Temmuz

Dualarımızın cevaplanması için İsa’yla dost olmalıyız. Bu, dualarımızın sonunda “İsa’nın adıyla” demekten fazlasını gerektirir. Yehova’nın dualarımızı cevaplarken İsa’yı nasıl kullandığını anlamalıyız. İsa elçilerine “Benim adımla ne dilerseniz yapacağım” dedi (Yuhn. 14:13). Dualarımızı dinleyen ve cevaplayan Yehova olsa da, kararlarını gerçekleştirme yetkisini İsa’ya vermiştir. Dolayısıyla Yehova dualarımızı cevaplamadan önce İsa’nın öğütlerini uygulayıp uygulamadığımıza bakar. Örneğin, İsa şöyle demişti: “Siz başkalarının suçlarını bağışlarsanız, gökteki Babanız da sizi bağışlayacaktır. Fakat başkalarının suçlarını bağışlamazsanız, Babanız da sizin suçlarınızı bağışlamayacaktır” (Mat. 6:14, 15). O halde insanlara Yehova ve İsa’nın bize davrandığı gibi davranmamız gerçekten de çok önemli! w20.04 22 p. 6

Elçi Pavlus kendisini dinleyenlerin nelerle ilgilendiğine dikkat etti ve iyi haberi sunma tarzında değişiklik yaptı. Örneğin, Listra’daki kalabalık Kutsal Yazılar hakkında hiçbir şey bilmiyordu. Dolayısıyla Pavlus onların anlayabileceği şekilde mantık yürüttü. Bereketli hasatlardan ve insanın hayattan zevk alabilmesinden bahsetti. Dinleyenlerin hemen anlayabileceği sözcükler ve örnekler kullandı. Sahanızdaki kişilerin nelerle ilgilendiğini ayırt etmeye çalışın ve iyi haberi sunma tarzınızda değişiklikler yapın. Bir kişiye yaklaşırken ya da birinin kapısını çalarken onun nelerle ilgilendiğini nasıl anlayabilirsiniz? İyi bir gözlemci olmalısınız. Belki bahçesiyle ilgileniyor, arabasını yıkıyor, kitap okuyor ya da başka bir şeyle uğraşıyor olabilir. Durum uygunsa, kişinin o sırada yaptığı şeyden bahsederek sohbete başlayabilirsiniz (Yuhn. 4:7). Bir kişinin giyimi bile onun hakkında ipucu verebilir; milliyetini, mesleğini ya da tuttuğu takımı belli edebilir. w20.04 11 p. 11-12

Kaygı sorunu yaşayan bazı kardeşlerimiz, insanlarla bir arada oldukları ortamlarda kendilerini çok stresli ve baskı altında hissediyor. Kalabalık içinde olmak onlar için çok zor olabilir, ama yine de cemaat ibadetlerine ve büyük ibadetlere katılmaya devam ediyorlar. Tanımadıkları kişilerle konuşmak hiç kolay olmasa da, tarla hizmetinde insanlarla konuşuyorlar. Siz de böyle bir durumdaysanız, emin olun yalnız değilsiniz. Birçok kişi benzer zorluklar yaşıyor. Unutmayın ki, tüm benliğinizle gösterdiğiniz çabalar Yehova’yı çok memnun ediyor. Zorluklara rağmen pes etmemeniz, Yehova’nın sizi desteklediğine ve size ihtiyacınız olan gücü verdiğine dair bir kanıttır (Filip. 4:6, 7). Fiziksel ve psikolojik sıkıntılarınıza rağmen Yehova’ya hizmet ediyorsanız, O’nu çok memnun ettiğinizden emin olabilirsiniz. Birçoğumuz sağlık sorunlarına rağmen yaşam koşusunda koşmaya devam ediyor (2. Kor. 4:16). Yehova’nın yardımıyla, hepimiz koşuyu tamamlamayı başaracağız. w20.04 31 p. 20-21

Yuvamız olan Dünya’nın tasarımında Tanrı’nın hikmeti açıkça görülür (İbr. 3:4). Yerküremiz eşsizdir. Çünkü insan yaşamının sürmesi için gereken tüm ideal koşullara sahip tek gezegendir. Evreni uçsuz bucaksız bir okyanusa benzetecek olursak, Dünyamız bu okyanustaki bir tekneye benzer. Fakat Dünyamız ile insan yapımı kalabalık bir tekne arasında büyük farklar var. Örneğin, böyle bir teknedeki insanların oksijen, su ve yiyeceklerini kendilerinin üretmek zorunda olduğunu düşünün, ayrıca hiçbir atığı tekneden atamıyorlar. Bu durumda ne kadar hayatta kalabilirlerdi? Hiç şüphesiz çok geçmeden ölürlerdi. Oysa Dünya milyarlarca canlının yaşamını sürdürmesi için gereken özelliklere sahiptir. İhtiyacımız olan tüm oksijeni, gıdayı ve suyu üretir ve bu yaşamsal kaynaklarımız asla tükenmez. Dünya’daki atıklar uzaya atılmaz, buna rağmen gezegenimiz güzel ve yaşanabilir bir yer olmaya devam eder. Bu nasıl mümkün olabiliyor? Yehova Dünyamızı atıkları geri dönüştürebilecek şekilde tasarladı. w20.05 20 p. 3-4

