СУРУДИ 115
Барои пурсабрии Худо сипосгузорем
1. Ту, Яҳува, бузург дар қудрат,
Ҳастӣ дӯстдори адолат.
Пур аз бадӣ гашта замин,
Месозад туро ин ғамгин.
Дер кунӣ гӯянд баъзе касон,
Лекин наздик аст вақти анҷом.
(Нақарот)
Туро сипосгузорем мо,
Номатро гӯем доим сано.
2. Дар чашми ту ҳазор сол чун рӯз.
Ҳастӣ пурсабр ва ҳам дилсӯз.
Рӯзи бузургат ҳаст қариб,
Хоҳад он омад бетаъхир.
Созадат гунаҳкор озурда,
Лек гардӣ шод, чун кунад тавба.
(Нақарот)
Туро сипосгузорем мо,
Номатро гӯем доим сано.
(Ҳамчунин нигаред ба Наҳемё 9:30; Луқ. 15:7; 2 Пет. 3:8, 9.)