Суруди 148
Ту Писари азизатро қурбон кардӣ
Яҳува, Худоё,
мо будем ноумед.
Писарат қурбон шуд —
Ту додӣ умед!
Аз ин хабар диҳем
ба ҳама одамон,
Бо ҷидду ҷаҳд созем
мо дилатро шодмон.
(НАҚАРОТ)
Ту додӣ фидия
ба мо аз муҳаббат,
Барои ин ҳадяат
сипосгузорем то абад.
Хайрхоҳӣ, раҳмдилӣ,
мо Туро дӯст дорем.
Атои фидяро
хеле қадр кунем.
Писаре, ки чун ҷон
азиз бароят буд,
Фидои мо кардӣ,
то ёбем раҳоӣ.
(НАҚАРОТ)
Ту додӣ фидия
ба мо аз муҳаббат,
Барои ин ҳадяат
сипосгузорем то абад.
(ХОТИМА)
Яҳува, Худоё, мо ҳастем миннатдор
Барои Писарат, ки ҳаст моро халосгор.