Пешниҳодот барои мавъиза

◼ “Матто 24:3-ро хонда гӯед: “Баъзеҳо фикр мекунанд, ки ин савол дар бораи нобудшавии замин аст. Ба фикри шумо оё замин несту нобуд карда хоҳад шуд? [Ба ҷавоб гӯш диҳед.] Ҷавоби Исо–пайғамбар ба мо умеде мебахшад — умед на ба нестшавии замин, балки нестшавии чизи дигаре.” (Ба «Бурҷи дидбонӣ», аз 1 майи с. 2009 нигаред.)

◼ “Баъзе ходимони дин мегӯянд, ки агар мо ба Худо писанд оем, ӯ моро бою бадавлат хоҳад гардонд. Вале аз тарафи дигар шояд шумо одамони некеро медонед, ки камбағал ҳастанд. Ба фикри шумо оё Худо мехоҳад, ки мо бой бошем? [Ба ҷавоб гӯш диҳед ва Ибриён 13:5-ро хонед.] Китоби Муқаддас мефаҳмонад, ки чӣ гуна Худо моро баракат медиҳад.” (Ба мақолаи маҷаллаи «Бедор шавед!» (рус.), аз моҳи майи с. 2009, ки аз саҳифаи 12 сар мешавад, нигаред).

◼ “Дар рӯзҳои мо китобҳо худомӯзӣ доир ба тарбияи кӯдакон, муносибат байни одамон ва муваффақ шудан дар ҳаёт паҳн гардидаанд. Оё шахсан шумо манфиати ин китобҳоро дидаед? [Ба ҷавоб гӯш диҳед.] Бисёриҳо ба сарчашмаи ана ин маслиҳатҳои боварибахш диққат намедиҳанд. [2 Тимотиюс 3:16-ро хонед.] Лутфан иҷозат диҳед, то бифаҳмонам, ки чаро мо метавонем ба Китоби Муқаддас боварӣ дошта бошем ва кадом маслиҳати амалиро он барои мо дар бар мегирад.” (Ба «Бурҷи дидбонӣ» (рус.), аз 1 июни с. 2009 нигаред.)

◼ “Чуноне ки шумо медонед, масъалаи дуруст ё нодуруст будани исқоти ҳамл (аборт) зери баҳси калон қарор дорад. Ба фикри шумо, оё Китоби Муқаддас ба шахс барои ба қарори дуруст омадан, кӯмак расонда метавонад? [Ба ҷавоб гӯш диҳед ва сипас 2 Тимотиюс 3:16, 17-ро хонед] Диққат диҳед, ки Китоби Муқаддас дар ин маврид чӣ мегӯяд.” (Ба «Бедор шавед!»-и моҳи июни с. 2009 нигаред.)