18 „Йәһвә ярсырга ашыкмый, тугры мәхәббәткә бай,+ хаталарны һәм җинаятьләрне кичерә, ләкин ул гаеплене һич тә җәзасыз калдырмас, аталарның хатасы өчен угылларга, өченче һәм дүртенче буынга кадәр җәза бирер“.+

32 Әмма Давытның абыйсы Шимайның+ улы Йәһонадаб+ болай диде: «Хуҗам патша аның бөтен улларын үтергәннәр дип уйламасын. Әбессәламнең боерыгы буенча, Әмнунны гына үтергәннәр.+ Әбессәлам аны сеңелесе+ Тамарны мыскыллаган+ көннән алып үтерергә ниятләнеп йөри иде.+

33 Моны ишетеп, патшаның күңеле тетрәнеп китте, һәм ул капка түбәсендәге бүлмәгә менде. Ул арлы-бирле йөреп: «Улым Әбессәлам, улым, Әбессәлам улым! И-их, синең урыныңа мин үлгән булсам иде, Әбессәлам улым, улым минем!» — дип кабатлый-кабатлый елады.+

7 Алданмагыз: Аллаһыдан көлеп булмый. Кеше ни чәчсә, шуны урыр.+