Mayıs

Sevgi dolu Tanrımız Yehova, Oğlunu tanımamıza yardım etmek için İncil kayıtlarını kaleme aldırdı. İncil kayıtları İsa’nın yaşamını ve hizmetini anlatır. Bu kayıtlar İsa’nın neler söylediğini, neler yaptığını ve neler hissettiğini bize açıklar. İsa’nın bıraktığı örneği ‘dikkatle düşünmemize’ yardım eder. İncillerde adeta İsa’nın ardında bıraktığı ayak izlerini görürüz. Dolayısıyla bu kayıtları incelediğimizde İsa’yı gittikçe daha iyi tanırız. Böylece onun adımlarını daha iyi izleyebiliriz. Ancak İncil kayıtlarından tam olarak faydalanabilmek için onları okumaktan fazlasını yapmalıyız. Bu kayıtları dikkatle incelemeye ve okuduklarımız üzerinde derin düşünmeye zaman ayırmalıyız (Yeşu 1:8 ile karşılaştırın). İncil kayıtlarını zihninizde canlı hale getirin. Hayal gücünüzü kullanarak neler olup bittiğini görmeye, duymaya ve hissetmeye çalışın. Bunu yapabilmek için Yehova’nın teşkilatının sağladığı inceleme araçlarını kullanarak biraz araştırma yapın. w21.04 4-5 p. 11-​13

İsa yeryüzüne gelmeden yüzyıllar önce, Yehova Mesih’in 30 gümüş için ihanete uğrayacağını bildirmişti (Zek. 11:​12, 13). Mesih’e ihanet eden kişi onun dostlarından biri olacaktı (Mezm. 41:9). Ayrıca Zekeriya peygamber şunları yazdı: “Çobanı vur da sürü dağılsın” (Zek. 13:7). Ancak doğruluğu seven kişiler bu olaylardan ötürü İsa’yı reddetmeyecekti. Tersine, peygamberlik sözlerinin yerine geldiğini gördükleri için imanları güçlenecekti. Bugün aynı sorunu görüyor muyuz? Evet. Zamanımızda, tanınmış birkaç Şahit Yehova’ya hizmet etmeyi bıraktı, hakikate isyan etti ve sonra başkalarını da hakikatten uzaklaştırmaya çalıştı. Onlar medya ve internet yoluyla Yehova’nın Şahitleri hakkında olumsuz haberler, yanıltıcı bilgiler ve apaçık yalanlar yayıyorlar. Fakat doğruluğu seven kişiler bunlara kanmıyor. Tam tersine, onlar Kutsal Kitabın böyle şeylerin olacağını önceden bildirdiğinin farkındadır (Mat. 24:24; 2. Pet. 2:​18-22). w21.05 11 p. 12; 12-​13 p. 18-​19

Kutsal Yazılar açıkça tam bilginin zaman içinde artacağını belirtir (Kol. 1:​9, 10). Yehova, hakikati adım adım açıklar. Biz de hakikat ışığının daha da parlamasını sabırla beklemeliyiz. Yönetim Kurulu belirli bir hakikatle ilgili anlayışımızın değişmesi ya da netleşmesi gerektiğini fark ettiğinde, gerekli değişiklikleri yapmak için hemen harekete geçer. Hıristiyan Âleminin birçok mezhebi genellikle kendi cemaatlerini memnun etmek ya da bu dünyada daha popüler bir yer edinmek için değişiklikler yapar. Yehova’nın Şahitleri ise Tanrı’ya daha çok yaklaşmak ve O’na İsa’nın tapındığı gibi tapınmak için değişiklikler yaparlar (Yak. 4:4). Yaptığımız değişiklikleri dönemin trendlerine ya da popüler görüşlere değil, Kutsal Yazılar hakkında daha da netleşen anlayışımıza dayandırıyoruz. Çünkü biz hakikati çok seviyoruz (1. Sel. 2:​3, 4). w21.10 22 p. 12

Kendinizi yalnız hissediyorsanız ne yapabilirsiniz? Yehova’nın size nasıl destek olduğuna odaklanın (Mezm. 55:22). Bunu yapmak yalnız olmadığınızı fark etmenize yardım edecek. Ayrıca Yehova’nın yalnızlık çeken diğer kardeşlerimize nasıl destek olduğunu da düşünün (1. Pet. 5:​9, 10). Yıllardır ailesindeki tek Şahit olan Hiroshi şunları söylüyor: “Herkesin Yehova’ya hizmet etmek için elinden geleni yaptığını görmek, benim gibi hakikatte yalnız olan kardeşlerimize güç verebilir.” Bununla birlikte, ruhi alışkanlıklarınızı aksatmayın. Yehova’ya duygularınızı açık açık anlatın. Tanrı’nın Sözünü düzenli olarak okuyun ve özellikle de Yehova’nın size olan sevgisini gösteren kayıtlar üzerinde derin düşünün. Bazı kardeşlerimiz, Mezmur 27:10 ve İşaya 41:10 gibi teselli edici ayetler ezberliyor. Bazılarıysa ibadetlere hazırlanırken ya da kişisel inceleme yaparken ses kayıtlarını dinliyor. Bunu yapmanın yalnızlıkla mücadele ederken kendilerine iyi geldiğini söylüyorlar. w21.06 9-​10 p. 5-8

