Mart

Elçi Petrus Hıristiyanları sahip oldukları yetenekleri kardeşlerini güçlendirmek için kullanmaya teşvik etti. Şunları yazdı: “Herkes, aldığı armağan ölçüsünde, Tanrı’nın . . . . lütfunun iyi kâhyaları olarak elindekini birbirine hizmet etmekte kullansın” (1. Pet. 4:10). Yehova’ya hizmet ederken tüm yeteneklerimizi kullanıp elimizden gelenin en iyisini yapmalıyız. Bunu yaparken başkalarının kıskanacağını ya da cesaretinin kırılacağını düşünerek geri durmamalıyız. Fakat kendimizle övünmemeye de dikkat etmeliyiz (1. Kor. 4:6). Sahip olduğumuz yeteneklerin Yehova’dan bir armağan olduğunu unutmamalıyız. Bu armağanları kendimizi ön plana çıkarmak için değil, cemaati güçlendirmek için kullanmalıyız (Filip. 2:3). Enerjimizi ve yeteneklerimizi Yehova’ya hizmet etmek için kullandığımızda mutlu oluruz. Bu mutluluğumuzun sebebi başkalarından daha iyi olmamız değil, yeteneklerimizle Yehova’yı yüceltiyor olmamızdır. w22.04 11-12 p. 7-9

İsa Kutsal Yazıları çok seviyordu. Mezmur 40:8’de bulunan sözler onun Tanrı’nın Sözüyle ilgili hislerine işaret ediyordu: “Senin isteğini yapmaktan zevk alırım ey Tanrım, kanunun yüreğimin içindedir.” Bu nedenle İsa, Yehova’ya mutlu bir şekilde ve yılmadan hizmet etmeye devam etti. Biz de Tanrı’nın Sözünün yüreğimize işlemesine izin verirsek mutlu olacağız ve Yehova’ya olan hizmetimizi sürdürebileceğiz (Mezm. 1:1-3). Öyleyse Kutsal Kitabı daha etkili şekilde okumak için İsa’nın sözlerine kulak verelim ve onu örnek alalım. Dua ederek, yavaş bir tempoda okuyarak, sorular sorarak ve kısa notlar alarak okuduklarımızı daha iyi anlayabiliriz. Yayınlarımızın yardımıyla okuduğumuz kısmı analiz ederek ayırt etme yeteneğimizi kullanabiliriz. Ayrıca doğru bir tutumla okuyarak Tanrı’nın Sözünün bizi şekillendirmesine izin verebiliriz. Tüm bunları yaparsak Kutsal Kitap okumamızdan daha çok yarar göreceğiz ve Yehova’ya daha da yaklaşacağız (Mezm. 119:17; Yak. 4:8). w23.02 13 p. 15-16

Belirli bir hedef seçin ve hedefinize ulaşmak için harekete geçin. Peki hangi adımları atabilirsiniz? Diyelim, öğretme becerinizi geliştirmek istiyorsunuz. Bunun için Okumak ve Öğretmek Konusunda Kendinizi Geliştirin başlıklı kitapçığı dikkatle inceleyebilirsiniz. Hafta içi ibadetinde size bir görev verildiğinde, tecrübeli bir kardeşten hazırlığınızı dinlemesini ve size önerilerde bulunmasını isteyebilirsiniz. Sadece becerikli biri olarak değil, çalışkan ve güvenilir biri olarak da iyi bir isim yapın (2. Kor. 8:22). Peki ya, bir beceriyi geliştirmek yapınız gereği sizin için kolay değilse? Pes etmeyin. Timoteos çok iyi bir konuşmacı ya da etkili bir öğretmen oldu mu? Kutsal Kitap bu konuda bir şey söylemiyor. Fakat Pavlus’un öğüdünü uyguladığı için şüphesiz sorumluluklarını daha iyi yerine getirdi (2. Tim. 3:10, 11). w22.04 24-25 p. 8-11

Yedi başlı canavar kimdir? Bu canavarın leopara benzediğini görüyoruz. Ancak ayakları ayı ayağı gibi, ağzı aslan ağzı gibi ve on tane boynuzu var. Tüm bu özellikler Daniel kitabının 7. bölümündeki dört canavarda da görülüyor. Ancak Vahiy kitabında, tüm bunlar tek bir canavarda toplanmış durumdadır. Dolayısıyla, bu canavar tek bir hükümeti ya da dünya gücünü temsil ediyor olamaz. Ayrıca Vahiy kitabı onun “her kabile, her halk, her dil ve her millet üzerinde” hüküm sürdüğünü anlatır (Vah. 13:7). Öyleyse bu canavar, insanlık tarihi boyunca hüküm süren tüm siyasi güçleri temsil ediyor olmalı (Vaiz 8:9). Bunun yanı sıra Kutsal Kitapta on sayısı tamlığı belirtmek için kullanılır. w22.05 9 p. 6

