Сӯҳбат дар асоси Китоби Муқаддас

Барои он ки мо ба воситаи Китоби Муқаддас бо одамон сӯҳбатҳои натиҷаовар дошта бошем, ба мо тайёрии хуб дидан лозим аст. Бодиққат мулоҳиза кунед, ки чӣ гуна шумо метавонед саволу оятҳои дар поён овардашударо дар сӯҳбатҳоятон ба кор баред. Вариантеро интихоб кунед, ки ба фикри шумо ба маҳаллатон аз ҳама беҳтар мувофиқ мебошад. Дар охир пешниҳодатонро машқ кунед. Агар пешниҳоду оятҳои дигарро истифода бурданӣ бошед, метавонед онҳоро истифода баред.

◼ Оё шумо фикр кардаед, ки барои чӣ одамон бадӣ мекунанд?

1 Тимотиюс 6:10 — Одамоне ки хуб метобанд, онҳо бисёр вақт аз барои пул шуда қоидаҳои ахлоқиро вайрон мекунанд.

Забур 71:12, 14 — Ба қарибӣ бадӣ, коррупсия ва зулму ситам аз байн меравад.

◼ Имрӯз бисёр одамон аз ғаму депрессия азоб мекашанд. Ба онҳо чӣ кӯмак расонда метавонад?

Масалҳо 17:17 — Дили худро ба дӯсти ҳақиқӣ холӣ кардан.

Филиппиён 4:7 — Ба Худо дар дуо дили худро холӣ кардан ва барои фаҳмидани сабаби зиқӣ аз Ӯ кӯмак пурсидан.