ГАНҶҲОИ КАЛОМИ ХУДО

Меҳру вафои Яҳува моро аз дурӯғи Шайтон ҳимоя мекунад

Шайтон мехоҳад, то одамон бовар кунанд, ки Худо сабабгори бадиҳост (Аб 8:4).

Ӯ мехоҳад ба мо исбот кунад, ки имон доштан ё надоштанамон ба Яҳува фарқ надорад (Аб 9:20–22; w15 1.7 саҳ. 12, сарх. 3).

Меҳру вафои Яҳува ба мо кумак мекунад, ки дурӯғи Шайтонро пай барем ва беайбиамонро нигоҳ дорем (Аб 10:12; Зб 32:7, 10; w21.11 саҳ. 6, сарх. 14).

Хоҳаре дар бораи баракатҳояш мулоҳиза ронда онҳоро навишта истодааст. Дар суратҳои қафо нишон дода шудааст, ки ҳамсароне барои ӯ бозорӣ кардаанд, хоҳаре дар ибодатгоҳ ӯро ба оғӯш мегирад ва худи ӯ барномаи ҳармоҳаи Бродкастингро тамошо мекунад.

ИНРО САНҶИДА БИНЕД: «Дар вақти озмоиш пай баред, ки чӣ тавр Яҳува ба шумо меҳру вафояшро нишон медиҳад. Онҳоро дар ягон ҷо нависед ва мунтазам хонед».