Bu harika nimetlerden kimler yararlanacak? İlk olarak, Armagedon’dan sağ geçen büyük kalabalık ve onların yeni dünyada doğabilecek çocukları. Ancak Vahiy kitabının 20. bölümü ölülerin de diriltileceğini söyler (Vah. 20:11-13). “Doğru olanlar”, yani Yehova’ya sadık şekilde ölenler diriltilecek. Ayrıca ‘doğru olmayanlar’, yani Yehova hakkında yeterince bilgi alma fırsatı olmamış kişiler de diriltilecek (Elçi. 24:15; Yuhn. 5:28, 29). Peki bu, ölmüş olan herkesin 1.000 yıllık yönetimde diriltileceği anlamına mı geliyor? Hayır. Ölmeden önce Yehova’ya hizmet etme fırsatını bile bile reddetmiş olanlar diriltilmeyecek. Onların Yehova’ya hizmet etme fırsatları oldu, ancak cennet yeryüzünde yaşamaya layık olmadıklarını gösterdiler (Mat. 25:46; 2. Sel. 1:9; Vah. 17:8; 20:15). w22.05 18 p. 16-17

İsa, “sadık ve sağgörülü hizmetkâr” aracılığıyla takipçilerini teşkilatlandırıyor. Bu sayede Yehova’ya O’nun istediği şekilde tapınabiliyoruz (Mat. 24:45). Bu teşkilat hakkında siz ne düşünüyorsunuz? Belki İsa’ya günün ayetindeki sözleri söyleyen Petrus gibi hissediyorsunuz. Bir düşünün, Yehova’nın teşkilatında olmasaydık kim bilir nerede olurduk. İsa bu teşkilat aracılığıyla Yehova’ya sadık kalmamıza yardım edecek her şeyi sağlıyor. Ayrıca hizmetimizi etkili bir şekilde yerine getirebilmemiz için bizi eğitiyor. Dahası “yeni kişiliği” giymemize yardım ediyor; böylece Yehova’yı memnun edebiliyoruz (Efes. 4:24). İsa kriz zamanlarında bize tam ihtiyacımız olan rehberliği sağlar. COVID-19 pandemisinde bunu açık bir şekilde gördük. Dünyadaki birçok insan ne yapacağını bilemez haldeyken, İsa güvende kalabilmemiz için teşkilatımız aracılığıyla bize net talimatlarda bulundu. w22.07 12 p. 13-14

Yehova eski İsrail’deki anne babalara, çocuklarıyla her fırsatta ruhi konular hakkında sohbet etmelerini emretmişti (Tekr. 6:6, 7). Anne babaların, çocukların yüreğine Yehova sevgisi aşılamak için gün içinde birçok fırsatı vardı. Örneğin, babalar oğullarıyla birlikte tarlada tohum eker ya da hasadı toplardı. Böylece birlikte çok vakit geçirirlerdi. Kız çocukları da anneleriyle birlikte dikiş diker ve ev işlerini yaparlardı. Anne babalar çocuklarıyla birlikte çalışırken Yehova’nın ne kadar iyi bir Tanrı olduğu ve O’nun ailelerine nasıl yardım ettiği üzerinde konuşabilirlerdi. Artık birçok ülkede anne babalar çocuklarıyla birlikte gün içinde fazla vakit geçiremiyor. Çünkü kendileri işe, çocukları da okula gidiyor. Dolayısıyla anne babalar çocuklarıyla sohbet edebilmek için fırsat kollamalıdır (Efes. 5:15, 16). w22.05 28 p. 10-11

Bir Hıristiyan ciddi bir günah işleyip Tanrı’nın kanununu çiğnerse Yehova’ya dua etmeli ve cemaatin ihtiyarlarıyla konuşmalıdır (Mezm. 32:5; Yak. 5:14). Bildiğimiz gibi, fidyeye dayanarak günahları tam olarak bağışlama yetkisi Yehova’ya aittir. Peki ihtiyarların rolü nedir? Yehova onlara günah işleyen kişinin cemaatte kalıp kalmayacağına karar verme sorumluluğu vermiştir. Onlar bu kararı Kutsal Yazılara dayanarak verirler (1. Kor. 5:12). Birçok etkeni göz önünde bulundururlar. Örneğin şu soruların cevaplarını bulmaya çalışırlar: Kişi günah işlemek için önceden plan yaptı mı? Günahını başkalarından gizlemeye çalıştı mı? Uzun süre boyunca bu günahı işlemeye devam etti mi? Daha da önemlisi, içtenlikle tövbe ettiğini gösteren kanıtlar var mı? Ve Yehova’nın kişiyi bağışladığını gösteren belirtiler var mı? (Elçi. 3:19). w22.06 9 p. 4

