БА МАСЕҲ ПАЙРАВӢ КУНЕД
«Эй Худои ман! Ба Ту таваккал кардаам»
Ба Яҳува ҳам дар вақти мусоид ва ҳам дар вақти номусоид такя кардан муҳим аст (Зб 24:1, 2). Дар асри ҳашти то милод ба Яҳува такя кардан ва ё накардани яҳудиён санҷида шуд. Чӣ тавр мо аз ин воқеа дарсҳои муҳим гирифта метавонем? (Рм 15:4) Баъди тамошои филми «Эй Худои ман! Ба Ту таваккал кардаам» (рус.) ба саволҳои зерин ҷавоб диҳед:
Ҳизқиё бо кадом душворӣ рӯ ба рӯ шуд?
Вақте Ҳизқиё дид, ки шаҳр муҳосира мешавад, чӣ тавр принсипи Масалҳо 22:3-ро истифода бурд?
Чаро Ҳизқиё ба Ашшур таслим нашуд ва аз Миср ёрдам талаб накард?
Масеҳиён аз Ҳизқиё чӣ омӯхта метавонанд?
Имрӯз кадом вазъиятҳо ба Яҳува такя кардан ва ё накардани моро нишон медиҳанд?