Зәбур

59 И Аллаһым, мине дошманнарымнан коткар,+

Миңа каршы күтәрелгән кешеләрдән якла.+

 2 Явызларча эш иткәннәрдән мине коткар,

Аяусыз* кешеләрдән мине сакла.

 3 Менә, алар яшерен урыннан миңа ташланырга тора,+

Көчлеләр миңа һөҗүм итә,

Ләкин баш күтәргәнем я гөнаһ кылганым өчен түгел,+ и Йәһвә.

 6 Алар һәр кич кайта,+

Этләр кебек ырылдый,*+ шәһәр буйлап эзләнеп йөри.+

 7 Кара, авызларыннан нәрсә чәчелә,*

Телләре кылыч сыман,+

Алар: «Без әйткәнне кем белер?» — диләр.+

 8 Әмма син, и Йәһвә, алардан көләрсең,+

Син бөтен халыкларны көлкегә калдырырсың.+

 9 И Көч-куәтем минем, мин сиңа карап торырмын,+

Чөнки Аллаһым — минем ныклы сыенычым.*+

10 Миңа тугры мәхәббәт күрсәтүче Аллаһы миңа ярдәмгә килер,+

Аллаһы ярдәме белән мин дошманнарыма тантана белән карармын.+

Көч-куәтең белән аларны адаштырып йөрт,

Аларны егып сал, и калканыбыз Йәһвә.+

12 Авызларындагы гөнаһы, телләрендәге сүзе өчен,

Әйткән ләгънәтләре һәм ялганнары аркасында

Үз горурлыклары тозагына эләксеннәр.+

13 Ачуың белән аларны юк ит;+

Башка инде булмасыннар өчен, аларны юк ит.

14 Алар һәр кич кайтсын,

Этләр кебек ырылдасын,* шәһәр буйлап эзләнеп йөрсен.+

15 Алар ашарларына эзләп йөрсен,+

Тук булмасын һәм кунар урын таба алмасын.

16 Мин исә синең көч-куәтең турында җырлармын,+

Иртә белән тугры мәхәббәтең турында шатланып сөйләрмен.

Чөнки кайгы-хәсрәт кичергән чагымда

Син минем ныклы сыенычым+ һәм качар урыным.+

17 И Көч-куәтем минем, сиңа мәдхияләр җырлармын,*+

Чөнки Аллаһы — ныклы сыенычым минем, миңа тугры мәхәббәтен күрсәтүче Аллаһы.+