İsa takipçilerini doğruluk yolunda yürümeye teşvik etmişti (Mat. 5:6). Böyle biri, Tanrı’nın gözünde doğru, iyi ve temiz olan şeyleri yapmak için büyük bir gayret gösterir. Eminiz siz de doğruluğu ve hakikati seviyor, yalandan ve kötülükten nefret ediyorsunuz (Mezm. 119:128, 163). Çünkü yalan ve kötülük, bu dünyanın yöneticisi olan Şeytan’ın kişiliğinin bir kısmıdır (Yuhn. 8:44; 12:31). Şeytan’ın amacı, Yehova’nın kutsal ismine leke sürmektir ve o, Aden bahçesindeki olaylardan beri Tanrımız hakkında yalanlar yaymaya devam ediyor. Yehova’yı bencil ve insanlardan iyi şeyler saklayan bir Tanrı olarak göstermeye çalışıyor (Başl. 3:1, 4, 5). Geçmişten bugüne onun Tanrı hakkındaki yalanları insanların zihnini ve yüreğini zehirlemeye devam ediyor. Şeytan hakikati sevmeyen insanları kolayca kötü ve yanlış bir yola yöneltebiliyor (Rom. 1:25-31). w23.03 2 p. 3

Kötü bir alışkanlığınızdan kurtulmaya çok uğraşsanız da bazen buna yenik düşebilirsiniz. Ya da vaftiz hedefinize erişmek konusunda sabırsızlanabilir veya bunu asla yapamayacağınızı düşünüp hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz. Bu tür zorluklarla mücadele etmenize ne yardım eder? Yehova’ya olan sevginiz. Yehova’ya duyduğunuz sevgi sahip olduğunuz en değerli niteliktir (Özd. 3:3-6). Böyle güçlü bir sevgi, zorluklarla mücadele etmenize yardım eder. Şunu düşünün: Kutsal Kitap sık sık Yehova’nın kullarına duyduğu vefalı sevgiden söz eder. Yehova vefalı sevgisi nedeniyle bizi asla terk etmez ya da bizi sevmeyi bırakmaz. Biz de Tanrı’nın benzeri olarak yaratıldık (Başl. 1:26). Bu nedenle böyle güçlü bir sevgi duyabiliriz. Peki nasıl? Yehova’ya minnettarlık duyun (1. Sel. 5:18). Her gün şu soru üzerinde düşünün: “Yehova bugün bana sevgisini nasıl gösterdi?” Ardından duanızda sizin için yaptığı belirgin şeyler için O’na şükredin. Yehova’nın sizin için yaptığı şeyleri O’nun size olan sevgisinin bir ifadesi olarak görün. w23.03 12 p. 17-19

İsa, 12 elçisinin hepsine nazik ve sevgi dolu şekilde davrandı. Ne öğreniyoruz? Sadece başkalarının yaptığı hatalar değil, bizim bu hatalara verdiğimiz karşılık da çok önemlidir. Öyleyse bir kardeşimiz bizi üzecek bir şey yaptığında şu sorular üzerinde düşünmek bize yardım edebilir: “Onun yaptığı bu şey beni neden bu kadar rahatsız etti? Acaba bu benim bir zayıflığımı mı gösteriyor? Bu kişinin yaşadığı bir zorluk olabilir mi? Kızmakta haklı olduğumu düşünsem bile hatayı görmezden gelerek sevgi gösterebilir miyim?” Evet, birbirimize sevgi gösterdiğimizde İsa’nın gerçek takipçileri olduğumuzu kanıtlarız. İsa’dan başka ne öğreniyoruz? Bizi kıran bir kardeşimizin neden böyle davranmış olabileceğini de anlamaya çalışmalıyız (Özd. 20:5). Tabii İsa yürekleri okuyabiliyordu. Biz bunu yapamayız. Fakat kardeşlerimiz bizi rahatsız edecek bir şey söylediğinde ya da yaptığında onlara sabırla davranabiliriz (Efes. 4:2; 1. Pet. 3:8). Eğer onları daha yakından tanırsak bunu yapmamız kolaylaşır. w23.03 30 p. 14-16

Acil bir durumla ya da yaşamımızı tehdit eden bir hastalıkla karşılaşabiliriz. Şeytan böyle durumlardan faydalanmaya çalışabilir. Örneğin, doktorlar ya da hakikatte olmayan aile fertlerimiz kan almamız yönünde bize baskı yapabilir. Ancak bunu yaparsak Tanrı’nın kanununu çiğnemiş oluruz. Ya da bazı kişiler Kutsal Yazılardaki ilkelere aykırı bir tedavi yöntemini kabul etmemiz için bizi ikna etmeye çalışabilirler. Ölmeyi istemesek de yaşamımız son bulabilir, ama Yehova’nın bize olan sevgisi asla son bulmaz (Rom. 8:37-39). Yehova’nın dostları ölse de, aslında O’nun hafızasında hâlâ yaşıyorlar (Luka 20:37). Gökteki Babamız onları hayata döndürmeyi özlemle bekliyor (Eyüp 14:15). O, ‘sonsuz yaşama sahip olalım diye’ büyük bir bedel ödedi (Yuhn. 3:16). Evet, Yehova’nın bizi çok sevdiğini ve bizimle yakından ilgilendiğini biliyoruz. Dolayısıyla, hastalandığımızda ya da ölümle tehdit edildiğimizde Yehova’ya sırt çevirmek yerine yardım için O’na koşarız. O da bize ihtiyacımız olan teselliyi, hikmeti ve gücü verir (Mezm. 41:3). w22.06 18 p. 16-17