Sevdiğiniz birinin ölümü nedeniyle yas mı tutuyorsunuz? Eğer öyleyse, Kutsal Kitaptaki dirilme olaylarını inceleyerek bu ümide olan imanınızı güçlendirin. Ailenizden biri cemaatten çıkarıldığı için üzgün müsünüz? Yehova’nın bu terbiyesinin en iyi terbiye şekli olduğuna kendinizi ikna etmek için inceleme yapın. Şu an nasıl bir sorunla mücadele ediyor olursanız olun, bu durumu imanınızı güçlendirmek için bir fırsat olarak görün. Yehova’ya dua edin ve nasıl hissettiğinizi O’na açıkça anlatın. Kendinizi cemaatten soyutlamayın; bunun yerine kardeşlerinize yakın kalın (Özd. 18:1). Yaşadığınız sorunlar aklınıza geldiğinde gözyaşlarınızı tutamayabilirsiniz, ama yine de dayanmanıza yardım edecek faaliyetlere katılmaya devam edin (Mezm. 126:​5, 6). İbadetlere ve duyuru faaliyetine katılmayı ve Kutsal Kitabı her gün okumayı sürdürün. Ayrıca Yehova’nın gelecekle ilgili harika vaatlerine odaklanın. Yehova’nın size nasıl yardım ettiğini gördükçe O’na olan imanınız daha da güçlenecek. w21.11 23 p. 11; 24 p. 17

İsa’nın öğrencileri hangi açıdan “küçükler” gibidir? Şunu düşünün: Dünya nasıl kişilere önem verir? Zengin, ünlü ve nüfuzlu kişilere. Onların tersine İsa’nın öğrencileri bu dünyanın sıradan, önemsiz ve küçük gördüğü kişilerdir (1. Kor. 1:​26-29). Fakat Yehova onları böyle görmez. İsa neden özellikle “bu küçükler” hakkında konuşma ihtiyacı hissetti? Çünkü öğrencileri ona şöyle sormuştu: “Acaba göklerin krallığında en büyük kimdir?” (Mat. 18:1). O dönemdeki Yahudiler konum ve mevkiye çok önem veriyorlardı. Bir Kutsal Kitap bilgini şöyle söylüyor: “İnsanlar itibar, şeref, ün ve beğeni uğruna yaşar ve gerekirse bu uğurda ölürlerdi.” İsa, Yahudiler için başkalarından üstün olmanın çok önemli olduğunu biliyordu. Bu nedenle Yahudi kültürüne kök salmış bu tutumu yüreklerinden söküp atabilmek için öğrencilerinin çok çaba harcaması gerektiğinin farkındaydı. w21.06 20 p. 2; 21 p. 6, 8-9

Pavlus öğüt vermek konusunda ihtiyarlar için harika bir örnektir. Örneğin, Selanik cemaatinin öğüde ihtiyacı olduğunda, o öğüt vermekten çekinmedi. Ama önce onları övdü. Onların imanlarından kaynaklanan işlerinin, sevgiden dolayı verdikleri emeğin ve tahammüllerinin farkında olduğunu dile getirdi. Ayrıca koşullarının da farkındaydı; onlar birçok zorlukla mücadele ediyor ve zulme sadakatle dayanıyorlardı (1. Sel. 1:3; 2. Sel. 1:4). Hatta Pavlus onların diğer Hıristiyanlara örnek olduklarını söyledi (1. Sel. 1:​8, 9). Selanik cemaatindeki kardeşler Pavlus’un bu içten, övgü dolu sözlerini duyduklarında çok mutlu olmuş olmalı. Onlar mutlaka Pavlus’un kendilerini çok sevdiğini hissettiler. Tüm bunlar Pavlus’un, Selanik’tekilere yazdığı iki mektupta verdiği öğütlerin kabul edilmesini kolaylaştırdı (1. Sel. 4:​1, 3-5, 11; 2. Sel. 3:​11, 12). w22.02 15 p. 6

Şeytan sahte din adamlarını kullanarak Yehova’nın zalim olduğunu ve insanların çektiği acılardan O’nun sorumlu olduğunu söylüyor. Hatta bazıları çocuklar öldüğünde Tanrı’nın onları yanına aldığını iddia ediyor. Bu büyük bir iftiradır! Oysa biz Yehova’nın sevgi dolu bir baba olduğunu çok iyi biliyoruz. Dolayısıyla ciddi bir hastalığa yakalandığımızda ya da sevdiğimiz birini kaybettiğimizde Tanrımızı asla suçlamayız. Tersine Yehova’nın bir gün hastalıkları ortadan kaldıracağını ve ölüleri dirilteceğini biliyoruz. Mümkün olan her fırsatta insanlara Yehova’nın sevgi dolu bir Tanrı olduğunu anlatıyoruz. Böylece Yehova, ‘Kendisine meydan okuyana cevap veriyor’ (Özd. 27:11). Yehova şefkatli bir Tanrıdır. Zulüm, hastalık ve kendi kusurlu yapımızdan dolayı acı çektiğimizi görmek O’nu çok üzer (Mezm. 22:​23, 24). Yehova çektiğimiz acıları çok iyi anlıyor. O bunları sona erdirmek istiyor ve öyle de yapacak (Çıkış 3:​7, 8; İşaya 63:9 ile karşılaştırın). w21.07 9-​10 p. 9-​10

