Nisan

Şu sorular üzerinde düşünün: “Yanlışım düzeltildiğinde nasıl karşılık veriyorum? Hatamı kabul ediyor muyum, yoksa kendimi haklı çıkarmaya mı çalışıyorum? Hemen başkalarını mı suçluyorum?” Kutsal Kitaptaki imanlı kişilerin yaşadıklarını okurken böyle durumlarda onları nasıl örnek alabileceğiniz üzerinde düşünün. Genç ya da yaşlı olsun bugün de iman kardeşlerimizden çok şey öğrenebiliriz. Örneğin, cemaatinizde bir sınava sadakatle tahammül eden bir kardeşiniz var mı? Belki arkadaşlarından baskı gören, ailesinde muhalefetle karşılaşan ya da sağlığı kötüye giden birini tanıyor olabilirsiniz. Böyle kardeşlerin övgüye değer nitelikleri üzerinde düşünerek onları nasıl örnek alabileceğinizi görebilirsiniz. Böylece karşılaştığınız sınavlarla mücadele etmek için onlardan bir şeyler öğrenmiş olursunuz. Cemaatlerimizde imanlarıyla bize örnek olan böyle kardeşlerimiz olduğu için çok seviniyoruz (İbr. 13:7). w22.04 13 p. 13-14

Bir zorluk yaşadığımızda sevgi dolu bir ihtiyar bizi dinledi ve bizi teselli etti. Kim bilir bunun için ona ne kadar teşekkür ettik. Ya da tetkik yaptığımız birinin yaşadığı bir sorunla ilgili tecrübeli bir öncüden yardım istedik. O da tetkikimize katıldı ve bize destek oldu. Onun bu yardımı bizi mutlaka sevindirdi. Bu gibi durumlarda kardeşlerimiz bize yardım etmekten mutluluk duyar. Kardeşlerimize yardım edersek bu mutluluğu biz de tadabiliriz. Peki kardeşlerinize yardım ederek Yehova için daha fazla şey yapmak istiyorsanız hangi adımları atabilirsiniz? Çok genel bir hedef belirlemekten kaçının. Diyelim ki, “Cemaatte daha fazla şey yapmak istiyorum” diye bir hedef belirlediniz. Ancak bu hedefiniz çok genel olduğundan, buna nasıl erişebileceğinizi bilmek ya da erişip erişmediğinizi fark etmek çok zor olabilir. Bu nedenle kendinize net ve belirli hedefler koyun. İsterseniz hedefinizi ve buna nasıl erişebileceğinizi bir yere yazabilirsiniz. w22.04 25 p. 12-13

Yehova bugün birçok insanı Kendine çekiyor ve onları Krallığının yönetimi altında yaşamak üzere eğitiyor (Vah. 7:9, 10). Bugün dünya nefret ve savaşlar nedeniyle bölünmüş olsa da, bu kişiler her türlü nefretin üstesinden geliyorlar. Onlar şimdiden davranışlarıyla ‘kılıçlarını saban demiri’ yaptıklarını gösteriyorlar (Mika 4:3). Savaşlara katılmıyorlar. Bunun yerine insanlara Tanrı ve amaçları hakkında bilgi vererek ‘gerçek yaşamı’ bulmalarına yardım ediyorlar (1. Tim. 6:19). Tanrı’nın Krallığını destekledikleri için ailelerinden zulüm görebilir ya da maddi sıkıntı çekebilirler. Fakat Yehova temel ihtiyaçlarını karşılamalarına yardım ediyor (Mat. 6:25, 30-33; Luka 18:29, 30). Tüm bunlar şunu açıkça gösteriyor: Tanrı’nın Krallığı gerçektir ve bu Krallık O’nun amaçlarını gerçekleştirmeye devam edecek. w22.12 5 p. 13

1.000 yıllık dönemin sonuna gelindiğinde yeryüzünde yaşayan herkes kusursuzluğa erişmiş olacak. Âdem’den miras aldığımız günahın etkileri tamamen ortadan kalkmış olacak (Rom. 5:12). Böylece yeryüzünde yaşayanlar, 1.000 yılın sonunda kusursuz insanlar olarak bir anlamda ‘hayata gelmiş’ olacak (Vah. 20:5). İsa kusursuz bir insan olarak Şeytan’ın tüm sınavları karşısında sadakatini korumuştu. Peki tüm kusursuz insanlar Şeytan tarafından sınandıklarında aynısını yapabilecekler mi? Şeytan 1.000 yılın sonunda dipsiz derinliklerden salıverildiğinde herkes bu soruya kendi adına cevap verecek (Vah. 20:7). Bu son sınavda sadık kalanlar sonsuz yaşam kazanacaklar ve gerçek özgürlüğe kavuşacaklar (Rom. 8:21). Tanrı’ya isyan edenler ise sonsuza dek yok olacaklar (Vah. 20:8-10). w22.05 19 p. 18-19

