Пешниҳодот барои мавъиза

◼ “Ба фикри шумо дар ин замони нотинҷ аз куҷо тасаллӣ ёфтан мумкин аст? [Ба ҷавоб гӯш диҳед.] Диққат диҳед, ки дар Китоби Муқаддас дар Филиппиён 4:6, 7 чӣ гуфта шудааст. [Хонед.] Чуноне ки ин оят нишон медиҳад, Китоби Муқаддас мефаҳмонад, ки чӣ тавр мо метавонем аз Худо тасаллӣ ёбем.” (Маслиҳатҳо дар бораи он ки чӣ тавр метавон сӯҳбатро давом дод ба мақолаи «Бурҷи дидбонӣ» (рус.), аз 1 июл, ки аз саҳ. 10 сар мешавад, нигаред.)

◼ “Ҳар яки мо бо муносибати беадолатона рӯ ба рӯ шудаем. Ба фикри шумо назари Худо ба бадгумонӣ чӣ гуна аст? [Ба ҷавоб гӯш диҳед. Сипас Аъмол 10:34, 35-ро хонед.] Китоби Муқаддас онҳоеро ки қурбони беадолатӣ гардидаанд, тасаллӣ мебахшад. Инчунин он барои бартараф кардани ҳар бадгумонӣ кӯмак мерасонад.” (Ба «Бедор шавед!»-и (рус.) моҳи август нигаред.)

◼ “Мо бо одамоне, ки мехоҳанд душвориҳои ҳаёти оилавиро хубтар ҳал кунанд, сӯҳбат карда истодаем. Ҳамаи мо дар ин кӯшиш мекунем, вале оё ягон чизе вуҷуд дорад, ки дар ин ба мо бештар кӯмак карда тавонад? Агар вуҷуд дошта бошад мо онро донистан мехоҳем, ҳамин тавр не? (Қӯл. 3:12, 18–21). Китоби Муқаддас ба мо ваъда медиҳад, ки оилаҳои моро ояндаи дурахшон интизор аст (Ваҳй 21:3, 4).”

◼ “Мо бо ҳамсояҳои шумо дар барои чунин масъала сӯҳбат карда истодаем: барои он ки ҳама соҳиби хонаву кор бошанд, чӣ кор кардан мумкин аст? Ба фикри шумо оё аз ҳокимиятҳои инсонӣ ҳамаи инро интизор шудан аз рӯи хирад аст?... Вале шахсияте вуҷуд дорад, ки чӣ тавр ҳал кардани ин душвориҳоро медонад; ин шахсият Офаридгори инсоният аст. (Иш. 65:21–23).”