Матта

25 «Гөкдәки Патышалыгы чыраларыны алып, өйленйән йигиди гаршыламага чыкан он гыза меңзетсе болар. 2 Оларың бәшиси акылсыз, бәшиси болса пайхаслыды*. 3 Акылсыз гызлар чыраларыны алсалар-да, етерлик яг алмандырлар. 4 Пайхаслы гызлар болса чыралары үчин гапларында яг хем алдылар. 5 Өйленйән йигидиң эгленйәндиги себәпли, оларың әхлиси иркилип, уклап галдылар. 6 Ярыгиҗе: „Өйленйән йигит гелйәр! Оны гаршыламага чыкың“ диен сес эшидилди. 7 Шонда гызларың хеммеси туруп, чыраларыны тайярладылар. 8 Акылсыз гызлар пайхаслы гызлара: „Чыраларымыз сөнүп баряр, бизе бираз яг берәйиң“ дийдилер. 9 Пайхаслы гызлар олара: „Бу ягың хеммәмизе етмезлиги мүмкин. Шонуң үчин гидиң-де, сатыҗылардан өзүңиз үчин яг алың“ дийдилер. 10 Олар яг сатын алмага гиденлеринде, өйленйән йигит гелди. Тайяр дуран гызлар онуң билен той җайына гиренлеринде, гапы япылды. 11 Соңра бейлеки бәш гыз хем гелди. Олар: „Агам, агам, гапыны ачай!“ дийдилер. 12 Өйленйән йигит олара: „Сизе догрусыны айдярын, мен сизи танамаярын“ дийип җогап берди.

13 Шонуң үчин оя болуң, себәби сиз онуң хайсы гүн я-да хайсы сагат болҗакдыгыны билмейәрсиңиз.

14 Шейле-де гөкдәки Патышалыгы гулларыны чагыран ве олара эмләгини ынанып, башга юрда гиден адама меңзетсе боляр. 15 Ол хер гулуның укыбыны гөз өңүнде тутуп, бирине бәш талант*, бейлекисине ики, үчүнҗисине бир талант берип, башга юрда гитди. 16 Бәш талант алан гул шол бада гидип, сөвда этди-де, ене бәш талант газанды. 17 Ики талант алан гул хем гитди-де, ене ики талант газанды. 18 Эмма бир талант алан гул гидип, хоҗайынының берен пулуны* ере гөмүп гойды.

19 Узак вагтдан соңра хоҗайыны доланып гелди ве гулларындан хасабат сорады. 20 Бәш талант алан гул газанан бәш талантыны алып гелди-де: „Хоҗайын, мен сениң берен бәш талантың үстүне ене бәш талант газандым“ дийди. 21 Хоҗайыны оңа: „Берекелла, вепалы хем ягшы гул! Сен аз затда вепалы болдуң, шонуң үчин мен сени көп затлара гөзегчилик этмәге беллейәрин. Гел-де, хоҗайының билен биле шатлан“ дийди. 22 Соңра ики талант алан гул хем газанан ики талантыны алып гелди-де: „Хоҗайын, мен сениң берен ики талантың үстүне ене ики талант газандым“ дийди. 23 Хоҗайыны оңа-да: „Берекелла, вепалы хем ягшы гул! Сен аз затда вепалы болдуң, шонуң үчин мен сени көп затлара гөзегчилик этмәге беллейәрин. Гел-де, хоҗайының билен биле шатлан“ дийди.

24 Иң соңунда бир талант алан гул хем гелди-де, шейле дийди: „Хоҗайын, мен сениң талапкәр адамдыгыңы, экмедик ериңден оруп, харман совурмадык ериңден галла аляндыгыңы билйәрин. 25 Шол себәпли сенден горкуп, берен талантыңы гизледим. Ине сениң бир талантың“. 26 Хоҗайыны оңа шейле җогап берди: „Эй залым хем ялта гул. Сен мениң экмедик еримден оруп, харман совурмадык еримден галла аляндыгымы билйәрдиң, шейле дәлми? 27 Онда нәме үчин сен пулумы сөвдагәрлере бермедиң? Шонда мен гелип, ондан гирдеҗи алардым.

28 Онуң элиндәки таланты алың-да, он талантлы гула бериң. 29 Себәби кимде бар болса, оңа хас көп берлер ве онуң зады бол болар. Эмма кимде ёк болса, онуң барҗа зады хем элинден алнар. 30 Бу ялта гулы болса гараңкылыга ташлаң. Ол ерде гөзяш дөкүп, алачсызлыкдан яңа дишини гыҗар“.

31 Ынсан оглы-да әхли перишделери ве улы ыгтыяр билен геленде, шөхратлы тагтында отурар. 32 Әхли халклар онуң өңүне йыгналар, шонда чопаның гоюнлары гечилерден сайлайшы ялы, ол хем адамлары ики топара бөлер. 33 Ол гоюнлары саг тарапында, гечилери болса чеп тарапында гояр.

34 Соңра Патыша сагында дуранлара шейле диер: „Атамың ялкан адамлары, гелиң, дүнйәниң башлангыҗындан бәри сизиң үчин тайярланылан Патышалыгы мирас алың. 35 Себәби мен ачдым, нахарладыңыз; сувсапдым, сув бердиңиз. Мен ёлагчыдым, мыхман алдыңыз; 36 геере эшигим ёкды, гейиндирдиңиз. Сыркавдым, аладамы этдиңиз, туссаглыкдадым, хабарымы алдыңыз“. 37 Шонда догры адамлар шейле диерлер: „Агам, биз хачан сениң ачдыгыңы гөрүп, нахарладык я-да сувсаныңы гөрүп, сув бердик? 38 Хачан сениң ёлагчыдыгыңы гөрүп, мыхман алдык я-да геере эшигиңиң ёкдугыны гөрүп гейиндирдик? 39 Хачан биз сениң сыркавдыгыңы я-да туссаглыкдадыгыңы гөрүп, хабарыңы алдык?“ 40 Патыша олара: „Сизе догрусыны айдярын, иң кичи доганларыма эден затларыңызы маңа этдигиңиздир“ диер.

41 Соңра Патыша чеп тарапындакылара шейле диер: „Эй нәлет сиңенлер, янымдан айрылың-да, Иблис ве онуң перишделери үчин тайярланылан эбеди ода* гидиң. 42 Себәби мен ачдым, нахарламадыңыз; сувсапдым, сув бермедиңиз. 43 Ёлагчыдым, мыхман алмадыңыз; геере эшигим ёкды, гейиндирмедиңиз; сыркавдым ве туссаглыкдадым, аладамы этмедиңиз“. 44 Шонда олар хем: „Агам, биз сениң ачдыгыңы, сувсандыгыңы, ёлагчыдыгыңы, сыркавдыгыңы я-да туссаглыкдадыгыңы гөрүп, хачан саңа хызмат этмедик?“ диерлер. 45 Ол хем: „Сизе догрусыны айдярын, иң кичи доганларыма этмедик затларыңызы маңа-да этмедигиңиздир“ дийип җогап берер. 46 Булар эбедилик кесилип ташланар*, догры адамлар болса эбеди яшайша говшар».