Şeytan, Yahudileri ve Romalıları kullanarak Tanrı’nın Oğlunun ölümüne yol açtığında bu sözler yerine geldi (Luka 23:13, 20-24). Bir kişi topuğundan yaralandığında geçici olarak yürüyemez. Benzer şekilde, İsa da mezarda kaldığı süre boyunca faaliyetsiz durumdaydı (Mat. 16:21). Başlangıç 3:15’teki sözlerin tam olarak gerçekleşebilmesi için İsa’nın mezarda kalmaması gerekiyordu. Çünkü bu ayetteki vaade göre, kadının soyu yılanın başını ezecekti. Bunun için topuktaki yaranın iyileşmesi, yani İsa’nın diriltilmesi gerekiyordu. Gerçekten de öyle oldu. İsa ölümünden sonraki üçüncü gün ölümsüz ruhi bir varlık olarak diriltildi. O, Tanrı’nın belirlediği zaman geldiğinde yılanın başını ezecek, yani İblis Şeytan’ı yok edecek (İbr. 2:14). Ayrıca, İsa ve onunla birlikte hüküm sürecek kişiler yılanın soyunu, yani Tanrı’nın düşmanlarını yeryüzünden silip atacak (Vah. 17:14; 20:4, 10). w22.07 16 p. 11-12

Anne babalar, çocuklarınızın iyi arkadaşlara sahip olmasına yardımcı olun. Kutsal Kitap arkadaşlarımızın bizi olumlu ya da olumsuz yönde etkileyebileceğini açıkça söyler. Çocuklarınızın arkadaşlarını tanıyor musunuz? Peki, çocuklarınızın Yehova’yı seven kişilerle arkadaşlık kurmasına nasıl yardım edebilirsiniz? (1. Kor. 15:33). Örneğin, Yehova’yla iyi bir ilişkisi olan kardeşlerle ailece zaman geçirmek için program yapabilirsiniz (Mezm. 119:63). Tony isimli bir baba, şöyle anlatıyor: “Uzun yıllardır, evimize genç yaşlı birçok kardeş davet ediyoruz. Birlikte yemek yiyor ve aile ibadeti yapıyoruz. Bu, Yehova’yı seven ve O’na sevinçle hizmet eden kardeşlerimizi yakından tanımak için harika bir fırsat oluyor. . . . . Kardeşlerin anlattığı tecrübelerin, gayretlerinin ve özverili tutumlarının çocuklarımızın üzerinde çok büyük bir etkisi oldu ve Yehova’ya yaklaşmalarına yardım etti.” w22.05 29-30 p. 14-15

İhtiyarlar suç işleyen bir kişiyle bir araya geldiğinde, amaçları gökte zaten verilmiş olan kararı anlamak ve bunu uygulamaktır. Peki bunun cemaate yararı nedir? Günah işleyen kişi eğer tövbe etmediyse cemaatten çıkarılır ve bu, Yehova’nın değerli koyunlarının zarar görmesini engeller (1. Kor. 5:6, 7, 11-13; Tit. 3:10, 11). Ayrıca bu karar, günah işleyen kişiyi tövbe etmeye yöneltebilir ve bu sayede o Yehova tarafından bağışlanabilir (Luka 5:32). Eğer kişi tövbe etmişse ihtiyarlar onun için dua ederler ve Yehova’yla ilişkisinin düzelmesi için O’ndan yardım isterler (Yak. 5:15). Diyelim ki, suç işleyen kişi ihtiyarlarla buluştuğunda tövbe etmiyor. Bu durumda kişi cemaatten çıkarılır. Fakat daha sonra aklı başına gelir, içtenlikle tövbe eder ve yanlış davranışlarını bırakırsa Yehova onu bağışlamaya hazırdır (Luka 15:17-24). Kişi çok ciddi bir günah işlemiş olsa bile Yehova onu bağışlayabilir (2. Tar. 33:9, 12, 13; 1. Tim. 1:15). w22.06 9 p. 5-6

Dünya çapındaki kardeşlerimiz Yehova’nın yardımıyla zor koşulların üstesinden geliyorlar ve Şeytan’a karşı koyuyorlar (1. Pet. 5:9). Bunu siz de yapabilirsiniz. Çok yakında Yehova’nın emriyle, İsa ve onunla birlikte hüküm sürecek kişiler Şeytan’ın ‘işlerini hükümsüz kılacak’ (1. Yuhn. 3:8). Bu olaydan sonra, yeryüzünde Tanrı’ya hizmet eden kişiler ‘hiçbir şeyden korkmayacak, felaket onlardan uzak olacak’ (İşa. 54:14; Mika 4:4). Ancak o zamana dek korkularımızın üstesinden gelmek için elimizden geleni yapmalıyız. Yehova’nın bizi sevdiğine ve bizi koruyacağına dair güvenimizi güçlendirmeye devam etmeliyiz. O’nun, geçmişteki kullarını nasıl koruduğu üzerinde düşünmek ve başkalarıyla bunlar hakkında konuşmak bize yardım edebilir. Ayrıca geçmişte zor durumlarla karşılaştığımızda Yehova’nın bize nasıl yardım ettiğini düşünelim. Evet, Yehova’nın yardımıyla korkularımızı yenebiliriz (Mezm. 34:4). w22.06 19 p. 19-20