Şeytan Havva’ya Yehova’nın yalancı olduğunu söylüyordu. Şeytan bu şekilde İblis, yani iftiracı oldu. Havva tam anlamıyla aldandı, Şeytan’a inandı (1. Tim. 2:14). Ona Yehova’dan daha çok güvendi. Bu da, Havva’nın olabilecek en kötü kararı vermesini kolaylaştırdı. O, Yehova’ya itaatsizlik etmeyi seçti. O’nun yasakladığı meyveden yedi. Sonra meyveden Âdem’e de verdi (Başl. 3:6). Bir an için Havva’nın Şeytan’a nasıl karşılık vermesi gerektiğini düşünelim. Şöyle söylediğini hayal edelim: “Seni tanımıyorum, ama Babam Yehova’yı tanıyorum. O’nu seviyorum ve O’na güveniyorum. Sahip olduğumuz her şeyi Âdem’le bana O verdi. Sen ne cüretle Babam hakkında kötü şeyler söylüyorsun? Çekil git!” Yehova, kızından vefasını ve sevgisini yansıtan böyle sözler duysaydı kim bilir ne kadar sevinirdi! (Özd. 27:11). Fakat Havva Yehova’ya vefalı sevgi duymuyordu; Âdem’de de bu nitelik yoktu. Onlar Babalarına böyle bir sevgi duymadıkları için iftiralar karşısında O’nun ismini savunmadılar. w20.06 4 p. 10-11

Hemşirelerimiz, Yehova’ya hizmet ederken yaptıkları pek çok şey için övgüyü hak ediyor. Örneğin, teokratik amaçla kullanılan binaların inşaatına ve bakımına yardım ediyorlar, yabancı dil konuşan grupları destekliyorlar ve Beytel’lerde gönüllü olarak hizmet ediyorlar. Afet yardım çalışmalarına ve yayınlarımızın tercüme edilmesine yardım ediyorlar, ayrıca öncü ve görevli vaiz olarak hizmet ediyorlar. Ayrıca, evli kadınlar kocalarının cemaatte ve teşkilatta ağır sorumluluklar taşımasına yardımcı oluyor. Bu biraderler cemaate ‘hediyedir’ ve kardeşler için pek çok şey yapıyorlar; eşleri onlara destek olmasaydı görevlerini yerine getirmeleri çok zor olurdu (Efes. 4:8). Hikmetli ihtiyarlar şunun farkındadır ki, hemşireler çalışkan işçilerden oluşan “büyük bir ordudur” ve iyi haberi duyurmakta genelde çok başarılıdır. Ayrıca ihtiyarlar imanlı ve olgun hemşirelerin, zorluklar yaşayan daha genç hemşirelere yardım etmekte başarılı olduklarını bilir (Tit. 2:3-5). Hemşirelerimiz kesinlikle takdirimizi hak ediyor! w20.09 23-24 p. 13-14

Yehova Kendisine hizmet etmiş, fakat sonradan toplumundan uzaklaşmış kişileri unutmaz. Onların yaptığı hizmeti de unutmaz (İbr. 6:10). İşaya peygamber Yehova’nın halkıyla nasıl ilgilendiğini anlatmak için çok güzel bir örnek verdi. Şöyle dedi: “Çoban gibi sürüsünü güdecek. Kuzularını koluyla toplayıp bağrında taşıyacak” (İşa. 40:11). Koyunlarından biri sürüden uzaklaştığında Büyük Çobanımız Yehova ne hisseder? İsa Yehova’nın duygularını anlatmak için şöyle bir örnek verdi: “Ne dersiniz, bir adamın yüz koyunu olsa ve onlardan biri yolunu şaşırsa, adam doksan dokuz koyunu dağda bırakıp yolunu şaşırmış olanı aramaya çıkmaz mı? Eğer onu bulursa, emin olun, yolunu şaşırmamış doksan dokuz koyunu için sevindiğinden daha çok onun için sevinir” (Mat. 18:12, 13). w20.06 19-20 p. 8-9

Yehova’ya sunabileceğimiz her hizmeti bir ayrıcalık olarak görürüz (Mezm. 27:4; 84:10). Eğer bir birader Yehova’nın teşkilatında daha fazla şey yapmak istiyorsa bu övgüye değer. Ancak, sorumluluk alan bir birader kendisi hakkında gereğinden fazla düşünmemeli (Luka 17:7-10). Hedefi başkalarına alçakgönüllü şekilde hizmet etmek olmalı (2. Kor. 12:15). Kutsal Kitapta, kendisi hakkında gereğinden fazla düşünen kişilerin uyarıcı örnekleri bulunur. Örneğin, Diotrefis haddini bilen biri değildi; cemaatte ‘lider olma sevdasına’ kapılmıştı (3. Yuhn. 9). Gururlu davranan Uzziya Yehova’nın kendisine vermediği bir görevi yapmaya kalkıştı (2. Tar. 26:16-21). Abşalom kral olmak istediği için sinsice halkın desteğini kazanmaya çalıştı (2. Sam. 15:2-6). Bu kayıtların gösterdiği gibi, Yehova itibar peşinde koşanlardan memnun olmaz (Özd. 25:27). Gurur ve hırs er ya da geç yıkıma yol açar (Özd. 16:18). w20.07 4 p. 7-8