Yakında itaatli insanlara sahip olunabilecek en büyük onur verilecek: Sonsuza dek Yehova’yı sevme ve O’na ibadet etme ayrıcalığı. Âdem ve Havva’nın Yehova’nın ailesinden ayrılmasıyla oluşan tüm kötü koşulları İsa ortadan kaldıracak. Yehova, milyonlarca kişiyi diriltecek ve onlara cennet yeryüzünde kusursuz bir sağlıkla sonsuza dek yaşama fırsatı verecek (Luka 23:​42, 43). Yehova’nın ailesinin yeryüzündeki kısmı adım adım kusursuzluğa doğru ilerleyecek. O zaman, Davut’un yazdığı gibi “ihtişam ve görkem” kazanacaklar. ‘Büyük kalabalığın’ bir kısmıysanız sizi harika bir gelecek bekliyor (Vah. 7:9). Tanrı sizi çok seviyor ve ailesinin bir parçası olmanızı istiyor. Öyleyse O’nu memnun etmek için elinizden geleni yapın. Ümidiniz her gün zihninizde ve yüreğinizde olsun. Sevgi dolu Babamıza tapınma ayrıcalığınıza değer verin. O’nu sonsuza dek yüceltme ümidinizle sevinin. w21.08 7 p. 18-​19

Yeremya peygamber, kayıtsızlığa ve muhalefete rağmen 40 yıldan uzun süre Tanrı’nın mesajını duyurdu. Kendisine muhalefet edenler tarafından ‘kınanıyor, alaya alınıyordu.’ Bu nedenle cesareti öyle kırıldı ki görevini bırakmayı düşündü (Yer. 20:​8, 9). Fakat yine de vazgeçmedi! Peki olumsuz düşüncelerinin üstesinden gelmesine ve hizmetinden sevinç duymasına ne yardım etti? İki önemli gerçeğe odaklandı. Birincisi, Yeremya’nın insanlara duyurduğu Tanrı’nın mesajı “umut” içeriyordu ve “iyi bir gelecek” vaat ediyordu (Yer. 29:11). İkincisi, Yeremya’yı Kendisi için konuşması ve mesajını duyurması için Yehova seçmişti (Yer. 15:16). Biz de bu kasvetli dünyada bir ümit mesajı duyuruyoruz ve Şahitleri olarak Yehova’nın ismini taşıyoruz. Dikkatimizi bu gerçeklere odaklarsak insanların tepkisi ne olursa olsun sevincimizi koruruz. Dolayısıyla, inceleme yaptığınız kişinin ilerlemesi beklediğimizden daha uzun sürüyorsa cesaretsizliğe kapılmayalım ve vazgeçmeyelim. Öğrenci yetiştirmek sabır ister (Yak. 5:​7, 8). w21.10 27 p. 12-​13

Ne kadar uzun zamandır hakikatte olursak olalım, imanımızı güçlendirmeye devam etmeliyiz. Çünkü dikkat etmezsek imanımız zayıflar. Unutmayın, iman görülmeyen gerçeklere dair kanıtlara dayanır. İnsanlar gözle görmedikleri şeyleri kolaylıkla unutabilir. Bu nedenle Elçi Pavlus iman eksikliğinden “bizi kolayca saran günah” olarak bahsetti. Öyleyse bu tuzağa düşmekten nasıl kaçınabiliriz? (2. Sel. 1:3). İlk olarak, kutsal ruhu almak için Yehova’ya yalvarın ve bunu sık sık yapın. Çünkü iman, ruhun meyvesini oluşturan niteliklerden biridir (Gal. 5:​22, 23). Yaratıcımıza olan imanımızı O’nun kutsal ruhunun yardımı olmadan güçlendiremeyiz ve koruyamayız. Yehova’dan kutsal ruhunu istemeye devam edersek, O bize bunu mutlaka verecektir (Luka 11:13). Hatta “imanımızı artır” diye dua edebiliriz (Luka 17:5). Ayrıca, Tanrı’nın Sözünü şahsen, düzenli olarak incelemeye devam etmeliyiz (Mezm. 1:​2, 3). w21.08 18-​19 p. 16-​18