‘Demir ve kil ayaklarla’ temsil edilen dünya gücü şu anda hüküm sürmektedir. I. Dünya Savaşı’nda Britanya ve Amerika Birleşik Devletleri’nin işbirliği yapmasıyla bu dünya gücü ortaya çıktı. Bununla birlikte, Nabukadnezar’ın rüyasındaki heykel bu dünya gücünü öncekilerinden ayıran bazı özelliklere dikkat çeker. Britanya-Amerika Dünya Gücü öncekilerden farklı olarak altın ya da gümüş gibi saf bir metalle değil, demir ve kil karışımıyla temsil ediliyordu. Kil ‘insan soyunu’, yani sıradan halkı simgeler (Dan. 2:43). Bugün açıkça gördüğümüz gibi insanlar kullandıkları oylarla, hakları için verdikleri mücadelelerle, yaptıkları büyük protestolarla ve işçi birlikleri aracılığıyla büyük bir etkiye sahipler. Ve bu dünya gücünün dilediği gibi hareket etmesini zorlaştırıyorlar. w22.07 4-5 p. 9-10

Vaftiz olmak konusunda kararsız mısınız? Belki kendinize şöyle sorabilirsiniz: “Neden bekliyorum?” (Elçi. 8:36). İsa, Yehova’nın isteğini yapmayı yiyeceğe benzetmişti. Yemek yemek bize yarar sağlar. Benzer şekilde, Yehova’nın bizden istediği her şey bize yarar sağlar. O’nun isteğine uygun davrandığımızda asla zarar görmeyiz. Yehova’nın bir isteği de sizin vaftiz olmanızdır (Elçi. 2:38). Dolayısıyla, bu isteğe uymanın da sizin yararınıza olacağından emin olabilirsiniz. Önünüze lezzetli bir yemek konsa “Yesem mi yemesem mi?” diye düşünür müsünüz? Öyleyse, “Vaftiz edilsem mi edilmesem mi?” diye de tereddüt etmeyin. Bazıları neden bekliyor? Çünkü henüz hazır olmadıklarını düşünüyorlar. Gerçekten de birinin kendini Yehova’ya adaması ve vaftiz edilmesi hayatında vereceği en önemli karardır. Bu nedenle, kişi böyle bir karar vermeden önce dikkatle düşünmeli ve hazır olabilmek için çaba sarf etmelidir. Bu zaman ister. w23.03 7 p. 18-20

İsa meshedildiğinde kadının soyunun birincil kısmı oldu. İsa ölüp diriltildikten sonra, Tanrı onun “başına ihtişam ve onur tacı koydu.” ‘Gökte ve yerde bütün yetkiyi’ ona verdi. Buna, “İblis’in işlerini hükümsüz kılma” yetkisi de dahildir (İbr. 2:7; Mat. 28:18; 1. Yuhn. 3:8). İsa’nın yanı sıra başka kişiler de soyun bir kısmı olacaktı. Elçi Pavlus hem Yahudi kökenli olan hem de diğer milletlerden olan meshedilmiş Hıristiyanlara hitaben şöyle dedi: “Mesih’e ait olduğunuza göre, İbrahim’in soyundansınız ve vaade göre mirasçılarsınız” (Gal. 3:28, 29). Yehova bir Hıristiyanı kutsal ruhuyla meshettiğinde, o kişi kadının soyunun bir kısmı olur. Dolayısıyla, bu soy İsa Mesih ve onunla birlikte hüküm sürecek 144.000 kişiden oluşur (Vah. 14:1). Onlar tıpkı babaları Yehova gibi düşünür ve davranırlar. w22.07 16 p. 8-9

