«Писаратро бигир»

Зани шунемӣ ба пайғамбар Элишоъ меҳмоннавозии хуб нишон медиҳад (4Пш 4:8–10).

Яҳува ӯро баракат дода писар ато мекунад (4Пш 4:16, 17; w17.12 саҳ. 4, сарх. 7).

Яҳува ба воситаи Элишоъ писари он занро зинда мекунад (4Пш 4:32–37; w17.12 саҳ. 5, сарх. 8).

Агар аз марги фарзандатон азоб кашед, фаромӯш накунед, ки Яҳува дарди шуморо ҳис мекунад. Ба наздикӣ ӯ ҷигарбандатонро ба ҳаёт бармегардонад (Аб 14:14, 15). Бешубҳа, он рӯз бароятон рӯзи беҳтарин хоҳад буд!