеша доред? [Имконияти ҷавоб диҳед.] Оё медонистед, ки ҳар гуфтаи бо илм алоқамандбудаи Каломи Худо дуруст аст? [Айюб 26:7–ро хонед ва далелҳое оред, ки чаро ба Каломи Худо эътимод метавон кард]”.

◼ “Баъзеҳо эътимод доранд, ки марг ин гузариш ба дунёи дигар аст; дигарон бошанд, онро анҷоми ҳастӣ меҳисобанд. Ба фикри худи шумо оё марг чизест, ки аз он бояд тарсид? [Имконияти ҷавоб диҳед.] Бубинед, ки Айюб–пайғамбар ҳангоми эҳсоси наздикшавии маргаш чӣ гуфт. [Айюб 14:14, 15–ро хонед ва сипас ба воситаи Китоби Муқаддас фаҳмонед, ки баъд аз марг бо мо чӣ мешавад]”.