Bu son günlerde sıkıntılar yaşayacağımızı biliyoruz (2. Tim. 3:1). Bazen bu zorluklar art arda gelebilir, bazen de hepsi aynı anda olabilir. Böyle durumlarda kendimizi bunalmış ve çaresiz hissedebiliriz. Fakat şunu unutmayalım ki, Yehova yaşadığımız her şeyin farkında ve O’nun yardımıyla tüm zorluklara katlanabiliriz. Eyüp’ün yaşadıklarını düşünelim. O, kısa süre içinde çok üzücü olaylar yaşadı. Bir günde hayvanlarını, hizmetkârlarını ve daha da acısı çocuklarını kaybetti (Eyüp 1:13-19). Tüm bunların üzerine, hâlâ büyük bir keder içindeyken çok acı verici bir hastalığa yakalandı (Eyüp 2:7). Yehova, Eyüp’ün neler yaşadığını görüyordu ve onu çok seviyordu. Bu nedenle, sadakatini koruyabilmesi için Eyüp’e ihtiyacı olan yardımı sağladı. w22.08 11 p. 8-10

Birinin yanlışımızı düzeltmesi bize acı verebilir. Bunu hak etmediğimizi ya da verilen öğüdün bizim için geçerli olmadığını düşünebiliriz. Bunun sonucunda çok önemli bir şeyi, yani verilen terbiyenin Yehova’nın sevgisinin bir ifadesi olduğunu gözden kaçırabiliriz (İbr. 12:5, 11). Bunun yerine, terbiyeyi kabul edelim ve gerekli değişiklikleri yapalım. İsa birden fazla kez diğer elçilerin önünde Petrus’un yanlışını düzeltti (Mar. 8:33; Luka 22:31-34). Bu şüphesiz Petrus’u utandırmış olmalı. Ancak o, İsa’ya vefalı kaldı. Aldığı terbiyeyi kabul etti ve hatalarından ders çıkardı. Sonuç olarak Yehova Petrus’un vefasını ödüllendirdi ve ona cemaatte önemli sorumluluklar verdi (Yuhn. 21:15-17; Elçi. 10:24-33; 1. Pet. 1:1). Biz de yanlışımız düzeltildiğinde duygularımıza odaklanmaktansa terbiyeyi kabul edelim ve gerekli değişiklikleri yapalım. Bu hem bize hem de başkalarına yarar sağlar. Böylece Yehova bizi işinde kullanabilir ve kardeşlerimize daha çok yardım edebiliriz. w22.11 21-22 p. 6-7

İbrahim Yehova’nın asla Kendi doğruluk standartlarıyla çelişen sevgisizce bir şey yapmayacağını çok iyi biliyordu. Kutsal Kitap İbrahim’in, “oğlu ölse bile Tanrı’nın onu diriltebileceğini” düşündüğünü söyler (İbr. 11:17-19). Sonuçta Yehova, İshak’tan büyük bir millet meydana geleceğini söylemişti. Fakat o sırada İshak’ın hiç çocuğu yoktu. Evet, İbrahim Yehova’yı çok seviyordu ve O’nun her zaman doğru olanı yapacağına yürekten inanıyordu. Bu nedenle, kendisi için çok zor olsa bile Yehova’ya güvendi ve O’na itaat etti (Başl. 22:1-12). İbrahim’i nasıl örnek alabiliriz? Tıpkı onun gibi, Yehova hakkında bilgi almaya devam etmeliyiz. Bunu yaptığımızda O’na daha çok yaklaşırız ve O’na olan sevgimiz derinleşir (Mezm. 73:28). Ayrıca vicdanımızı da Yehova’nın düşüncelerine göre eğitmeliyiz (İbr. 5:14). Bu sayede yanlış bir şey yapma tehlikesiyle karşılaştığımızda doğru olanı yapabiliriz. Hatta Yehova’yı üzecek ve O’nunla ilişkimize zarar verecek bir şey yapma düşüncesi bile bizi rahatsız eder. w22.08 28-29 p. 11-12

Elçi Pavlus ve Barnabas Listra’ya, Konya’ya ve Pisidya Antakyası’na tekrar gittiklerinde ‘her cemaatte ihtiyarlar atadılar’ (Elçi. 14:21-23). Bu ihtiyarlar o cemaatler için teselli kaynağı oldu. Tıpkı günlerimizdeki ihtiyarlar gibi. İhtiyarlar, ‘iyi söze’ ihtiyacı olan kardeşlere destek olmaya hep hazırdır. Pavlus kardeşleri güçlendirmek için ‘büyük bir şahitler bulutundan’ bahsetti (İbr. 12:1). Onlar Yehova’nın desteğiyle birçok zorluğa dayanmıştı. Pavlus geçmişte yaşamış ve çok çeşitli sıkıntılara dayanmış sadık kişilerin tecrübelerinin iman kardeşlerini güçlendireceğinin farkındaydı. Bu yaşam öyküleri onların ‘yaşayan Tanrı’ya ait şehre’ odaklanmalarına da yardım edecekti (İbr. 12:22). Aynı şey bugün bizim için de geçerlidir. Gideon, Barak, Davut, Samuel ve diğer imanlı kişilerle ilgili kayıtları okumak hepimize güç veriyor (İbr. 11:32-35). w22.08 21 p. 5-6