Kutsal Kitap şöyle der: “Hikmet Yehova korkusuyla başlar, En Kutsal Olan hakkındaki bilgi de anlayış kazandırır” (Özd. 9:10). Önemli bir karar verirken ‘En Kutsal Olan hakkındaki bilgimizi’, yani Yehova’nın o konuda ne düşündüğünü hesaba katmalıyız. Bunun için Kutsal Kitaba ve yayınlarımıza başvurabiliriz. Bunu yaparsak gerçek hikmete sahip olduğumuzu göstermiş oluruz (Özd. 2:5-7). Gerçek hikmeti bize sadece Yehova verebilir (Rom. 16:27). Peki neden? Bunun üç nedenine bakalım. Birincisi, Yehova Yaratıcımız olduğundan yarattığı şeyler hakkında sonsuz bir bilgiye ve anlayışa sahiptir (Mezm. 104:24). İkincisi, Yehova’nın her davranışı hikmet yansıtır (Rom. 11:33). Üçüncüsü, O’nun hikmetli öğütleri bunları uygulayanlara her zaman yarar sağlar (Özd. 2:10-12). Hikmet kazanmak için bu temel gerçekleri kabul etmeliyiz. Ayrıca bunların kararlarımızı ve davranışlarımızı yönlendirmesine izin vermeliyiz. w22.10 19 p. 3-4

Şeytan, Vahiy kitabının 12. bölümünde bildirilen savaşı kaybetti. Bunun sonucunda o ve cinleri yeryüzüne atıldı. Bu olay nedeniyle büyük bir öfkeye kapılan Şeytan, insanlara olan saldırılarını yoğunlaştırdı. Bu nedenle Kutsal Kitapta yeryüzünde yaşayanlar için “vay halinize!” denir (Vah. 12:9-12). Önceden bildirilen bu sözlerden ne öğreniyoruz? Bugün insanlar gittikçe daha bencil ve acımasız oluyor. Onların tutumlarındaki bu göze çarpar değişiklik ve dünya olayları Mesih’in gökte kral olduğunu fark etmemize yardım ediyor. Bu nedenle insanların tutumlarına öfkelenmektense, Kutsal Kitapta bildirilen sözlerin gerçekleştiğine odaklanalım. Açıkça görüyoruz ki, Krallık hüküm sürüyor! (Mezm. 37:1). Ayrıca Armagedon yaklaştıkça dünyanın daha da kötüye gideceğine şahit olacağız (Mar. 13:8; 2. Tim. 3:13). Evet, sevgi dolu Tanrımız dünyada yaşanan sorunların nedenlerini anlamamıza yardım ediyor. Bunun için O’na çok minnettarız. w22.07 3-4 p. 7-8

Kardeşlerimiz hastalık, doğal afetler, iç savaş, muhalefet ya da başka birçok zorluk yaşıyorlar. Bu zorluklara dayanabilmeleri için Yehova’dan onlara yardım etmesini isteyebiliriz. Belki böyle zorluklar yaşayan kardeşleri şahsen tanıyoruz. Dualarımızda onların da isimlerini anabiliriz. Ayrıca bir felaket yaşandığında yardıma koşan özverili kardeşlerimiz için de dua edebiliriz. Evet, kardeşlerimiz için Yehova’ya dua ettiğimizde onları ne kadar çok sevdiğimizi göstermiş oluruz. Önderlik eden biraderlerimiz için de dua edebiliriz. Onlar bunun için minnettarlar ve bu dualarımızın çok yararını görüyorlar. Elçi Pavlus da başkalarının dualarına ihtiyacı olduğunu biliyordu. Şöyle yazdı: “Benim için de dua edin ki, iyi haberin kutsal sırrını bildirmek üzere ağzımı açtığımda bana gereği gibi ve cesaretle konuşma gücü verilsin” (Efes. 6:19). Bugün de teşkilata ve cemaatlere önderlik eden biraderlerimiz canla başla çalışıyor. Onları desteklemesi için Yehova’ya dua ederek bu kardeşlerimize olan sevgimizi gösterebiliriz. w22.07 23-24 p. 14-16