Yaşlı kardeşlerimizin yapabileceği çok şey var. Belki eskisi kadar güçlü değiller ama yılların getirdiği tecrübeye sahipler. Yehova onları çeşitli şekillerde kullanmaya devam edebilir. Kutsal Kitapta, ilerlemiş yaşına rağmen Yehova’ya aktif şekilde hizmet eden birçok kişi kayıtlıdır. Mesela, Musa Yehova’nın peygamberi ve İsrail ulusunun temsilcisi olarak hizmet etmeye başladığında yaklaşık 80 yaşındaydı. Daniel ise muhtemelen hâlâ 90 yaşının üzerindeyken peygamber olarak hizmet ediyordu. Yuhanna da Tanrı ilhamıyla Vahiy kitabını yazdığında büyük ihtimalle 90’lı yaşlarındaydı. Kutsal Kitapta “doğru ve dindar” biri olan Şimeon’dan çok az bahsedilir. Fakat Yehova onun kim olduğunu biliyordu ve ona hem İsa’yı bebekken görme hem de İsa ve annesi hakkında peygamberlik etme ayrıcalığı verdi (Luka 2:​22, 25-35). w21.09 3-4 p. 5-7

Anne babalar çocuklarını birbiriyle kıyaslamamalı ya da onlardan yapabileceklerinden fazlasını istememeliler. Olumsuz karşılaştırmalar ve makul olmayan beklentiler çocuklarda değersizlik duygularına yol açabilir (Efes. 6:4). Sachiko isimli bir hemşiremiz şunları söylüyor: “Annem tüm sınavlardan 100 almamı bekliyordu ama bu imkânsızdı. Okul hayatım yıllar önce bitti; fakat hâlâ elimden geleni yapsam bile bazen Yehova’yı memnun edemediğimi düşünüyorum.” Kral Davut büyük şeyler ya da kendisini aşan şeylerin peşinde koşmadı. O alçakgönüllü ve haddini bilir olduğu için iç huzuruna sahipti ve hırsa kapılmadı (Mezm. 131:2). Anne babalar Davut’un sözlerinden ne öğrenebilir? Alçakgönüllü ve haddini bilir olarak hem kendileri hem de çocuklarıyla ilgili beklentileri konusunda makul olmalılar. Ayrıca çocuklarının güçlü ve zayıf yönlerinin farkında olmalı ve onların kendilerine uygun hedefler belirlemesine yardım etmeliler. Böylece çocuklar kendilerini değerli hisseder. w21.07 21-​22 p. 5-6

Yehova her birimize özgür irade vermiştir. Yani hepimiz O’na itaat edip etmemeyi seçebiliriz. Anne babası kendisine iyi örnek olmamış pek çok genç Yehova’ya hizmet etmeyi seçiyor ve O’na sadık kalıyor. Bazı gençlerse anne babaları kendilerini hakikatte yetiştirmek için ellerinden geleni yapmış olsa da, büyüdüklerinde hakikate sırt çeviriyor. Sonuç olarak, herkes Yehova’ya hizmet edip etmemeyi kendi seçer (Yeşu 24:15). Bu yüzden, çocuğunuz hakikati bıraktıysa bunun sizin suçunuz olduğunu düşünmeyin. Bazen de bir anne ya da baba hakikati, hatta ailesini terk edebilir (Mezm. 27:10). Onu rol model olarak gören çocukları üzerinde bu durumun sarsıcı bir etkisi olabilir. Gençler, anneniz ya da babanız cemaatten çıkarıldıysa Yehova’nın acınızı anladığına emin olun. O sizi çok seviyor ve sadakatinizi koruduğunuz için sizi çok takdir ediyor. Ayrıca şunu unutmayın: Anne babanızın kararlarından siz sorumlu değilsiniz. w21.09 27 p. 5-7

Cemaatten çıkarılan birini tüm sürünün hastalanmasına yol açabilecek hasta bir koyun gibi düşünebiliriz. Bu kişi, ruhen hastadır (Yak. 5:14). Ruhi hastalık, tıpkı bazı fiziksel hastalıklar gibi oldukça bulaşıcı olabilir. Bu nedenle bazı durumlarda ruhen hasta kişinin cemaatten uzaklaştırılması gerekir. Yehova, kişiyi bu şekilde terbiye ederek sürüsündeki sadık kullarına olan sevgisini gösterir. Ayrıca cemaatten çıkarılmak suç işleyen kişinin yüreğini etkileyerek hatasını fark etmesini ve tövbe etmesini sağlayabilir. Cemaatten çıkarılan bir kişi ibadetlere katılarak ruhen beslenebilir ve güçlenebilir. Ayrıca okumak ve inceleme yapmak için yayınlara erişebilir ve JW Broadcasting^® programlarını izleyebilir. İhtiyarlar bu kişinin, yaşamında olumlu değişiklikler yaptığını gördükçe Yehova’yla ilişkisini onarabilmesi için zaman zaman ona öğütler verebilirler. Böylece kişi cemaate geri alınabilir. w21.10 10 p. 9, 11