Diriltilenler neye göre yargılanacak? Ölmeden önce yaptıklarına göre mi? Hayır. Çünkü bu kişiler öldüklerinde günahlarından beraat ettiler. Dolayısıyla, “yaptıkları” ifadesiyle ölmeden önce yaptıkları kastediliyor olamaz. Bunun yerine, bu kişilerin yeni dünyada alacakları eğitime verecekleri karşılık kastediliyor olmalı. Nuh, Samuel, Davut ve Daniel gibi imanlı kişilerin bile İsa Mesih hakkında bilgi alması ve onun fidyesine iman etmesi gerekecek. Onların bile öğrenecek çok şeyi varsa, doğru olmayanların kim bilir ne kadar çok eğitim alması gerekecek. Bu harika fırsatı reddedenlerin sonu ne olacak? Vahiy 20:15 şöyle diyor: “Adı hayat kitabında yazılı bulunmayan kim varsa ateş gölüne atıldı.” Evet, onlar sonsuza dek yok edilecekler. Dolayısıyla adımızın hayat kitabına yazılması ve orada kalmaya devam etmesi için elimizden geleni yapmamız çok önemli. w22.09 18-19 p. 17-19

Sağlığımız ve tıbbi tedaviler konusunda verdiğimiz birçok karar Kutsal Kitaba göre eğittiğimiz vicdanımıza dayanır (1. Tim. 3:9). Bu nedenle kararlar verirken ve bu konuda başkalarıyla konuşurken Filipililer 4:5’teki ilkeyi aklımızda tutmalıyız. Orada şöyle diyor: “Makullüğünüz herkesçe bilinsin.” Makul biriysek sağlığımız konusunda aşırı kaygılanmayız. Kardeşlerimiz bizden farklı kararlar verseler bile onları severiz ve saygı duyarız (Rom. 14:10-12). Yaşamın kaynağı olan gökteki babamız Yehova’ya çok minnettarız. Bu minnettarlığımızı, sağlığımızı koruyarak ve O’na hizmet ederken elimizdekinin en iyisini vererek gösterebiliriz (Vah. 4:11). Şu anda hastalıklarla ve felaketlerle karşılaşıyoruz. Fakat Yaratıcımızın bizim için amaçladığı hayat bu değildi. O çok yakında acıyı ve ölümü ortadan kaldıracak ve bize sonsuz yaşam verecek (Vah. 21:4). O zaman gelene dek sağlığımızı korumaya ve gökteki babamız Yehova’ya hizmet etmeye devam edelim. w23.02 25 p. 17-18

Yehova yönetimlerden katbekat üstün olduğunu açıkça göstermiştir (Rom. 13:1). Kutsal Kitaptan bununla ilgili üç örneğe bakalım. Mısır Firavunu, Tanrı’nın toplumunu köle etmişti ve onları özgür bırakmayı birçok kez reddetmişti. Ancak Tanrı, toplumunu serbest bıraktı ve Firavunu da Kızıldeniz’de yok etti (Çık. 14:26-28; Mezm. 136:15). Babil Kralı Belşazar ise bir ziyafet düzenlemiş ve ‘göklerin Rabbine karşı büyüklenmişti.’ Ayrıca o ziyafette Yehova yerine ‘gümüş ve altın tanrıları yüceltmişti’ (Dan. 5:22, 23). Fakat Yehova bu kibirli krala haddini bildirdi. “Kral Belşazar o gece öldürüldü” ve krallığı Medlere ve Perslere verildi (Dan. 5:30, 31). Birinci yüzyılda hüküm süren Kral I. Herodes Agrippa ise Elçi Yakup’u öldürtmüş ve Elçi Petrus’u tutuklamıştı. Amacı onu da öldürtmekti. Fakat o, bu planını gerçekleştiremedi; çünkü “Yehova’nın meleği onu vurdu” ve Herodes öldü (Elçi. 12:1-5, 21-23). w22.10 15 p. 12

Kutsal Kitabı okuyup üzerinde derin düşündüğümüzde Yehova bizimle konuşmuş olur. Yehova’nın geçmişte vefalı kullarıyla nasıl ilgilendiğini okumak ümidimizi güçlendirir. Tanrı’nın Sözündeki her şey “bizim eğitilmemiz için yazıldı; böylece tahammülümüz ve Kutsal Yazılardan aldığımız teselli sayesinde ümide sahip olabiliriz” (Rom. 15:4). Yehova’nın vaatlerini nasıl yerine getirdiği üzerinde derin düşünmeliyiz. Yehova, İbrahim’le Sara’ya çocukları olacağını söylemişti ama onlar çocuk sahibi olacak yaşı çoktan geçmişlerdi (Başl. 18:10). Yine de İbrahim, “pek çok milletin babası olabileceğine inandı” (Rom. 4:18). Evet, durum ne kadar ümitsiz görünürse görünsün İbrahim, Yehova’nın vaadini yerine getireceğine tam olarak güveniyordu ve onun güveni boşa çıkmadı (Rom. 4:19-21). Böyle kayıtlar üzerinde derin düşünmek Yehova’nın vaatlerini her zaman yerine getireceğine olan güvenimizi artırır. w22.10 27 p. 13-14

