Ишагыя
29 «Әриилгә* кайгы! Давыт чатырлар корып яшәгән Әрии́л шәһәренә+ кайгы!
Ел артыннан ел узсын,
Бөтен бәйрәмнәрегез+ үткәрелә барсын.
2 Ләкин мин Әриилгә бәла-каза китерермен,+
Анда кайгы һәм ыңгырашып елау булыр,+
Ул минем өчен мәзбәх учагы кебек булып китәр.+
3 Мин синең тирәли чатырлар куярмын,
Сине казык читән белән уратып алырмын
Һәм сиңа каршы камалыш ныгытмалары корырмын.+
Бу кинәт кенә бер мизгелдә килеп чыгар.+
6 Гаскәрләр Иясе Йәһвә сиңа игътибар итеп,
Сине күк күкрәү, җир тетрәү һәм көчле гөрелдәү белән,
Көчле җил, давыл һәм ялмап алучы ут ялкыннары белән коткарыр».+
7 Шунда Әриилгә каршы сугыш алып барган бихисап бөтен халыклар+ —
Аңа каршы сугыш алып баручыларның барысы,
Аңа каршы торгызылган камау манаралары,
Аңа бәла-каза китерүчеләр —
Төнге күренеш кебек, төш кебек булыр.
8 Әйе, ач кеше төшендә ашаганын күреп
Ач* килеш уянган кебек,
Һәм сусаган кеше төшендә эчкәнен күреп
Йокысыннан хәлсезләнгән һәм сусаган* килеш торган кебек,
Сио́н тавына каршы сугышкан
Хисапсыз бөтен халыклар белән дә шулай булыр.+
Алар исерек, ләкин шәрабтан түгел,
Алар чайкалып йөри, ләкин хәмердән түгел.
10 Чөнки Йәһвә сезгә тирән йокы рухы иңдерер.+
11 Һәр күренеш сезнең өчен мөһерләнгән китапның сүзләре кебек булып китәр.+ Аны укый белгән кешегә биреп: «Моны кычкырып укы әле»,— дисәләр, тегесе: «Мин булдыра алмыйм, чөнки ул мөһерләнгән»,— дияр. 12 Ә бу китапны укый белмәгән кешегә биреп: «Укы әле моны»,— дисәләр, тегесе: «Мин укый белмим»,— дияр.
13 Йәһвә болай ди: «Бу халык миңа теле белән якынлаша,
Алар мине телләре белән хөрмәт итә,+
Күңелләре исә миннән ерак.
Алар кеше уйлап чыгарган әмерләрне өйрәнеп, моны миңа карата курку-хөрмәт дип саный.+
14 Шуңа күрә мин бу халыкка тагын искиткеч нәрсәләр эшләрмен,+
Таң калырлык гаҗәп эшләр кылырмын,
Зирәкләрнең зирәклеге юкка чыгар,
Акыллыларның төшенүчәнлеге җуелыр».+
15 Ниятләрен* Йәһвәдән яшерер өчен барысын да эшләргә әзер кешеләргә кайгы.+
Аларның эшләре караңгы урында эшләнә,
Алар: «Кем безне күрә?
Кем безнең турында белә?» — ди.+
16 Сез бар нәрсәне шулкадәр бозып күрсәтәсез!*
Балчык чүлмәкчегә тиңме?+
Ясалган нәрсә үзен ясаучы турында:
«Ул мине ясамады»+,— дип әйтерме?
Булдырылган нәрсә булдыручысы турында:
«Ул бернәрсә аңламый»+,— диярме?
18 Ул көнне саңгыраулар китапның сүзләрен ишетер,
Сукырларның күзләре караңгылыктан һәм дөм караңгыдан азат ителеп күрә башлар.+
20 Чөнки залим бүтән булмас,
Мактанчык һәлак булыр,
Зыян китерергә әзер торучыларның барысы юк ителер.+
21 Алар бит ялган сөйләп башкаларны гаепле итә,
Шәһәр капкасы алдында яклаучыга тозаклар куя,+
Буш гаепләүләр белән тәкъва кешене гадел хөкемнән мәхрүм итә.+
22 Шуңа күрә Ибраһимны йолып алган Йәһвә+ Ягъкубның йортына болай ди:
23 Чөнки ул үзе янында җыелган,
Минем кулларым булдырган балаларын күргәч,+
Алар минем исемемне изгеләндерер.
Әйе, алар Ягъкубның Изге Аллаһысын изгеләндерер,
Исраи́л Аллаһысына карата курку-хөрмәт күрсәтер.+
24 Кире беткән рухлы кешеләр төшенүчәнлеккә ия булыр,
Һәм зарланучылар үгет-нәсыйхәт кабул итәр».