Bazı aileler sığınmacı olarak ya da iş bulmak için başka bir ülkeye taşınıyor. Böyle durumlarda, çocukların o ülkenin resmi dilinde eğitim alması gerekebiliyor. Belki anne babalardan da iş bulmaları için bu dili öğrenmeleri bekleniyor. Peki ya onların anadilini konuşan bir cemaat ya da grup varsa? Aile hangi cemaate katılmalı? Ülkenin resmi dilini konuşan cemaate mi, yoksa anadillerini konuşan cemaate mi? Aile reisi, ailesinin hangi cemaate katılacağına karar vermelidir. Onlar için en iyisinin ne olacağını düşünmelidir. Bu kişisel bir karardır. Dolayısıyla aile reisinin kararına saygı duymalıyız. Aile reisi nasıl bir karar verirse versin, bu kararı eleştirmeyelim ve aileyi cemaatimize sevgiyle kabul edelim (Rom. 15:7). w20.08 30 p. 17-18

Peki biz Yehova’dan nasıl güç alabiliriz? Değerimizi belirleyen etkenlerin sağlık, eğitim, maddi durum veya geldiğimiz kültür olduğunu düşünmemeliyiz; çünkü Yehova’nın bizi hizmetinde kullanması bunlara bağlı değildir. Aslında Yehova’nın toplumunda çok az kişi ‘insani açıdan bilge, güçlü ya da soyludur’ (1. Kor. 1:26). İnsanların avantaj saydığı şeylere sahip değilseniz, bu durumu Yehova’ya hizmetinizin önünde bir engel olarak görmeyin. Aksine, Yehova’nın gücünün üzerinizde işlediğine tanık olma fırsatı olarak görün. Örneğin, inancınızla ilgili sizde şüphe uyandırmaya çalışan kişiler gözünüzü korkutuyorsa, inancınızı savunmak için duayla Yehova’dan cesaret isteyin (Efes. 6:19, 20). Peki ya kronik bir sağlık sorunuyla mücadele ediyorsanız? Yehova’dan, hizmetinde mümkün olduğunca faal olabilmek için ihtiyacınız olan gücü vermesini isteyin. Yehova’dan yardım gördüğünüz her seferinde imanınız artar ve güçlenirsiniz. w20.07 16 p. 9

Tanrı’nın Krallığına yaşamımızda ilk yeri vermek istiyorsak, Tanrı’yı memnun etmek için İbrahim gibi seve seve özverilerde bulunmalıyız (Mar. 10:28-30; İbr. 11:8-10). Dertsiz bir hayatınızın olmasını beklemeyin. Yehova’ya yaşamı boyunca hizmet eden kişilerin bile sorunlarla mücadele etmesi gerekir (Yak. 1:2; 1. Pet. 5:9). Bugün geleceğe odaklanmak için her zamankinden daha çok nedene sahibiz. Dünya olayları son günlerin sonunda yaşadığımızı açıkça gösteriyor. Krallığın yönetimi altında tadacağımız birçok nimetin arasında sevdiğimiz kişilerin diriltildiğini görmek de olacak. O zaman Yehova İbrahim’i ve ailesini dirilterek onun imanını ve sabrını ödüllendirecek. Siz onları karşılamak üzere orada olacak mısınız? İbrahim gibi Tanrı’nın Krallığı için özverilerde bulunmaya istekli olursanız, sorunlara rağmen imanınızı korursanız ve Yehova’yı sabırla beklerseniz siz de orada olabilirsiniz (Mika 7:7). w20.08 5-6 p. 13-14; 7 p. 17

Ölüm korkusu güçlü bir silahtır. Şeytan’ın kontrolündeki kişiler bu korkuyu kullanarak insanların dostlarına ihanet etmesini ya da inandıkları şeylerden ödün vermesini sağlamaya çalışıyor. Fakat bu silahın bizim üzerimizde bir etkisi yoktur. Düşmanlarımız bizi öldürse bile Yehova’nın bizi dirilteceğini biliyoruz. Şundan eminiz ki, hiçbir şey bizi Yehova’dan koparamaz (Rom. 8:35-39). Yehova’nın bize dirilme ümidini vermesi O’nun hikmetinin çok büyük bir kanıtıdır. Bu sayede Yehova Şeytan’ın en güçlü silahlarından birini etkisiz hale getirir, aynı zamanda bize sarsılmaz bir cesaret verir. Yehova’nın düşmanları sizi ölümle tehdit ederse yaşamınızı Yehova’ya emanet etmeye hazır olacak mısınız? Bunu nasıl anlayabilirsiniz? Kendinize şöyle sorun: “Her gün verdiğim küçük kararlar Yehova’ya güvendiğimi gösteriyor mu?” (Luka 16:10). Başka bir soru şu olabilir: “Yaşam tarzım, Krallığa hayatımda ilk yeri verirsem Yehova’nın maddi ihtiyaçlarımla ilgileneceğine güvendiğimi gösteriyor mu?” (Mat. 6:31-33). Eğer bu sorulara evet diye cevap veriyorsanız, karşınıza nasıl bir sınav çıkarsa çıksın hazır olacaksınız (Özd. 3:5, 6). w20.08 17-18 p. 15-16