Yahudiler tutsaklıktan kurtulduğunda bu sözler yerine geldi. Yehova, Yüce Eğitmenleri olarak onlara yol gösterdi. Böylece pak tapınmayı yeniden başlatabildiler. Bugün de Yehova Yüce Eğitmenimiz olduğu için birçok nimet tadıyoruz. İşaya bizleri Yehova’dan eğitim alan öğrencilere benzetti. Şöyle dedi: “Yüce Eğitmenini kendi gözünle göreceksin.” Bu sözlere göre Yehova öğrencilerinin önünde duran bir eğitmene benzetiliyor. Bugün Yehova’dan eğitim almak çok büyük bir ayrıcalık. O, teşkilatı aracılığıyla bizi eğitiyor. Bize net talimatlar verdiği için Yehova’nın teşkilatına minnettarız. İbadetler, ayrıca yayınlarımız, aylık programlar ve başka birçok yolla bize rehberlik sağlanıyor. Bu da sevinçle dayanmamıza yardım ediyor. w22.11 10 p. 8-9

İsa Yeruşalim’in ve mabedin yıkımıyla ve şu an içinde yaşadığımız ortamın sonuyla ilgili şunları söyledi: “O gün ve saat konusunda kimse bir şey bilmez; ne gökteki melekler, ne de Oğul, yalnızca Baba bilir.” Ardından tüm öğrencilerini “Uyanık kalın” diyerek uyardı (Mar. 13:32-37). Birinci yüzyılda Yahudiye’de yaşayan Hıristiyanların uyanık kalması çok önemliydi, çünkü hayatları buna bağlıydı. İsa takipçilerine şöyle dedi: “Ordugâh kurmuş orduların Yeruşalim’i kuşattığını gördüğünüzde bilin ki, onun yıkımı yakındır.” Bunu gördüklerinde onun uyarısına kulak verip hemen ‘dağlara kaçmalıydılar’ (Luka 21:20, 21). Bunu yapanlar, Romalılar gelip Yeruşalim’i yerle bir ettiğinde hayatta kaldılar. Bugün bu kötü ortamın son günlerinde yaşıyoruz. Dolayısıyla biz de aklı başında olmalı ve uyanık kalmalıyız. w23.02 14 p. 1-2; 16 p. 3

Yehova kullarına doğru ve dürüst olmayı öğretir. Böylece onlar özsaygıya ve huzura sahip olurlar (Özd. 13:5, 6). Kutsal Kitabı incelemenin sizin üzerinizde de benzer bir etkisi oldu mu? Mutlaka Yehova’nın yollarının hem tüm insanlar hem de şahsen sizin için en iyisi olduğunu öğrendiniz (Mezm. 18:30). Bu nedenle, Tanrı’nın gözünde doğru olanı yapmak istiyorsunuz (Mat. 6:33). Hakikati savunmak ve Şeytan’ın iftiralarının yalan olduğunu ispatlamak istiyorsunuz. Peki bunu nasıl yapabilirsiniz? Yaşam tarzınızla Şeytan’ın yalanlarını reddettiğinizi ve hakikati desteklediğinizi gösterebilirsiniz. Bir anlamda şöyle diyebilirsiniz: “Hayatımı Yehova’nın yönlendirmesini istiyorum. O’nun gözünde doğru olan şeyleri yapmak istiyorum.” Bunu yapabilmek için, Yehova’ya dua edin ve kendinizi O’na adayın. Daha sonra bu adağınızı başkalarına da göstermek için vaftiz edilin. Evet, hakikati ve doğruluğu sevmek vaftiz olmaya karar vermek için çok güçlü bir sebeptir. w23.03 3 p. 4-5

Bu dünyadaki insanların tatmadığı bir şey var. Bu ‘Tanrı’nın barışıdır.’ Bu barış, gökteki Babamızla aramızdaki yakın ilişkiden kaynaklanan iç huzurudur. Tanrı’nın barışına sahip olduğumuzda kendimizi güvende hissederiz (Filip. 4:6, 7). O’nu seven kişilerle barış içinde oluruz. Ayrıca “barış Tanrısı” Yehova’yla değerli bir dostluk geliştiririz (1. Sel. 5:23). Gökteki Babamızı tanır, O’na güvenir ve itaat edersek O’nun verdiği barış sıkıntılı dönemlerden geçerken kaygılı yüreğimizi rahatlatabilir. Kriz zamanlarında huzurlu olmak gerçekten mümkün mü? Örneğin, salgın, felaket, iç karışıklık ya da zulümle karşılaştığımızda huzurumuzu koruyabilir miyiz? Bu ciddi zorluklardan herhangi biriyle karşılaştığımızda içimizi korku sarabilir. Geçmişten bugüne dek birçok kardeşimiz İsa’nın günün ayetindeki öğüdü dinliyor. Onlar ciddi sınavlar yaşarken huzurlarını koruyabiliyorlar. w22.12 16 p. 1-2