Bugün, birinci yüzyıldaki Hıristiyan cemaatinin tapınma alanında izlediği yolu takip ediyoruz. Mesela teşkilatlanma yapımız o dönemdeki Hıristiyan cemaatine benziyor. Tıpkı birinci yüzyılda olduğu gibi bizde de çevre gözetmenleri, ihtiyarlar ve hizmet görevlileri var (Filip. 1:1; Tit. 1:5). Cinsellik ve evlilik, kanın kutsallığına saygı göstermek ve cemaati günah işleyip tövbe etmeyen kişilerden korumakla ilgili görüşlerimiz birinci yüzyıldaki Hıristiyanlarınki gibidir (Elçi. 15:​28, 29; 1. Kor. 5:​11-13; 6:​9, 10; İbr. 13:4). Kutsal Kitap Tanrı’nın onayladığı tek bir inanç olduğunu açıkça gösterir (Efes. 4:​4-6). Yehova ve amaçları hakkındaki hakikati bilmek ve Yehova’nın toplumunun bir parçası olmak gerçekten de büyük bir onur! Öyleyse, hakikate olan inancımızı güçlendirmeye devam edelim ve hakikate sıkıca yapışalım. w21.10 23 p. 15-​17

Kral Yehoşafat büyük bir sorunla karşılaştı: Ammonoğulları, Moaboğulları ve Seir dağlık bölgesinde yaşayanlardan oluşan büyük bir ordu Yehoşafat’a, ailesine ve halkına meydan okudu (2. Tar. 20:​1, 2). Peki bu durum karşısında Yehoşafat ne yaptı? O kendisine yardım etmesi ve güç vermesi için Yehova’ya sığındı. Yehoşafat’ın alçakgönüllülükle yaptığı dua 2. Tarihler 20:​5-12’de kayıtlıdır. Onun bu ayetlerdeki sözleri, sevgi dolu Babası Yehova’ya ne kadar güvendiğini açıkça gösterir. Yehova, bir Levioğlu olan Yahaziel aracılığıyla Yehoşafat’a bugünün ayetindeki sözlerle cevap verdi. Yehoşafat, Yehova’ya tüm yüreğiyle güvenerek O’nun söylediği gibi yaptı. O ve halk düşman ordusuyla savaşmak üzere yola çıktıklarında, Yehoşafat ordunun ön sıralarına eğitimli askerleri değil, silahsız ilahicileri yerleştirdi. Yehova Yehoşafat’ı yüzüstü bırakmadı ve düşman ordusunu yenilgiye uğrattı (2. Tar. 20:​18-23). w21.11 15-​16 p. 6-7

Sınavlar yaşadığımızda Yehova sadakatimizi koruyabilmemiz için ihtiyacımız olan gücü ve desteği sağlar; bundan kesinlikle emin olabiliriz (2. Kor. 4:​7-9). Yehova’nın bize vefalı sevgi göstermeye devam edeceğine güvenebiliriz. Çünkü Kutsal Kitap şöyle der: “Yehova’nın gözü Kendisinden korkanların üzerindedir, vefalı sevgisine ümit bağlayanların üzerinde” (Mezm. 33:​18-22). Yehova’ya hizmet etmeye başlamadan önce de Tanrı’nın tüm insanlara olan sevgisini tadıyorduk. Fakat O’na ibadet eden kişiler olarak vefalı sevgisinden de yararlanıyoruz. Yehova bu sevgisinden dolayı bizi adeta kollarıyla sararak korur. O daima bizim yanımızda olacak ve bize verdiği tüm vaatleri mutlaka yerine getirecek. Evet, Yehova sonsuza dek O’nunla dost olmamızı istiyor (Mezm. 46:​1, 2, 7). Bu yüzden nasıl bir sınav yaşarsak yaşayalım, sadakatimizi koruyabilmemiz için ihtiyacımız olan gücü bize verecek. w21.11 7 p. 17-​18

Muhtemelen siz de, bir iş ya da okul arkadaşına, bir yakınına ya da ailesinden birine yıllarca kin besleyen birini tanıyorsunuzdur. Örneğin, Yusuf’un on abisi ona kin beslemişti ve kötülük yapmıştı (Başl. 37:​2-8, 25-28). Oysa Yusuf yıllar sonra yetki sahibi olduğunda ve kardeşlerinden intikam almak için eline fırsat geçtiğinde böyle yapmadı. Bunun yerine onlara merhametle davrandı. Çünkü abilerine kin beslememişti. Aslında henüz Kanun verilmemişti; ancak Yusuf, Levioğulları 19:18’deki emre uygun davrandı (Başl. 50:​19-21). O, öç almak ya da kin beslemek yerine, abilerini bağışladı. Yehova’yı memnun etmek istiyorsak onun bu tutumunu örnek almalıyız. İsa da, bize karşı günah işleyenleri bağışlamamız gerektiğini vurgulamıştı (Mat. 6:​9, 12). Ayrıca Pavlus birinci yüzyıldaki Hıristiyanlara “Sevgili kardeşler, siz öç almayın” diye yazmıştı (Rom. 12:19). w21.12 11 p. 13-​14

