Kung may mga anak ka, tulungan mo silang maghanda ng komento na bagay sa edad nila. Kung minsan, seryosong mga bagay ang tinatalakay sa pulong, gaya ng mga problemang pangmag-asawa o iba pa. Pero baka may ilang parapo na puwedeng magkomento ang mga anak mo. Ipaliwanag din sa kanila kung bakit hindi sila laging matatawag sa tuwing magtataas sila ng kamay. Makakatulong ito para hindi sila malungkot kapag iba ang natawag. (1 Tim. 6:18) Lahat tayo ay makakapaghanda ng mga komento na magbibigay ng papuri kay Jehova at magpapatibay sa mga kapatid. (Kaw. 25:11) Paminsan-minsan, puwede nating ikuwento sa maikli ang mga karanasan natin. Pero hindi dapat nakapokus sa sarili ang mga komento natin. (Kaw. 27:2; 2 Cor. 10:18) Dapat tayong magpokus kay Jehova, sa kaniyang Salita, at sa bayan niya.​—Apoc. 4:11. w23.04 24-25 ¶17-18

Mahalaga ang pag-ibig para manatili tayong gising at alerto. (Mat. 22:​37-39) Kung mahal natin ang Diyos, patuloy tayong mangangaral kahit hindi ito madali. (2 Tim. 1:​7, 8) At dahil mahal din natin ang mga hindi naglilingkod kay Jehova, patuloy tayong nangangaral sa teritoryo natin, kahit sa pamamagitan ng telepono at sulat. Umaasa pa rin tayo na magbabago ang mga tao at gagawin nila ang tama. (Ezek. 18:​27, 28) Dapat din nating mahalin ang mga kapatid natin. Magagawa natin iyan kung ‘papasiglahin natin at papatibayin ang isa’t isa.’ (1 Tes. 5:11) Gaya ng mga sundalong nagtutulungan sa labanan, pinapatibay natin ang isa’t isa. Hindi natin sasadyaing saktan o gantihan ang mga kapatid natin. (1 Tes. 5:​13, 15) Maipapakita rin natin ang pag-ibig kung igagalang natin ang mga brother na nangunguna sa kongregasyon.​—1 Tes. 5:12. w23.06 9 ¶6; 10-11 ¶10-11

Mapapatibay natin ang pananampalataya natin kung pag-iisipan natin ang pantubos. Tinitiyak sa atin ng pantubos na matutupad ang mga pangako ng Diyos. Kung pag-iisipan natin kung bakit ito inilaan at kung gaano kalaki ang isinakripisyo ni Jehova, titibay ang pananampalataya natin na tutuparin ng Diyos ang pangako niya na buhay na walang hanggan. Bakit natin nasabi iyan? Gaano ba kalaki ang isinakripisyo ni Jehova para mailaan ang pantubos? Mula sa langit, isinugo ni Jehova sa lupa ang panganay at pinakamamahal niyang Anak. Noong nasa lupa si Jesus, marami siyang tiniis na problema at pagsubok. Nagdusa rin siya bago mamatay. Talagang napakalaki ng isinakripisyo ni Jehova! Hahayaan ba ng ating mapagmahal na Diyos na magdusa at mamatay ang Anak niya kung maikling buhay lang naman ang ibibigay niya sa atin? Siyempre, hindi! (Juan 3:16; 1 Ped. 1:​18, 19) Kaya sisiguraduhin ni Jehova na matutupad ang pangako niyang mabubuhay tayo magpakailanman sa bagong sanlibutan. w23.04 27 ¶8-9