Hayatımızdaki her şeyi kontrol edemeyiz. Bu nedenle, Yehova’nın gözündeki değerimizi sahip olduğumuz hizmet ayrıcalıklarıyla ölçmemeli ya da başkalarının hizmet ayrıcalıklarıyla kendimizinkileri karşılaştırmamalıyız (Gal. 6:4). Evet, başkalarına yardım etmek ve Yehova’ya hizmet etmek için kendi yapabileceklerinize odaklanın. Eğer sade bir yaşam sürer ve gereksiz yere borç yapmazsanız, Yehova’ya hizmet ederken daha çok şey yapma fırsatınız olur. Uzun vadeli hedeflere erişmek için küçük hedefler koyun. Örneğin, daimi öncü olmak mı istiyorsunuz? Öyleyse sürekli öncü yardımcılığı yaparak işe başlayabilirsiniz. Ya da hizmet görevlisi olmak mı istiyorsunuz? Tarla hizmetine daha çok katılabilirsiniz. Şimdiden kazandığınız tecrübeler gelecekte size ummadığınız kapılar açabilir. Bu nedenle, size verilen her görevde elinizden gelenin en iyisini yapın. w22.04 26-27 p. 16-17

Yehova karşılaştığımız zorluklara dayanmamıza ve O’na sevinçle hizmet etmemize yardım eder. Bizi kaygılandıran bir durum hakkında dua ettiğimizde Yehova dayanma gücü vererek duamızı cevaplayabilir. Yaşadığımız sıkıntı beklediğimiz zamanda bitmeyebilir. Bu durumda Yehova’ya bize güç vermesi için tekrar tekrar dua etmemiz gerekebilir. Yehova da bunu yapmamızı istiyor. İşaya kitabındaki şu sözlerden bunu anlıyoruz: “[Yehova’ya] rahat vermeyin” (İşa. 62:7). Bu ne anlama geliyor? Dualarımızda o kadar ısrarcı olmalıyız ki bir anlamda Yehova’ya rahat vermemeliyiz. İşaya’nın sözleri İsa’nın ısrarla dua etmek konusunda verdiği örnekleri aklımıza getirebilir (Luka 11:8-10, 13). O, bizi kutsal ruhu ‘istemeye devam etmeye’ teşvik etmişti. Ayrıca doğru kararlar verebilmek için Yehova’dan bize yol göstermesini isteyebiliriz. w22.11 8 p. 1; 9 p. 6-7

Ailece zulme karşı şimdiden hazırlıklı olun. Başınıza gelebilecek tüm kötü şeyleri hayal etmeye çalışmayın. Bunun yerine, Yehova’yla dostluğunuzu güçlendirin ve çocuklarınızın da aynısını yapmasına yardım edin. Kaygıya kapıldığınızda içinizi Yehova’ya dökün (Mezm. 62:7, 8). Ailece, Yehova’ya neden güvenebileceğiniz üzerinde konuşun. Nasıl ki, bir felaketten önce hazırlık yapmak çocuklarınıza yarar sağlarsa, zulme hazırlanmak da onlara yarar sağlar. Böylece cesur olabilir ve sakin kalabilirler. Çünkü onlara Yehova’ya güvenmeyi öğrettiniz. Tanrı’nın barışı kendimizi güvende hissetmemizi sağlar (Filip. 4:6, 7). Yehova barışını vererek bir salgın, felaket ya da zulümle karşılaştığımızda sakin kalmamıza yardım eder. O, bizimle ilgilenmek için gayretli ihtiyarları kullanır. Ayrıca, birbirimize yardım etme ayrıcalığımız var. Şu anki huzurlu dönemi gelecekte karşılaşacağımız zorluklara, hatta ‘büyük sıkıntıya’ hazırlık yapmak için kullanabiliriz (Mat. 24:21). w22.12 27 p. 17-18