MS 33 yılının 14 Nisan gecesiydi. İsa Getsemani bahçesinde Yehova’ya içini dökerek dua ediyordu (Luka 22:​39-44). O “güçlü feryatlarla ve gözyaşlarıyla” Yehova’ya yakardı (İbr. 5:7). Peki İsa’nın, ölümünden önceki son gecesinde Yehova’dan istediği şey neydi? Vefalı kalmak ve O’nun isteğini yapmak için kendisine güç vermesini istedi. Yehova, Oğlunun yakarışını duydu ve onu güçlendirmek için bir meleğini gönderdi. İsa sadık kalmasının ve Babasının ismini temize çıkarmanın ne kadar önemli olduğunu biliyordu. Yehova Oğlunun içten duasını cevapladı. Çünkü İsa’nın başlıca kaygısı Babasına vefalı kalmak ve O’nun ismini temize çıkarmaktı. Eğer bizim de başlıca kaygımız buysa, Yehova yardım yakarışlarımızı mutlaka cevaplayacak (Mezm. 145:18). w22.01 18 p. 15-​17

Birçokları siyasi açıdan tarafsız tavrımız nedeniyle bizi eleştiriyor. Seçimlerde oy vermemizi bekliyorlar. Ancak, bizi yönetmesi için bir insanı seçersek Yehova’yı reddetmiş oluruz (1. Sam. 8:​4-7). Ayrıca bazıları bizim okullar ve hastaneler inşa etmemiz ve başka hayır işlerinde bulunmamız gerektiğini düşünüyor. Dünyanın şu anki sorunlarını çözmek için değil, duyuru işi için çaba harcadığımızdan mesajımızı reddediyorlar. Bunun bize engel olmaması için ne yapabiliriz? (Mat. 7:​21-​23). Odaklanmamız gereken başlıca şey İsa’nın bize yapmamızı emrettiği iştir. Dünyanın siyasi ve sosyal meseleleriyle hiçbir zaman dikkatimiz dağılmamalı. İnsanları seviyoruz ve sorunlarını önemsiyoruz. Fakat biliyoruz ki, onlar için yapabileceğimiz en iyi şey Tanrı’nın Krallığı hakkında bilgi almalarına ve Yehova’yla dost olmalarına yardım etmektir. w21.05 7 p. 19-​20

Bugün birçok ülkenin yöneticileri Tanrı’ya hizmet ettiklerini iddia etse de, yetkilerinden vazgeçmek istemiyorlar. Tıpkı İsa’nın günlerinde olduğu gibi, bugün de yöneticiler İsa’nın takipçilerine saldırarak Yehova’nın tayin ettiği kişiye karşı çıkıyorlar (Elçi. 4:​25-28). Peki Yehova bu duruma nasıl karşılık veriyor? Mezmur 2:​10-12’de şöyle okuyoruz: “Şimdi ey krallar, gelin de gerçekleri anlayın; ey yeryüzünün hâkimleri, bundan bir ders çıkarın, Yehova’ya korkuyla kulluk edin, O’nun önünde titreyin ve sevinin. Oğlu öpün [ona saygı gösterin] ki Tanrı hiddetlenmesin, siz de tuttuğunuz yolda yok olup gitmeyin; çünkü O’nun öfkesi ansızın parlar. Ne mutludur O’na sığınanlar!” Yehova iyilikle davranarak onlara bir fırsat veriyor. Tutumlarını değiştirebilir ve Yehova’nın Krallığını kabul edebilirler. Ancak zaman tükeniyor (İşa. 61:2). İnsanların gerçekleri anlaması ve doğru seçimi yapması hiç bu kadar acil olmamıştı. w21.09 15-​16 p. 8-9

Pavlus sahip olduğumuz maddi şeylerle yetinmemiz gerektiğini söylüyordu (Filip. 4:12). Çünkü sahip olduğumuz şeyler arasında en değerlisi Yehova’yla olan ilişkimizdir (Hab. 3:​17, 18). 40 yıl boyunca çölde dolaştıktan sonra Musa’nın İsrailoğullarına ne dediğini düşünün: “Tanrın Yehova elini attığın her işte sana bereket verdi. . . . . Bu kırk yıl boyunca Tanrın Yehova seninleydi. Hiçbir şeyin eksikliğini duymadın” (Tekr. 2:7). Çölde oldukları 40 yıl boyunca Yehova yemeleri için onlara man sağlamıştı. Mısır’dan çıkarken üzerlerinde olan kıyafetler hâlâ eskimemişti (Tekr. 8:​3, 4). Bundan şu sonucu çıkarıyoruz: Yehova, bize verdiği en küçük şeylerle bile mutlu olmamızı ve O’na şükretmemizi istiyor. Eğer elimizdekilerle yetinirsek Yehova’nın yüreğini sevindiririz. w22.01 5 p. 10-​11