Miğfer askerlerin başını korurdu. Benzer şekilde ümidimiz de verdiğimiz ruhi savaşta zihnimizi korur. Çünkü Şeytan bizi sanki bir bombardımana tutuyor. Yanlış fikirlerin ve ayartıcı düşüncelerin zihnimizi ele geçirmesini istiyor. Dolayısıyla bir miğferin askerin başını koruması gibi ümidimiz bizim de zihnimizi korur ve Yehova’ya sadık kalmamıza yardım eder. Ümidimiz eğer zayıflarsa yanlış düşüncelerin zihnimizi ele geçirmesine izin veririz. Bunun sonucunda da sonsuz yaşam ümidimizi unutabiliriz. Eski Korintos şehrinde yaşayan Hıristiyanların durumuna bakalım. Onlar Tanrı’nın çok önemli bir vaadine, yani dirilme ümidine olan imanlarını yitirmişlerdi (1. Kor. 15:12). Pavlus bunun ne kadar ciddi bir tehlike olduğunun farkındaydı. Çünkü dirilmeye inanmayan kişilerin sadece anı yaşadıklarını biliyordu (1. Kor. 15:32). Bugün de birçok insan Yehova’nın vaatlerine güvenmediği için kendi zevklerinin peşinden koşuyor. Ancak bizler Yehova’nın vaatlerine büyük bir güven duyuyoruz. w22.10 25-26 p. 8-9

Yehova Kendisine dua etmemizi ister. O, bizim neler yaşadığımızı çok iyi biliyor ve dualarımızı dinlemeye her zaman hazırdır. Hatta kullarının dualarını dinlemek Yehova’yı mutlu eder (Özd. 15:8). Peki kendimizi yalnız hissettiğimizde neler hakkında dua edebiliriz? İçinizi Yehova’ya dökün; yüreğinizde ne var ne yok O’na anlatın (Mezm. 62:8). Yalnızlık duygularıyla başa çıkmanıza yardım etmesini isteyin. Cesaret vermesi için O’na dua edin. Ayrıca inançlarınızı düşünceli şekilde açıklayabilmek için de O’ndan yardım dileyebilirsiniz (Luka 21:14, 15). Peki ya olumsuz duygularla mücadele ediyorsanız ne yapabilirsiniz? Olgun bir kardeşle konuşabilmek için Yehova’ya dua edin ve bu kardeşinizin sizi anlayabilmesi için Yehova’dan yardım isteyin. O’nun dualarınızı nasıl cevapladığını görmeye çalışın ve cemaatteki dostlarınızın yardımını kabul edin. Bunu yaptığınızda yalnızlık duygularınız hafifleyecek. w22.08 10 p. 6

Selanik’teki cemaat kurulduktan kısa süre sonra kardeşler ciddi bir muhalefetle karşılaştılar. Kötü niyetli kişiler oradaki bazı kardeşleri “şehir yöneticilerinin önüne sürüklediler” (Elçi. 17:6). Hakikate yeni gelen kardeşler gördükleri bu muhalefet karşısında epey sarsılmış olmalıydı. Bunun sonucunda Yehova’ya hizmet etme gayretleri de azalabilirdi. Ancak Elçi Pavlus böyle bir şeyin olmasını istemiyordu. O, bu kardeşleri güçlendirmek için bir şeyler yaptı. Onlara şöyle yazdı: “Kardeşimiz Timoteos’u yanınıza gönderdik ki, sizi imanınız konusunda kararlı kılıp yüreklendirelim. Böylece de hiç kimse çekilen sıkıntılar yüzünden sarsılmasın” (1. Sel. 3:2, 3). Timoteos Pavlus’un Listra’daki kardeşleri nasıl güçlendirdiğine tanık olmuştu. Timoteos o zamanlar Yehova’nın kardeşleri hiç bırakmadığını görmüştü ve Selanik’teki kardeşlere bu olayları anlatarak Yehova’nın onların da yanında olacağını söyleyebilirdi (Elçi. 14:8, 19-22; İbr. 12:2). w22.08 21 p. 4

1870’te Charles Taze Russell’ın önderliğindeki bir grup, Kutsal Yazıları etraflıca araştırmaya başladı. Onlar İsa’nın ölümünün gerçekte ne anlama geldiğini ve onun ölümünü nasıl anacaklarını anlamak istiyorlardı. Onların çalışmalarından bugün çok yarar görüyoruz. Nasıl? İsa’nın ölümünün ne anlama geldiğini anladık ve fidyenin tüm insanlara nasıl yarar sağladığını öğrendik (1. Yuhn. 2:1, 2). Ayrıca Kutsal Kitaptan Tanrı’nın onayladığı kişilerin sahip olduğu iki tür ümit olduğunu gördük: Az sayıda kişi gökte ölümsüz bir yaşama sahip olacak ve birçok kişi yeryüzünde sonsuza dek yaşayacak. Yehova’nın bizi ne kadar çok sevdiğini ve İsa’nın fidyesinden şahsen ne kadar yarar gördüğümüzü düşündükçe Yehova’ya daha çok yaklaşıyoruz (1. Pet. 3:18). Dolayısıyla biz de geçmişteki sadık kardeşlerimiz gibi, İsa’nın ölümünün anıldığı toplantıyı onun istediği gibi düzenliyoruz ve başkalarını da bu toplantıya davet ediyoruz. w23.01 21 p. 6-7