Geçmişte işlediğimiz ciddi günahlar nedeniyle hissettiğimiz suçluluk duygusundan kurtulmaya çalışmalıyız. Elbette, asla fidyenin arkasına sığınarak kasten günah işlemek istemiyoruz (İbr. 10:26-31). Ancak gerçekten tövbe ettiysek, Yehova ve ihtiyarlardan yardım istediysek, davranışlarımızı değiştirdiysek Yehova’nın bizi tamamen bağışladığına güvenebiliriz (İşa. 55:7; Elçi. 3:19). Evet, fidye tüm günahlarımızı örtecek güçtedir. Fidye sayesinde cennet yeryüzünde yaşayabiliriz. Orada yaşam asla sıkıcı olmayacak. Her zaman tanışacağımız yeni ve ilginç kişiler olacak ve anlamlı işler yapacağız. En önemlisi her geçen gün gökteki Babamıza daha çok yaklaşacağız ve O’nun verdiği şeylerden zevk alacağız. O’nun hakkında öğreneceklerimiz asla son bulmayacak ve eserlerini keşfetmekten hiç bıkmayacağız. w22.12 12-13 p. 17, 19

Burada bahsedilen “kadın” Havva olamaz. Bu peygamberlik sözünde kadının soyunun, yılanın ‘başını ezeceğini’ okuyoruz. Yılan ruhi bir varlık olan Şeytan’dır ve Havva’nın soyundan gelen hiçbir kusurlu insan onun başını ezemez. Peki öyleyse kadın kimdir? Kutsal Yazıların son kitabı bu kadının kim olduğunu anlamamıza yardım eder (Vah. 12:1, 2, 5, 10). Bu, yeryüzündeki bir kadın olamazdı. Çünkü Vahiy kitabına göre ‘ayaklarının altında ay ve başında on iki yıldızlı bir taç vardır.’ Ayrıca, bu kadın ‘bir oğul doğurur’ ve bu çocuk Tanrı’nın Krallığıdır. Tanrı’nın Krallığı göktedir, dolayısıyla kadın da gökte olmalıdır. Öyleyse kadın, Yehova’nın teşkilatının sadık meleklerden oluşan gökteki kısmını temsil eder (Gal. 4:26). Tanrı’nın Sözü kadının soyunun birincil kısmını anlamamıza yardım eder. Bu kişi İbrahim’in soyundan gelmeliydi (Başl. 22:15-18). w22.07 15-16 p. 6-8

Yehova Kutsal Kitaba insanlara yarar sağlayacak sözler yazdırdı. Gerçekten de Tanrı’nın Sözü hayatları değiştirir. Musa Kutsal Yazıların ilk kitaplarını kaleme aldığında Tanrı’nın halkına şöyle söyledi: “Bu sizin için değersiz bir söz değildir; sizin hayatınızdır” (Tekr. 32:47). Geçmişte Kutsal Yazılardaki öğütleri uygulayan kişilerin mutlu ve anlamlı bir hayatı oldu (Mezm. 1:2, 3). Bugün de Tanrı’nın Sözü insanların hayatını etkileme gücüne sahip. Kutsal Kitaptaki ilkeler her zaman geçerlidir ve her dönemde bunları uygulayanlara yarar sağlar. Kutsal Kitabı okuyup üzerinde derin düşündüğümüzde Yehova bize kutsal ruhunu verir. Böylece Tanrı’nın Sözünde okuduklarımızı hayatımızda nasıl uygulayabileceğimizi anlarız (Mezm. 119:27; Mal. 3:16; İbr. 4:12). Evet, Kutsal Kitabın yazarı Yehova yaşayan Tanrı’dır ve bize yardım etmeyi çok ister. Bunu düşünmek bizi Kutsal Kitabı her gün okumaya yöneltmeli. w23.02 3 p. 5-6

Vahiy kitabının 13. bölümünde yedinci başın, yani Britanya-Amerika Dünya Gücünün başka bir canavarla temsil edildiğini görüyoruz. Vahiy kitabının 16. ve 19. bölümleri bu canavarı “sahte peygamber” olarak da adlandırır (Vah. 16:13; 19:20). Bu canavarın “kuzu gibi iki boynuzu vardı, fakat ejder gibi konuşuyordu.” Ayrıca “insanların gözü önünde, gökten yeryüzüne ateş indirecek kadar büyük alametler yapıyordu” (Vah. 13:11-15). Daniel kitabında da Britanya-Amerika Dünya Gücünün ‘hayret uyandıran yıkımlar yapacağı’ söylenir (Dan. 8:19, 23, 24). Gerçekten de, II. Dünya Savaşı’nda yaşananlar bu sözlerin doğru olduğunu gösterdi. Britanyalı ve Amerikalı bilim insanlarının hazırladığı iki atom bombası Japonya’ya atıldı ve bu, büyük bir yıkıma yol açtı. Böylece Britanya-Amerika Dünya Gücü bir anlamda ‘gökten yeryüzüne ateş indirmiş’ oldu ve bu olay, II. Dünya Savaşı’nın sona ermesinde büyük bir rol oynadı. w22.05 10 p. 9