Tanrı’nın Sözünü kullanmakta ustalaşmalıyız. İbadetlerimizde Kutsal Kitabı daha iyi kullanmanın bazı yollarını öğrenebiliriz. Fakat başkalarını Kutsal Kitaptaki hakikatin çok değerli olduğuna ikna etmek istiyorsak, düzenli bir kişisel inceleme programına bağlı kalmalıyız. Tanrı’nın Sözünü önce kendi imanımızı güçlendirmek için kullanmalıyız. Bu, Kutsal Kitabı okumaktan fazlasını gerektirir. Ayetleri doğru şekilde anlayabilmek ve açıklayabilmek için okuduklarımız üzerinde derin düşünmeli ve yayınlarımızdan araştırma yapmalıyız (1. Tim. 4:13-15). Böylece iyi haberi duyururken Tanrı’nın Sözünü ustaca kullanabileceğiz. Bu, hizmette ayetleri okumaktan fazlasını gerektirir. Bizi dinleyen kişilerin okuduğumuz sözleri anlamasına ve kendileri için önemini görmesine yardım etmek istiyoruz. Düzenli bir Kutsal Kitap inceleme programına bağlı kalarak Tanrı’nın Sözünü öğretme becerimizi geliştirebiliriz (2. Tim. 3:16, 17). w20.09 28 p. 12

Yehova’nın bize destek olmak için yaptığı onca şey üzerinde düşünürsek hizmete odaklanmaya devam edebiliriz. Örneğin basılı ve dijital yayınlar, ses kayıtları, videolar ve internet televizyonumuz aracılığıyla Yehova bize bol bol ruhi gıda sağlıyor. Bir düşünün, resmi web sitemiz aracılığıyla 1.000’den fazla dilde bilgiye ulaşılabiliyor (Mat. 24:45-47). İsa’yı örnek almak da duyuru işine odaklanmamıza yardım eder. O hakikate şahitlik etmeye odaklanmıştı ve hiçbir şeyin dikkatini dağıtmasına izin vermedi (Yuhn. 18:37). Şeytan’ın sunduğu “dünyanın bütün krallıklarını ve onların ihtişamını” reddetti, halkın onu kral yapmak istemesinden etkilenmedi (Mat. 4:8, 9; Yuhn. 6:15). Zengin olma arzusuna kapılmadı ve şiddetli muhalefet onu korkutmadı (Luka 9:58; Yuhn. 8:59). Biz de imanımızı sınayan durumlarla karşılaştığımızda Pavlus’un bugünün ayetinde verdiği öğüdü hatırlarsak duyuru işine odaklanmaya devam edebiliriz. w20.09 9-10 p. 6-7

Cemaatlerimizde pek çok çalışkan hemşiremiz olduğu için çok mutluyuz. Onlar ibadetlere aktif şekilde katılıyor, iyi haberi duyuruyor, öğrenci yetiştiriyor ve iman kardeşleriyle yakından ilgileniyorlar. Ayrıca bazıları İbadet Salonlarının onarımına ve bakımına yardım ediyor. Elbette hemşirelerimiz zorluklar da yaşıyor. Bazıları yaşlı anne babasına bakıyor. Bazıları ailesinden muhalefet görüyor. Bazıları da tek başına çocuk yetiştiriyor ve onların ihtiyaçlarını karşılamak için çok çalışıyor. Hemşirelerimize neden destek olmalıyız? Çünkü bu dünya genelde kadınlara hak ettiği saygıyı göstermiyor. Ayrıca Kutsal Kitap da bizi kadınlara destek olmaya teşvik ediyor. Örneğin, Pavlus Roma’daki cemaate Fibi hemşireyi sıcak bir şekilde karşılamalarını ve ‘ihtiyaç duyduğu her konuda ona yardım etmelerini’ söyledi (Rom. 16:1, 2). Pavlus kadınları hor gören bir kültürden geliyordu. Ancak Hıristiyan olduktan sonra İsa’yı örnek aldı ve kadınlara saygıyla ve nezaketle davrandı. w20.09 20 p. 1-2

İnceleme yaptığımız kişilerin iyi haberi duyurma isteği geliştirmesine yardım etmek için onlara şöyle sorular sorabiliriz: “Kutsal Kitabın öğrettiklerini uygulamak, senin yaşamını nasıl olumlu etkiledi? Sence başkalarının da hakikati duymaya ihtiyacı var mı? Onlara yardım etmek için ne yapabilirsin?” (Özd. 3:27; Mat. 9:37, 38). İsa başkalarına onun emrettiği ‘her şeye uymayı’ öğretmemizi istedi. Bunun kapsamına en büyük iki emir de girer. Yani Tanrı’yı sevmek ve komşuyu sevmek (Mat. 22:37-39). Aslında birinin iyi haberi duyurma isteğinin ardındaki başlıca sebep sevgidir. Tabii duyuru işine katılma düşüncesi, Kutsal Kitabı inceleyen bazı kişileri korkutabilir. Fakat böyle kişiler Yehova’nın yardımıyla insan korkusunu yavaş yavaş yenebilirler. Bunu hatırlatarak onları rahatlatabiliriz (Mezm. 18:1-3; Özd. 29:25). w20.11 3 p. 6-8