İsa insanlara Tanrı’nın Krallığının getireceği nimetleri anlattı. Ayrıca ölümü, yani fidye sayesinde hem kendisiyle hem de Yehova’yla yakın dost olmamızın yolunu açtı. İsa’ya iman eden kişilerin yeryüzünde sonsuza dek yaşama ve ölen sevdiklerini tekrar görme ümidi de var (Yuhn. 5:28, 29; Rom. 6:23). Tüm bunlar için ne kadar minnettar olsak azdır. Biz bu iyilikleri hak edecek hiçbir şey yapmadık. Ayrıca Tanrı’ya ve İsa’ya bizim için yaptıklarının karşılığını asla ödeyemeyiz (Rom. 5:8, 20, 21). Fakat onlara ne kadar minnettar olduğumuzu davranışlarımızla gösterebiliriz. Peki nasıl? Bunun için zamanımızı, enerjimizi ve maddi imkânlarımızı Yehova’nın işinde kullanabiliriz. Mesela, ibadet etmek için kullandığımız yerlerin inşası ve bakımı için çalışmaya gönüllü olabiliriz. w23.01 26 p. 3; 27 p. 5

Mesih ve 144.000 kişi tüm dünya çapında milyarlarca kişi üzerinde hüküm sürecek. Tıpkı İsa gibi, 144.000 kişi de kral ve kâhin olarak hizmet edecek (Vah. 5:10). Musa Kanunu yürürlükteyken kâhinler halkın sağlıklı olmasına ve Yehova’ya yakın kalmasına yardım ederdi. Kanun ‘gelecek iyi şeylerin gölgesidir’; bu nedenle İsa’yla birlikte hüküm sürecek kişilerin de Tanrı’nın halkının sağlıklı olmasına ve Yehova’ya yakın kalmasına yardım edeceği sonucuna varabiliriz (İbr. 10:1). Bu kral ve kâhinlerin yeryüzündeki kişilerle nasıl iletişim kuracağını bekleyip göreceğiz. Cennette ihtiyacımız olan rehberliği alacağımızdan emin olabiliriz (Vah. 21:3, 4). w22.12 11 p. 11-13

Başkalarını Anma Toplantısına çağırmamızın bir nedeni şudur: İlk kez katılanların Yehova ve İsa’nın bizim için yaptıklarını öğrenmesini istiyoruz (Yuhn. 3:16). Anma Toplantısının onları daha çok şey öğrenmeye teşvik edeceğini ümit ediyoruz ve bu sayede bir gün Yehova’ya hizmet etmelerini umuyoruz. Bir zamanlar Yehova’ya hizmet etmiş kişileri de bu toplantıya davet ediyoruz. Bu şekilde Yehova’nın onları hâlâ çok sevdiğini hissediyorlar. Birçoğu davetimize olumlu karşılık veriyor ve onları aramızda görmek bizi çok sevindiriyor. Anma Toplantısına katıldıklarında, geçmişte Yehova’ya hizmet ederken ne kadar mutlu olduklarını hatırlayabilirler (Mezm. 103:1-4). İnsanlar davetimize olumlu karşılık verse de vermese de, onları Anma Toplantısına davet etmek için elimizden geleni yapıyoruz. Çünkü Yehova için önemli olanın rakamlar değil, bireyler olduğunu biliyoruz (Luka 15:7; 1. Tim. 2:3, 4). w23.01 20 p. 1; 22-23 p. 9-11

İsa ölümünden önceki gece Babasından özel bir dilekte bulundu. Takipçilerini ‘kötü olandan ötürü gözetmesini’ istedi (Yuhn. 17:15, 20). Yehova toplumunu her zaman gözetir; yani onlarla ilgilenir ve onları korur. Ancak İsa, Şeytan’ın yoğun bir şekilde takipçilerine saldıracağını biliyordu. Bu nedenle, onların Yehova’nın yardımına ihtiyacı olacaktı. Şeytan’ın kontrolündeki bu dünya üzerimizde ciddi bir baskı yaratıyor. Bu nedenle, bazen cesaretimizi kıran ve Yehova’ya vefamızı sınayan zorluklarla karşılaşıyoruz. Ancak korkuya kapılmamıza gerek yok. Çünkü Yehova gözlerini bizden ayırmaz, yani neler yaşadığımızı görür ve bunlarla başa çıkabilmemiz için gereken yardımı sağlamaya hazırdır. Evet, Yehova Kendisinden korkanları kurtarmak için onları hep gözler (Mezm. 33:18-20). w22.08 8 p. 1-2

