Замимаи саволҳо

◼ Оё хоҳар дар вақти гузарондани омӯзиши Китоби Муқаддас дар назди дар, бояд сарашро пӯшад, агар бародаре ҳамроҳи ӯ бошад?

Агар хоҳар дар омӯзиши мунтазами ба нақша гирифташуда бародареро таклиф кунад, дар ин маврид хоҳар бояд сарашро пӯшад (1 Қӯр. 11:3–10). Дар нашри «Бурҷи дидбонӣ» аз 15 июли соли 2002, саҳ. 27 чунин фаҳмонда шудааст: «Ин таълимоти пешакӣ ба нақша гирифташуда ва шахси омӯзиш мегузарондагӣ дар ин маврид ҳамчун баранда мебошад. Дар чунин ҳолатҳо омӯзиши Китоби Муқаддас чун қисми ҷамъомад ба ҳисоб меравад. Агар хоҳар дар ҳузури бародари таъмидёфта омӯзиш гузаронад, хоҳар бояд сарашро пӯшонад». Ҳамчунин ин дастурот дар он маврид бояд ба кор бурда шавад, агар хоҳар дар ҳузури бародари таъмиднаёфта омӯзиш гузаронад. Новобаста аз он ки омӯзиш, дар хона, дар назди дар, ё дар ҷои дигар гузаронда мешавад, бояд чунин амал кард.

Аз тарафи дигар, агар дар назди дар дида баромадани мавзӯъҳо аз Китоби Муқаддас ба омӯзиши мунтазам табдил наёфта бошад, шарт нест, ки хоҳар дар ҳузури бародар сарашро пӯшад, ҳатто агар мақсади боздид нишон додани тарзи гузарондани омӯзиши Китоби Муқаддас ё дида баромадани маълумоти яке аз адабиёти омӯзишӣ бошад ҳам. Азбаски омӯзиши мунтазами назди дар бисёр вақт оҳиста-оҳиста, баъд аз якчанд боздид кардан шакли худро пайдо мекунад, воизон бояд вазъиятро ба назар гиранд ва мулоҳизакорона муайян намоянд, ки дар кадом вақт сари худро бояд пӯшонанд.