Tetkik için hazırlık yaparken, kişi ve ihtiyaçları hakkında Yehova’ya dua edin. Kutsal Kitabı onun yüreğine erişecek şekilde öğretebilmek için yardım dileyin. Unutmayın ki hedefiniz onun vaftize doğru ilerlemesine yardım etmek. İnceleme yaptığınız kişi Yehova’yla iletişim kurmalıdır. Bunu nasıl yapabilir? Yehova’yı dinleyerek ve O’nunla konuşarak. Her gün Kutsal Kitabı okuyarak Tanrı’yı dinleyebilir (Yeşu 1:8; Mezm. 1:1-3). Her gün dua ederek de Yehova’yla konuşabilir. Dolayısıyla her tetkikin başında ve sonunda içtenlikle dua edin ve dualarınızda tetkik yaptığınız kişiye de yer verin. Kişi sizi dinleyerek yürekten dua etmeyi ve İsa Mesih’in adıyla Yehova Tanrı’ya hitap etmesi gerektiğini öğrenecek (Mat. 6:9; Yuhn. 15:16). Kutsal Kitabı her gün okumak (Yehova’yı dinlemek) ve dua etmek (Yehova’yla konuşmak) onu Yehova’ya daha da çok yaklaştıracak (Yak. 4:8). w20.10 8 p. 8; 9 p. 10-11

Tıpkı birinci yüzyılda olduğu gibi bugün de Yehova’nın teşkilatı cemaatin düzenini ve barışını korumak için çok çalışıyor (Elçi. 16:4, 5). Örneğin başka bir cemaatte, hatta başka bir ülkede bir Gözcü Kulesi İncelemesine katılırsanız, incelemenin nasıl yapılacağını ve hangi makalenin ele alınacağını bilirsiniz. Hemen kendinizi tanıdık bir ortamda hissedersiniz. Böyle değerli bir birliği Tanrı’nın ruhundan başka ne sağlayabilir? (Tsef. 3:9). Peki siz ne yapabilirsiniz? Kendinize şunları sorun: “Cemaatteki birliğe ve barışa katkıda bulunuyor muyum? Önderlik edenlere itaatli miyim? Özellikle de cemaatte sorumluluklarım varsa, başkaları bana güvenebiliyor mu? Dakik, yardımsever ve hizmet etmeye istekli biri miyim?” (Yak. 3:17). Eğer bazı açılardan gelişmeniz gerektiğini fark ederseniz, kutsal ruhunu vermesi için Yehova’ya dua edin. Bu ruhun kişiliğinizi şekillendirmesine ve davranışlarınızı etkilemesine izin verdikçe, kardeşleriniz sizi daha çok sevecek ve size daha çok değer verecek. w20.10 23 p. 12-13

Tanrı’nın Sözü bizim için bir ayna gibi olabilir (Yak. 1:23-25). Çoğumuz her sabah evden çıkmadan önce aynaya bakarız. Böylece, başkaları bizi görmeden kendimizde düzeltme yapmaya ihtiyacımızın olup olmadığını anlayabiliriz. Benzer şekilde, her gün Kutsal Kitabı okuduğumuzda düşünce tarzımızı ve tutumumuzu hangi yönlerden düzeltebileceğimizi görürüz. Birçok kardeşimiz her sabah evden çıkmadan önce günün ayetini okumaktan çok yarar görüyor. Okudukları şeylerin düşünce tarzlarını etkilemesine izin veriyorlar. Daha sonra, gün boyunca Tanrı’nın Sözündeki öğütleri uygulamanın fırsatını kolluyorlar. Bunun yanı sıra, Kutsal Kitabı her gün okuma ve derin düşünme alışkanlığımız olmalı. Bu basit görünebilir, fakat hayata giden sıkışık yolda kalmamıza en çok yardım eden şeylerden biridir. Tanrı’nın Sözü bir nevi röntgen cihazı gibidir, içimizdekileri görmemizi sağlar. Ama Kutsal Kitabın ya da Tanrı’nın toplumuna önderlik eden kişilerin öğütlerinden yararlanmak için alçakgönüllü olmalıyız. w20.11 18 p. 3; 20 p. 8