İsa’nın bizim için yaptıklarına takdirimizi göstermek istiyoruz. Bu nedenle, her yıl Anma Toplantısı döneminde onun ölümünün anlamı üzerinde düşünüyor ve bu konuda dua ediyoruz. Ayrıca bu dönemde olabildiğince çok kişiyi bu özel buluşmaya davet ediyoruz. Ve hiçbir şeyin bu toplantıya katılmamıza engel olmasını istemiyoruz. Anma Toplantısında insanlığın neden bir fidyeye ihtiyacı olduğunu ve İsa’nın ölümünün birçoklarının günahını nasıl örtebileceğini öğreniyoruz. Bu toplantıda kullanılan ekmek ve şarabın neleri temsil ettiğini ve bunlardan kimlerin alması gerektiğini de öğreniyoruz (Luka 22:19, 20). Ayrıca yeryüzünde sonsuza dek yaşayacak kişilerin tadacağı nimetler üzerinde düşünüyoruz (İşa. 35:5, 6; 65:17, 21-23). Tüm bu hakikatler bizim için çok değerli ve bunları asla olağan görmüyoruz. w23.01 20 p. 2, 4

Yehova günahlarımızın silinmesi için İsa’nın ölmesine izin verdi. Bu sayede bize sonsuza dek yaşama fırsatı sağladı (Mat. 20:28). Pavlus şunları yazdı: “Ölüm bir adam aracılığıyla olduğu gibi, ölülerin dirilmesi de bir adam aracılığıyladır. Nasıl hepsinin ölümü Âdem’le bağlantılıysa, yaşam almaları da Mesih’le bağlantılıdır” (1. Kor. 15:21, 22). İsa takipçilerine Tanrı’nın Krallığının gelmesi ve Tanrı’nın yeryüzüyle ilgili amacının gerçekleşmesi için dua etmelerini söyledi (Mat. 6:9, 10). Tanrı’nın insanlarla ilgili amacına onların sonsuza dek yeryüzünde yaşaması da dahildir. O, bunun için İsa’yı gökteki Krallığın kralı olarak tayin etti. Ayrıca Tanrı insanlarla ilgili amacını gerçekleştirmek için yeryüzünden 144.000 kişi seçiyor. Onlar bu Krallıkta İsa’yla birlikte çalışacaklar (Vah. 5:9, 10). w22.12 5 p. 11-12

Sevdiğimiz birini kaybettiğimizde onu çok özleriz. Başta, büyük bir acı hissederiz; özellikle de bu kişi ölmeden önce çok acı çektiyse. Fakat zamanla bu kişinin bizi yüreklendirmek ya da neşelendirmek için söylediği ya da yaptığı bir şeyi hatırladığımızda acımız hafifleyebilir ve yüzümüz biraz olsun gülebilir. Anma Toplantısı döneminde İsa’nın ölümünün bizim için ne anlama geldiği üzerinde düşünürüz (1. Kor. 11:24, 25). İsa’nın çektiği acıları ve ölümünü anlatan kayıtları okumak bizi üzse de, onun yeryüzündeyken söylediği ve yaptığı şeyleri düşünmek bizi mutlu eder. Ayrıca şimdi bizim için neler yaptığını ve gelecekte neler yapacağını düşünmek de bizi güçlendirir. w23.01 26 p. 1-2

İsa öldüğünde öğrencileri çok üzgündü. Çünkü sadece sevdikleri bir dostlarını değil, sanki ümitlerini de kaybetmişlerdi (Luka 24:17-21). Ancak İsa, diriltildikten sonra öğrencilerine göründüğünde onlara kendisiyle ilgili yazılanların nasıl yerine geldiğini açıkladı. Ayrıca onlara çok önemli bir görev de verdi (Luka 24:26, 27, 45-48). İsa göğe çıkarken öğrencileri artık üzgün değil, sevinçliydi. Çünkü Efendilerinin hayatta olduğunu ve kendilerine yardım etmeye hazır olduğunu biliyorlardı. Bu sevinç onları Yehova’ya yılmadan hizmet etmeye yöneltti (Luka 24:52, 53; Elçi. 5:42). İsa’nın öğrencilerini örnek almak için Tanrı’nın Krallığını hayatımızda ön plana koymalıyız. Elbette Yehova’ya hizmetimizi sürdürebilmemiz için dayanma gücüne ihtiyacımız var. Fakat böyle yaparsak Yehova, bizi bol bol ödüllendireceğine söz veriyor (Özd. 10:22). w23.01 30-31 p. 15-16