Kocalar ailenizle ilgilenmek sizin sorumluluğunuz olduğundan, onları korumak ve onlara bakmak için çok çalışıyorsunuz. Karşılaştığınız zorlukları kendi başınıza çözebileceğinizi düşünebilirsiniz. Ancak kendi gücünüze güvenme eğilimine karşı koyun. Bunun yerine, Yehova’ya şahsen ve eşinizle birlikte içtenlikle dua edin ve O’ndan yardım isteyin. Kutsal Kitabı ve Tanrı’nın teşkilatının sağladığı yayınları inceleyerek Yehova’nın rehberliğini arayın ve bulduğunuz öğütleri uygulayın. Başkaları sizin Kutsal Kitaba dayanarak verdiğiniz kararları anlamayabilir. Onlar paranın ve paranın satın alabileceği şeylerin aileniz için en iyi korunma olduğunu iddia edebilirler. Ancak Kral Yehoşafat’ın yaşadıklarını unutmayın (2. Tar. 20:​1-30). O, Yehova’ya güvendi ve bu güvenini davranışlarıyla kanıtladı. Yehova bu vefalı adamı terk etmedi; sizi de terk etmeyecek (Mezm. 37:28; İbr. 13:5). w21.11 15 p. 6; 16 p. 8

Tanrı’yı yansıtacak şekilde yaratıldığımız için adaletsizlikten hiç hoşlanmayız (Başl. 1:26). Fakat kusurluyuz; bu nedenle tüm gerçekleri bildiğimizi sansak bile yanlış bir sonuca varabiliriz. Mesela, Yehova’nın Ninevelilere merhamet göstermesi Yunus’un hiç hoşuna gitmemişti (Yun. 3:10–4:1). Fakat sonuçta onlar tövbe etmiş ve 120 binden fazla kişinin hayatı kurtulmuştu. Açıkça görüyoruz ki, insanlar hakkında yanlış bir karara varan Yehova değil, Yunus’tu. Yehova bize kararlarının nedenlerini açıklamak zorunda değil. Tabii O, vereceği ya da verdiği kararlar hakkında bazı kullarının duygularını dile getirmesine izin vermişti (Başl. 18:25; Yun. 4:​2, 3). Hatta bazen Kendisi de kararlarının nedenlerini açıkladı (Yun. 4:​10, 11). Ancak Yehova’nın kusurlu insanların onayına ihtiyacı yoktur (İşa. 40:​13, 14; 55:9). w22.02 3-4 p. 5-6

Başkalarını ‘kendimizden üstün tuttuğumuzda’ en küçük gibi davranmış oluruz (Filip. 2:3). Bu tutumu ne kadar çok geliştirirsek başkalarını kırma ihtimalimiz de o kadar azalır. Tüm kardeşlerimizin bizden üstün olduğu noktalar vardır. Eğer kardeşlerimizin güzel niteliklerine odaklanırsak bu noktaları görmek bizim için zor olmaz. Elçi Pavlus’un Korintoslulara verdiği şu öğüt üzerinde düşünün: “Kim seni diğerinden farklı kılıyor? Gerçekten de, almadan sahip olduğun bir şey var mı? Aldınsa, neden almamış gibi övünüyorsun?” (1. Kor. 4:7). Dikkati üzerimize çekme ya da kendimizi başkalarından üstün görme eğilimine karşı dikkatli olmalıyız. Bir birader etkileyici konuşmalar yapabiliyorsa veya bir hemşire kolaylıkla Kutsal Kitap tetkikleri başlatabiliyorsa dikkati kendine değil, her zaman Yehova’ya çekmelidir. w21.06 21-22 p. 9-​10

Birçok Şahit insanları evde bulmakta giderek zorlanıyor. Bazı kardeşlerimiz yüksek güvenlikli apartmanların ya da sitelerin çok olduğu bir bölgede yaşıyor. Böyle apartmanlarda ya da sitelerde bazen güvenlik görevlileri bulunuyor ve onlar evlerden birine davetli olmayan kişileri içeri almıyor. Bazı kardeşlerimizse çok az kişiyi evde buluyor ya da oldukça az kişinin yaşadığı yerlerde hizmet ediyor. Bu kardeşlerimiz bazen tek bir kişiyi bulmak için çok uzun mesafeler kat ediyor ama o kişi evde olmayabiliyor. Bu tür zorluklarla karşılaşıyorsak pes etmemeliyiz. İnsanlara farklı zamanlarda ulaşmaya çalışın. İyi haberi insanların evde bulunma olasılığının daha fazla olduğu zamanlarda duyurursak daha çok kişiye ulaşırız. Sonuçta herkesin evde olduğu bir saat mutlaka vardır. Birçok kardeşimiz öğleden sonraları ya da akşamları iyi haberi duyurmayı yararlı buluyor; çünkü daha çok kişiye ulaşıyorlar. Ayrıca ev sahipleri o saatlerde daha rahat ve konuşmaya daha istekli olabiliyor. w21.05 15 p. 5, 7