Birinci yüzyıldaki Hıristiyanlar sık sık zulüm gördü, ancak onlar huzurlu dönemler de yaşadı. İsa’nın öğrencileri bu fırsatları nasıl değerlendirdi? O imanlı erkek ve kadınlar iyi haberi dur durak bilmeden duyurdu. Elçiler kaydı onların ‘yaşamlarını Yehova korkusuyla sürdürdüğünü’ söyler. Onlar iyi haberi duyurmaya devam ediyor, bunun sonucunda “sayıca çoğalıyorlardı.” Şu açıktı ki, Yehova huzurlu dönemlerde gayretle yerine getirdikleri hizmeti destekliyordu (Elçi. 9:26-31). Birinci yüzyıldaki öğrenciler iyi haberi duyurmak için her fırsatı değerlendirdiler. Örneğin, Pavlus Efesos’tayken önünde büyük bir faaliyet kapısının açıldığını fark edince, bu fırsatı kullanarak orada iyi haberi duyurdu ve öğrenci yetiştirdi (1. Kor. 16:8, 9). Öğrenciler “Yehova’nın sözündeki iyi haberi” duyurmak için büyük bir gayret gösterdiler (Elçi. 15:30-35). Bunun nasıl bir sonucu oldu? Bugünün ayeti bu soruya cevap veriyor. w20.09 16 p. 6-8

Âdem günah işleyerek kendisinin ve soyunun başına bir felaket getirdi. Onun itaatsizliğinin korkunç sonuçlarını hâlâ yaşıyoruz. Ancak Tanrı Oğlunu dirilterek harika bir geleceğe sahip olmamızı mümkün kıldı. Elçi Pavlus İsa’ya atfen, “Ölülerin dirilmesi de bir adam aracılığıyladır” dedi ve şunları ekledi: “Nasıl hepsinin ölümü Âdem’le bağlantılıysa, yaşam almaları da Mesih’le bağlantılıdır” (1. Kor. 15:22). Pavlus “hepsinin ölümü Âdem’le bağlantılı” derken ne demek istedi? O, Âdem’in soyundan gelen herkesi kastediyordu; onlar Âdem’den günahı ve kusurluluğu miras aldılar ve bu nedenle ölüyorlar (Rom. 5:12). Âdem ‘yaşam alacak’ olanların arasında değildir. O, Mesih’in fidyesinden yararlanamaz; çünkü kusursuzken Tanrı’ya kasten itaatsizlik etti. Âdem’in durumu, “İnsanoğlu” tarafından “keçi” olduğuna hükmedilecek kişilerle aynıdır. Onların cezası ‘sonsuz ölümdür’ (Mat. 25:31-33, 46; İbr. 5:9). w20.12 5 p. 13-14

Teokratik bir ayrıcalık bize verilmediğinde sadık melekleri düşünelim. Kötü kral Ahab’ın zamanında, Yehova meleklerden bu kralı kandırmak için önerilerde bulunmalarını istedi. Bazı melekler bunu yaptı. Ancak Tanrı sadece bir meleğin fikrini seçti ve bunun başarılı olacağını söyledi (1. Kral. 22:19-22). Peki diğer melekler “Neden bir öneri bulmak için uğraştım ki?” diye düşünerek cesaretsizliğe kapıldı mı? Tabii ki böyle olmadı. Melekler gerçekten alçakgönüllüdür ve tek istedikleri Yehova’yı yüceltmektir (Hâk. 13:16-18; Vah. 19:10). En büyük ayrıcalığımızın Tanrı’nın ismini taşımak ve Krallığı duyurmak olduğunu unutmayın. Bizi Yehova’nın gözünde değerli yapan şey hizmet ayrıcalıkları değildir. Asıl haddini bilir ve alçakgönüllü olmak bizi Yehova ve kardeşlerimiz için değerli kılar. Öyleyse bu niteliklerinizi koruyabilmek için Yehova’ya yalvarın. Kutsal Kitapta bize bu konuda örnek olabilecek birçok kişi var, onların tutumu üzerinde düşünün. Kardeşlerinize elinizden gelen her yolla seve seve hizmet edin (1. Pet. 5:5). w20.12 26 p. 16-17

Kurtuluş miğferi Yehova’nın bize verdiği ümittir. Bu, ölsek bile Yehova’nın bizi dirilteceği ve O’nun isteğini yapan herkesi ödüllendireceği ümididir (1. Sel. 5:8; 1. Tim. 4:10; Tit. 1:1, 2). Kurtuluş ümidi bizim düşünme yeteneğimizi korur. Her zaman Tanrı’nın vaatlerine odaklanmamızı sağlar ve sorunlara doğru bir açıdan bakmamıza yardım eder. Bu miğferi, düşüncelerimizi Tanrı’nınkiyle uyumlu hale getirerek ve bu düşünce tarzını koruyarak takarız. Örneğin, güvencesiz servete değil Tanrı’ya ümit bağlarız (Mezm. 26:2; 104:34; 1. Tim. 6:17). Ruhun kılıcı Tanrı’nın sözü olan Kutsal Kitaptır. Bu kılıç yalanları ortaya çıkarma gücüne sahiptir. Böylece insanları sahte öğretilere ve zararlı alışkanlıklara kölelikten kurtarır (2. Kor. 10:4, 5; 2. Tim. 3:16, 17; İbr. 4:12). Kişisel inceleme yaparak ve Tanrı’nın teşkilatının verdiği eğitimden yararlanarak bu kılıcı iyi kullanmayı öğreniriz (2. Tim. 2:15). w21.03 27 p. 4; 28-29 p. 10-11

