Зәбур
Дирижер өчен. Давытның мәдхиясе.
11 Мин Йәһвәдә сыеныч таптым.+
Ничек соң сез миңа:*
«Кош шикелле, үз тавыңа очып кит! — дип әйтә аласыз? —
2 Кара, явызлар ничек җәяләрен бөгә,
Караңгылык эченнән намуслы йөрәклеләргә атарга дип,
Алар укларын җәя керешенә куя.
4 Йәһвә — үзенең изге гыйбадәтханәсендә.+
Йәһвәнең тәхете — күкләрдә.+
Аның күзләре һәркемне күреп тора, күзәтүчән күзләре адәм балаларын тикшерә.+
5 Йәһвә тәкъваны да, явызны да күзәтә.+
Җәбер-золым яратучы һәркемне ул* нәфрәт итә.+