Bugün aynı sorunu görüyor muyuz? Evet. Yehova’nın Şahitleri ­doğum günü ya da yılbaşı kutlamaları gibi Kutsal Yazılara aykırı geleneklere uymadıkları için birçok kişi onlara öfkeleniyor. Bazılarıysa Yehova’nın Şahitlerine milliyetçi duyguları körükleyen kutlamalara katılmadıkları için veya Tanrı’nın Sözüne aykırı cenaze âdetlerine uymadıkları için sinirleniyor. Bu kişiler Tanrı’ya doğru şekilde ibadet ettiklerine samimiyetle inanıyor olabilir. Fakat Kutsal Kitabın net öğretileri yerine dünyanın geleneklerini tercih ederlerse O’nu memnun edemezler (Mar. 7:​8, 9). Bunun bize engel olmaması için ne yapabiliriz? Yehova’nın kanunlarına ve ilkelerine güçlü bir sevgimiz olmalı (Mezm. 119:​97, 113, 163-​165). Yehova’yı sevdiğimizde O’nu memnun etmeyen her tür geleneği reddederiz. Hiçbir şeyin Yehova’ya olan sevgimizin önüne geçmesine izin vermeyiz. w21.05 6 p. 15-​16

Pavlus’un bu öğüdünü nasıl uygulayabiliriz? Kutsal Kitabı düzenli şekilde inceleyerek, devamlı dua ederek ve Yehova’nın bize verdiği işle meşgul olarak imanımızı güçlü tutmalıyız (2. Tim. 4:​4). İmanımız varsa Yehova’nın Şahitleriyle ilgili olumsuz haberler duyduğumuzda paniğe kapılmayacağız (İşa. 28:16). Yehova’ya, Sözüne ve iman kardeşlerimize olan sevgimiz hakikati bırakmış kişilere kanmamıza engel olacak. Birinci yüzyılda birçok kişi tökezleyip İsa’yı reddetti. Ancak birçok kişi de ona iman etti. Onların arasında Sanhedrin’in en az bir üyesi ve çok sayıda kâhin vardı (Mat. 27:​57-60; Mar. 15:43; Elçi. 6:7). Benzer şekilde, bugün de milyonlarca kişi İsa’yı takip etmeye karar veriyor. Neden? Çünkü onlar Kutsal Yazılardaki hakikatleri biliyorlar ve bu hakikatleri seviyorlar. Tanrı’nın Sözü şöyle der: “Kanununu sevenlerin barışı bol olur, onları hiçbir şey tökezletmez” (Mezm. 119:165). w21.05 13 p. 20-​21

Pavlus hiçbir şeyi kendi gücüyle başarmadığının, her şeyi Yehova’dan aldığı güçle yaptığının farkındaydı. Yehova kutsal ruhuyla Pavlus’a güç verdi; böylece o zulme, hapislere ve başka zorluklara rağmen hizmetini eksiksiz şekilde yerine getirebildi. Pavlus’un genç hizmet arkadaşı Timoteos’un da, hizmetini yerine getirebilmek için Tanrı’nın gücüne ihtiyacı vardı. Timoteos, Pavlus’un uzun vaizlik turlarında ona eşlik etti. Pavlus ayrıca ondan cemaatleri güçlendirmesi için başka yolculuklar yapmasını da istedi (1. Kor. 4:17). Timoteos kendini yetersiz hissetmiş olabilir. Pavlus belki de bu nedenle ona “Genç olduğun için kimse seni küçümsemesin” demişti (1. Tim. 4:12). Üstelik o dönemde Timoteos’un da bedeninde bir diken vardı; o ‘sık sık rahatsızlanıyordu’ (1. Tim. 5:23). Ancak iyi ­haberi duyurmak ve kardeşlerine hizmet etmek için ihtiyacı olan gücü Yehova’nın, kutsal ruhu aracılığıyla vereceğini biliyordu (2. Tim. 1:7). w21.05 21 p. 6-7

Öğüt veren kişiler, Yakup 1:19’daki ilkeden çok yarar görebilir. Orada şöyle diyor: “Herkes dinlemeye hevesli olsun, fakat konuşmakta ve gazaplanmakta acele etmesin.” Öğüt veren kişi tüm gerçekleri bildiğini zannedebilir, ama gerçekte hiç de öyle olmayabilir. Özdeyişler 18:13 şöyle diyor: “Dinlemeden cevap vermek akılsızlık ve utançtır.” Dolayısıyla bir ihtiyar öğüt vermeden önce kişinin neler yaşadığını bizzat ondan öğrenmeli. Bunun için de konuşmadan önce dinlemesi gerekir. Kişiye şu gibi sorular sorabilir: “Nasıl gidiyor? Her şey yolunda mı? Sana nasıl yardım edebilirim?” İhtiyarlar tüm gerçekleri öğrenmek için zaman ayırırlarsa kişiye daha iyi yardım edip onu güçlendirebilirler. Etkili öğüt vermek birkaç ayet okumaktan veya birkaç öneride bulunmaktan fazlasını içerir. Kardeşlerimiz onlarla ilgilendiğimizi, yardım etmek istediğimizi ve onları anladığımızı hissetmeliler. w22.02 17 p. 14-​15