Elçi Pavlus, İsa hakkındaki iyi haberi duyurduğu için hapiste olduğu dönemde bile, insanları sevdiğini gösterdi. Örneğin aldığı vahyi yazıya döktü ve “yakında gerçekleşmesi kesin olan şeyleri” öğrenebilmeleri için yazdıklarını cemaatlere gönderdi (Vah. 1:1). Sonra, büyük ihtimalle Patmos’tan salıverilmesinin ardından İsa’nın yaşamını ve hizmetini anlatan İncil kaydını yazdı. Ayrıca kardeşlerine cesaret ve güç vermek için üç mektup kaleme aldı. Yuhanna’nın özverili yaşamını örnek alabilir ve insanları sevdiğinizi, seçtiğiniz yaşam tarzıyla gösterebilirsiniz. Şeytan’ın dünyası bütün zamanınızı ve enerjinizi kendiniz için kullanmanızı, çok para kazanmaya ya da ünlü olmaya çalışmanızı istiyor. Oysa dünyanın dört bir yanında özverili kardeşlerimiz, iyi haberi duyurmak ve insanların Yehova’ya yaklaşmasına yardım etmek için olabildiğince çok zaman harcıyor. w21.01 10 p. 9-10

Yonatan Davut’u kıskanabilirdi. Kral Saul’un oğlu olarak tahta geçme hakkının kendisinde olduğu konusunda ısrarcı olabilirdi (1. Sam. 20:31). Fakat Yonatan alçakgönüllüydü ve Yehova’ya vefalıydı. Bu nedenle, Yehova bir sonraki kral olarak Davut’u seçtiğinde bu kararı tüm yüreğiyle destekledi. Yonatan Davut’a da vefalıydı, bu durum Saul’u çok öfkelendirse bile o tutumunu değiştirmedi (1. Sam. 20:32-34). Yonatan Davut’a sıcak bir sevgi duyuyordu, bu nedenle onu rakip olarak görmedi. Yonatan usta bir okçu ve cesur bir savaşçıydı. O ve babası Saul “kartallardan daha çevik, aslanlardan daha güçlü” kişiler olarak tanınıyorlardı (2. Sam. 1:22, 23). Dolayısıyla Yonatan kendi kahramanlıklarıyla böbürlenebilirdi. Fakat Davut’la rekabete girmedi ya da onu kıskanmadı. Tam tersine, cesaretinden ve Yehova’ya olan güveninden ötürü ona hayranlık duydu. Aslında Yonatan Davut’u canı gibi sevmeye, o Golyat’ı öldürdükten sonra başladı. w21.01 21 p. 6; 22 p. 8-9

Tüm Hıristiyanlar kusursuz bir önder olan İsa Mesih’in yetkisi altındadır. Ancak bir kadın evlendiğinde, kusurlu bir erkeğin yetkisi altına girer. Bu kolay olmayabilir. Dolayısıyla bir hemşire bir biraderle evlenmeyi düşünüyorsa kendisine şunları sormalıdır: “Bu biraderin iyi bir aile reisi olacağını gösteren hangi işaretler var? Ruhi faaliyetler hayatında ön planda mı? Öyle değilse, evlendikten sonra onun ruhi düşünüşlü iyi bir aile reisi olacağını düşünmemin sebebi ne?” Tabii hemşire şunları da düşünmeli: “Evliliğimize yarar sağlayacak hangi niteliklere sahibim? Sabırlı ve cömert biri miyim? Yehova’yla güçlü bir ilişkim var mı?” (Vaiz 4:9, 12). Bir kadının evliliğinde ne kadar mutlu olacağı, bir ölçüde evlenmeden önce verdiği kararlara bağlıdır. Milyonlarca hemşiremiz kocalarına boyun eğmek konusunda harika birer örnek. Onlar övülmeyi hak ediyorlar! w21.02 8 p. 1-2

Son yıllarda birçok müjdeci hizmetteki payını artırmak ve daha çok müjdeciye ihtiyaç olan bir cemaatte hizmet etmek amacıyla yeni bir dil öğrenmeyi hedefliyor. Bu, onların Krallıkla ilgili faaliyetleri daha çok destekleyebilmek üzere verdikleri kişisel bir karar. Yeni bir dili akıcı şekilde konuşmaları bazen yıllar alsa da, cemaate birçok açıdan yardımcı oluyorlar. Güzel nitelikleri ve deneyimleri sayesinde cemaati güçlendiriyorlar. Bu özverili kardeşlerimiz bizim için çok değerli! Bir ihtiyarlar kurulu, bir biraderi sırf cemaatin dilini henüz akıcı şekilde konuşamıyor diye ihtiyar ya da hizmet görevlisi olarak tavsiye etmekten kaçınmamalıdır. İhtiyarlar onun cemaatin dilini ne kadar iyi konuşabildiğine bakmaz, Kutsal Yazılara göre ihtiyarların ve hizmet görevlilerinin karşılaması gereken taleplere bakarak değerlendirme yaparlar (1. Tim. 3:1-10, 12, 13; Tit. 1:5-9). w20.08 30 p. 15-16

