Беренче Елъязма
19 Соңыннан амунлыларның патшасы Наха́ш үлеп китте, һәм аның урынына улы Хану́н патшалык итә башлады.+ 2 Бу хакта ишеткәч, Давыт: «Ханунның әтисе Нахаш миңа игелек* күрсәткәнгә күрә,+ мин дә Ханунга игелек күрсәтим әле»,— диде һәм, әтисен югалтканга кайгырган Ханунны юатырга дип, хәбәрчеләр җибәрде. Әмма Давытның хезмәтчеләре Ханунны юатырга дип амунлыларның+ җиренә килгәч, 3 амунлыларның түрәләре Ханунга болай диде: «Давыт, юатучылар җибәреп, әтиеңә ихтирам күрсәтә дип уйлыйсыңмы әллә? Ул үз хезмәтчеләрен җиребезне карап, күзәтеп чыгарга, ә аннары сине тәхеттән бәреп төшерергә дип җибәргән түгелме соң?» 4 Шунда Ханун Давытның хезмәтчеләрен тотып алып, сакалларын кырып ташлады,+ ә аннары өс киемнәренең билдән түбән өлешен кисеп алды да өйләренә кайтарып җибәрде. 5 Давыт, үзе җибәргән кешеләргә ни булганын ишеткәч, шунда ук аларны каршы алырга кешеләр җибәрде, чөнки аларны зур мәсхәрәгә калдырган иделәр. Патша аларга: «Сакалларыгыз үскәнче Әрихәдә+ калыгыз, аннары кайтырсыз»,— диде.
6 Амунлылар Давыт күңелендә нәфрәт уятканнарын аңлады. Шунда Ханун һәм амунлылар, Месопотамиядән,* Ара́м-магаха́ һәм Собадан+ хәрби арбалар һәм җайдаклар яллар өчен, 1 000 талант* көмеш җибәрде. 7 Шулай итеп, алар 32 000 хәрби арба, шулай ук Мага́х патшасын һәм аның кешеләрен яллады. Алар Мәдиба́+ алдына килеп урнашты. Амунлылар исә үз шәһәрләреннән чыгып, бергә җыелды һәм сугышырга әзерләнде.
8 Моны ишеткәч, Давыт Йоһабны+ һәм бөтен гаскәрен, шул исәптән иң гайрәтле кешеләрен, сугышка җибәрде.+ 9 Шунда амунлылар, чыгып, шәһәр капкалары янында хәрби тәртиптә тезелеп бастылар, ә килгән патшалар кырда аерым тордылар.
10 Дошманнарның алдан да, арттан да һөҗүм иткәннәрен күргәч, Йоһа́б Исраилнең иң яхшы гаскәриләрен сайлап, аларны су́риялеләргә каршы чыгар өчен хәрби тәртиптә тезде.+ 11 Калган сугышчыларны ул үзенең бертуганы Абиша́й+ җитәкчелегенә тапшырды. Алар хәрби тәртиптә амунлыларга каршы чыгарга тиеш иде. 12 Аннары Йоһаб болай диде: «Су́риялеләр+ мине җиңә башласа, син миңа ярдәмгә килерсең, ә инде амунлылар сине җиңә башласа, мин сиңа ярдәмгә ашыгырмын. 13 Халкыбыз һәм Аллаһыбызның шәһәрләре хакына нык һәм кыю булыйк,+ һәм Йәһвә үз ихтыяры буенча эш итәр».
14 Шунда Йоһаб үз кешеләре белән су́риялеләргә һөҗүм итә башлады, һәм тегеләре алардан качты.+ 15 Су́риялеләрнең качканын күргәч, амунлылар да Йоһабның бертуганы Абишайдан чигенеп, шәһәргә качып киттеләр. Шуннан соң Йоһаб Иерусалимга кайтты.
16 Үзләренең җиңелгәннәрен аңлагач, су́риялеләр хәбәрчеләр җибәреп, бөек елга*+ тирәсендәге башка су́риялеләрне һәм Һададзарның гаскәр башлыгын — алар белән җитәкчелек иткән Шуфахны чакыртты.+
17 Давытка бу хакта хәбәр иткәч, ул шунда ук Исраилнең бөтен гаскәрен җыйды да, Үрдүнне кичеп, аларга каршы гаскәриләрен хәрби тәртиптә тезде. Давыт су́риялеләр белән сугышыр өчен үз гаскәриләрен хәрби тәртиптә тезеп бастырды, һәм тегеләре алар белән сугышты.+ 18 Ләкин су́риялеләр, Исраилдән җиңелә барганын күргәч, качып китте. Давыт су́риялеләрнең 7 000 арбалы һәм 40 000 җәяүле гаскәриен кырып салды һәм шулай ук гаскәр башлыгы Шуфахны да үтерде. 19 Һададзарның хезмәтчеләре, Исраилдән җиңелгәннәрен аңлагач,+ Давыт белән солых төзергә ашыктылар һәм аңа буйсындылар.+ Шуннан бирле су́риялеләр амунлыларга бүтән ярдәм итәргә теләмәде.