Расми муқова: Элишоъ ба дастёраш мегӯяд: «Натарс, чунки онҳое, ки бо моянд, аз онҳое, ки бо инҳоянд, бисёртаранд!» (4Пш 6:16).

ГАНҶҲОИ КАЛОМИ ХУДО

Онҳое, ки бо моянд, аз онҳое, ки бо онҳоянд, бисёртаранд

Душманон Элишоъ ва дастёрашро иҳота карданд (4Пш 6:13, 14; it «Элишоъ»).

Элишоъ оромиро нигоҳ дошта, дастёрашро дастгирӣ намуд ва қувват бахшид (4Пш 6:15–17; w13 15.8 саҳ. 29, сарх. 2; ба расми муқова нигаред).

Яҳува муъҷиза карда Элишоъ ва дастёрашро халос кард (4Пш 6:18, 19; it «Нобино»).

Исо бо лашкараш аз осмон нигоҳ дорад; кормандони полис кӯчаро маҳкам кардаанд. Бародар ба ду ҳамимонаш ёрдам карда истодааст, ки ба хона дароянд.

Яҳува аз душманони мо пурзӯртар аст. Тасаввур кунед, ки шумо ба олами рӯҳонӣ назар карда мебинед, ки чӣ тавр Яҳува ба воситаи фариштагон халқашро ҳимоя мекунад. Пеши назаратон чӣ гуна тасвирҳо меоянд?