İnsanlar ancak sağlıklı olurlarsa, zengin olurlarsa ve huzurlu bir aileye sahip olurlarsa mutlu olacaklarını düşünebilir. Fakat Yakup’un bahsettiği türden sevinci Tanrı’nın ruhu oluşturur ve bu sevinç bir kişinin içinde bulunduğu koşullara bağlı değildir (Gal. 5:22). Bir Hıristiyan Yehova’yı memnun ettiğini ve İsa’yı örnek aldığını bildiği için sevince, yani gerçek bir mutluluğa sahip olur (Luka 6:22, 23; Kol. 1:10, 11). Böyle bir sevinç, bir fenerin içindeki aleve benzetilebilir. Bu alev rüzgârdan ya da yağmurdan etkilenmez. Bizim yüreğimizdeki sevinç de başımıza ne gelirse gelsin kaybolmaz. Hastalanabiliriz ya da çok az paramız kalabilir; aile üyelerimiz ya da başkaları bizimle alay edebilir veya bize muhalefet edebilir. Fakat bunlar sevincimizi yok edemez. Bize muhalefet edenler içimizdeki sevinç ateşini söndürmeye uğraştıkça sevincimiz daha da güçlenir. İnancımız nedeniyle yaşadığımız sınavlar, Mesih’in gerçek öğrencileri olduğumuzu gösterir (Mat. 10:22; 24:9; Yuhn. 15:20). Bu nedenle Yakup bugünün ayetindeki sözleri yazabildi. w21.02 28 p. 6

Yehova’ya güvenip sakin kalmanın önemini gösteren ayetlere rastladığınızda bunları ezberlemeye çalışın. Bu ayetleri sesli okumak, yazmak ve sık sık gözden geçirmek ezberlemenize yardım edebilir. Yeşu hikmetli davranabilmek için, Kanun kitabında yazılanları düzenli şekilde ve üzerinde düşünerek okumalıydı. Okudukları, normalde onu korkutabilecek durumlarda sakin kalmasına da yardım edecekti (Yeşu 1:8, 9). Tanrı’nın Sözündeki birçok ayet, sizin de normalde kaygılanacağınız ya da korkacağınız durumlarda sakin kalmanıza yardım edebilir (Mezm. 27:1-3; Özd. 3:25, 26). İbadetlerde kürsüden sunulan bilgiler, kardeşlerimizin cevapları ve onlarla yaptığımız yapıcı sohbetler bize büyük yarar sağlar (İbr. 10:24, 25). Ayrıca cemaatteki dostlarımızla duygularımızı paylaşmak bize çok güç verir. w21.01 6 p. 15-16

Bir genç olarak alçakgönüllü olmaya ve Yehova’ya güvenmeye devam et. Vaftiz edildiğinde Yehova’ya olan güçlü imanını ve güvenini gösterdin. Yehova da büyük bir mutlulukla seni ailesine kabul etti. Şimdi yapman gereken şey O’na güvenmeye devam etmek. Hayatını değiştirecek kararlar vermen gerektiğinde Yehova’ya güvenmek sana kolay gelebilir. Peki ya başka kararlar verirken? Eğlence, iş ve hedeflerin de dahil her konudaki kararında Yehova’ya güvenmen çok önemli. Kendi anlayışına dayanma. Bunun yerine, senin durumunda geçerli olan Kutsal Kitap ilkelerini bulmak için araştırma yap ve bu ilkelere göre davran (Özd. 3:5, 6). Bunu yaparsan Yehova’yı sevindirir ve cemaatteki kardeşlerin saygısını kazanırsın. Hepimiz gibi, tabii ki sen de kusurlusun ve zaman zaman hatalar yapacaksın. Ancak bu, Yehova’nın hizmetinde elinden geleni yapmaktan seni alıkoymasın. w21.03 6 p. 14-15

Aileniz Yehova’ya hizmet etmenize karşı mı çıkıyor? Ya da faaliyetimizin ciddi ölçüde kısıtlandığı, hatta yasaklandığı bir ülkede mi yaşıyorsunuz? Öyleyse 2. Timoteos 1:12-16; 4:6-11 ve 17-22 ayetlerini okumak size güç verebilir. Elçi Pavlus bu kısımları hapisteyken yazdı. Bu kısımları okumadan önce yaşadığınız sorunu ve neler hissettiğinizi Yehova’ya anlatın. Bunu yaparken net ifadeler kullanın. Pavlus’un yaşadığı sıkıntıları anlatan bu kayıtlarda size yol gösterecek ilkeler var. Bu ilkeleri ayırt edebilmek için Yehova’dan yardım dileyin. Yehova Pavlus’u Hıristiyan olduğu için zulüm göreceği konusunda uyarmıştı (Elçi. 21:11-13). Peki ona nasıl yardım etti? Dualarını cevapladı ve ona güç verdi. Yehova Pavlus’a kazanmak için çok uğraştığı ödülü alacağını söyledi. Ayrıca Pavlus’un vefalı dostlarını ona yardım etmesi için harekete geçirdi. w21.03 17-18 p. 14-15, 19