Biz kesinlikle Âdem’le Havva’nın düştüğü hataya düşmek istemiyoruz. Bundan kaçınmak için de Yehova hakkında daha fazla bilgi edinmeli, O’nun niteliklerine karşı sevgimizi derinleştirmeli ve düşünce tarzını anlamaya çalışmalıyız. Böyle yaparsak Yehova’ya olan sevgimiz gittikçe güçlenir. İbrahim’i düşünelim. O, Yehova’yı gerçekten çok seviyordu. Ancak bazen O’nun kararlarını anlamakta zorlandı. Yine de asla Yehova’ya itaatsizlik etmedi. Bunun yerine, O’nu daha yakından tanımaya çalıştı. Örneğin İbrahim, Yehova’nın Sodom ve Gomorra’yı yok etme kararını ilk duyduğunda endişelendi. “Tüm dünyanın hâkimi” olan Yehova’nın kötülerle birlikte doğruları da yok etmesinden korktu. Bunun üzerine, O’na saygılı bir tutumla bazı sorular sordu ve Yehova da sabırla İbrahim’e cevap verdi. Bunun sonucunda İbrahim, Yehova’nın tüm insanların yüreklerini bildiğini ve asla suçlularla birlikte masumları da yok etmeyeceğini anladı (Başl. 18:20-32). w22.08 28 p. 9-10

MÖ 455’te Yeruşalim’in surları onarıldıktan sonra, Vali Nehemya şehirle ilgilenmesi için bazı güvenilir adamlar seçti. Bu kişilerden biri de Kalenin yöneticisi Hananya’ydı. Kutsal Kitap onun hakkında şöyle der: “O çok güvenilir biriydi; ondaki Tanrı korkusu birçoklarından daha fazlaydı” (Neh. 7:2). Hananya Yehova’yı sevdiği ve O’nu üzmekten korktuğu için kendisine verilen her görevi ciddiyetle yerine getirdi. Bu nitelikler Tanrı’ya hizmet ederken bizim de güvenilir biri olmamıza yardım edebilir. Ayrıca Pavlus’un güvenilir bir dostu olan Tihikos’u düşünelim. Pavlus onun kendisini yarı yolda bırakmayacağını biliyordu ve ondan sadık biri olarak söz etmişti (Efes. 6:21, 22). O, Efesos ve Kolose cemaatindeki kardeşlere mektuplar götürmesi için Tihikos’u görevlendirdi. Ayrıca onun oradaki kardeşleri güçlendirip teselli edeceğine de güveniyordu. Tihikos bize Yehova’ya yakın kalmamıza yardım eden sadık ve güvenilir biraderlerimizi hatırlatıyor (Kol. 4:7-9). w22.09 9-10 p. 5-6

Yusuf en az 13 yıl boyunca çok ciddi sınavlar yaşadı. O, Yehova’nın kendisini sevmediğini ve en ihtiyaç duyduğu anda onu terk ettiğini düşünebilirdi. Fakat o böyle düşünmedi ve kızgınlık beslemedi. Bunun yerine sakin kalarak aklı başında davrandı. Eline kardeşlerinden öç alma fırsatı geçtiğinde bunu yapmadı. Onlara sevgi gösterdi ve onları bağışladı (Başl. 45:4, 5). Yusuf net şekilde düşünebildiği için böyle davrandı. Sorunlarına odaklanmaktansa büyük resme, yani Yehova’nın amacına odaklandı (Başl. 50:19-21). Ondan ne öğreniyoruz? Haksızlığa uğradığımızda Yehova’ya kızmayalım ya da O’nun bizi terk ettiğini düşünmeyelim. Bunun yerine O’nun yaşadığımız sınavlara dayanmamız için bize nasıl yardım ettiğine odaklanalım. Ayrıca başkaları bize kötü davrandığında onların kusurlarını sevgiyle örtmeye çalışalım. w22.11 21 p. 4

Daniel peygamber Yehova’nın diğer tüm yönetimlerden üstün olduğunu gösteren görüntüler gördü. Bu görüntülerden ilkinde dört büyük canavar vardı. Bunlar şu dünya güçlerini temsil ediyordu: Babil, Med-Pers, Yunan ve Roma ile uzantısı olan Britanya-Amerika dünya gücü (Dan. 7:1-3, 17). Ardından Daniel, Yehova’yı gökte tahtta otururken gördü (Dan. 7:9, 10). Daniel’in gördüğü görüntüde, Tanrı yeryüzündeki tüm yöneticilerden sahip oldukları yetkiyi alır ve bunu daha çok hak eden ve daha güçlü olan birilerine verir. Peki kimlere? ‘İnsanoğluna benzer birine’, yani İsa Mesih’e ve “Yüceler Yücesinin kutsal kulları” olan 144.000 kişiye; onlar devirlerce hüküm sürecekler (Dan. 7:13, 14, 18). Açıkça görülüyor ki, Yehova ‘Yüceler Yücesidir.’ Daniel’in bu görüntüde gördüğü olaylar onun daha önce söyledikleriyle de uyum içindedir. Daniel daha önce, “kralları tahttan indiren” ve ‘tahta çıkaranın’ göklerin Tanrısı olduğunu söylemişti (Dan. 2:19-21). w22.10 14 p. 9-11